JuridischForum.be

De waanzin in België of eerder het creëren van de totale rechtszonzekerheid met de enige bedoeling het kunnen opleggen van boetes?

BTW regeling op voorschotfacturen vanaf 1/01/2013, nog niet gepubliceerd als wetgeving doch wel toegepast vanaf 01/01/2013!

BTW opleiding verstrekker aan de BTW controleurs nr 1 :

BTW op voorschotfacturen is niet aftrekbaar indien de voorschotfactuur niet betaald is. In toepassing van artikel 51 BTW is de BTW wel onmiddellijk te vereffenen door de schuldenaar/opsteller van de voorschotfactuur.

BTW opleiding verstrekker aan de BTW controleurs nr 2 :

BTW op voorschotfacturen is niet aftrekbaar indien de voorschotfactuur niet betaald is. Letterlijk gezegde (zonder dat die gezegd werd wat zijn collega hierover te zeggen heeft): "Ik weet dat artikel 51 van toepassing is. Maar dit gaat niet toegepast worden, de BTW is pas verschuldigd vanaf het ogenblik van de betaling van de voorschotfactuur".

Dus vanaf 1/01/2013 komen we in Vlaanderen in een situatie waar de BTW controleurs die bij #1 hun opleiding kregen boetes gaan opleggen wegens niet vereffening van de BTW op afgeleverd voorschotfacturen, terwijl voor BTW controleurs die bij # 2 hun opleiding kregen géén boetes zullen opleggen indien de BTW op deze voorschotfacturen niet onmiddellijk als te betalen BTW geboekt wordt?

Dit typeert het huidige overheidsbeleid, waar dat misschien niet aanvaard als marxistisch omschreven te worden, maar dat misdadig te werk gaat door het creëren van rechtsonzekerheid en de toepassing van verschillende voorwaarden voor eenzelfde situatie louter om ondernemingen te kunnen bestelen?

Hoe kan een ondernemer ingaan tegen dergelijke waanzin?

“Art.51.§ 1. De belasting is verschuldigd :...3° door eenieder die op een factuur of op een als zodanig geldend stuk de belasting over de toegevoegde waarde vermeldt, zelfs indien hij geen goed heeft geleverd noch een dienst heeft verstrekt. Hij wordt schuldenaar van de belasting op het tijdstip van het uitreiken van de factuur of het stuk...”(3 juli 1969 Wetboek BTW).

’interpretatio cessat in claris’,indien de bewoordingen van een wettekst duidelijk zijn,is er geen plaats meer voor interpretatie‘(VERHAERT,I.,Het overnamerecht in de wet op de kleine nalatenschappen,R.W. 1999-00,1020,noot onder Cass. 11 mei 1998).

Dit probleem wordt héél bewust door België gecreëerd.

Richtlijn 2010/45/EU bepaalt inzake de aftrekbaarheid van de BTW door de ontvanger van de factuur (wat ook toegepast gaat worden, alleszins voor voorschotfacturen):

Het volgende artikel wordt ingevoegd:
„Artikel 167 bis
De lidstaten kunnen in het kader van een facultatieve re­geling bepalen dat het recht op aftrek van de belasting­
plichtige wiens btw uitsluitend overeenkomstig artikel 66, onder b), verschuldigd wordt, wordt uitgesteld totdat de
btw op voor hem verrichte goederenleveringen of diensten aan zijn leverancier of dienstverrichter is betaald.

Maar de mogelijkheden voor lidstaat België om de BTW op de uitgereikte factuur voor de leverancier pas verschuldigd te maken op het ogenblik de betaling van de factuur ontvangen wordt, dat lijkt toegepast te worden (tegenspraak tussen de 2 lesgevers BTW voor de administratie) maar artikel 51 wordt niet aangepast. De rechtsonzekerheid is blijkbaar bewust gecreëerd want ze dienen enkel artikel 51 aan te passen.

Artikel 226 wordt als volgt gewijzigd:
a) het volgende punt wordt ingevoegd:
„7 bis) wanneer de btw verschuldigd wordt op het mo­ment waarop de betaling wordt ontvangen over­
eenkomstig artikel 66, onder b), en het recht op aftrek ontstaat op het tijdstip waarop de aftrek­
bare belasting verschuldigd wordt, de vermel­ding „kasstelsel”;”;

http://ec.europa.eu/taxation_customs/re ... tes_nl.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

Opmerkingen:

Het kasstelsel biedt de leverancier de mogelijkheid om de btw aan te geven in het
belastingtijdvak waarin de betaling voor de goederen of diensten is ontvangen of verricht.
Om de afnemer op de hoogte te brengen van het tijdstip waarop hij recht op aftrek krijgt,
dient de leverancier op de factuur te vermelden dat hij gebruikmaakt van het "kasstelsel".

De leverancier mag de vermelding "kasstelsel" op de factuur aanbrengen als hij voldoet
aan twee voorwaarden.

1. De leverancier voldoet aan de voorwaarden en past het kasstelsel toe.

2. De afnemer van een belastingplichtige die zo´n kasstelsel toepast, krijgt recht op btw-
aftrek op het tijdstip waarop de belasting door de leverancier verschuldigd is.

En dan wordt de vraag of België hier de gelijke behandeling van BTW plichtigen niet schendt omdat enerzijds voor de leveranciers de BTW ingevolge artikel 51 verschuldigd is op het ogenblik van het uitreiken van de voorschotfactuur terwijl deze BTW zelfs niet aftrekbaar is voor de klant/ontvanger van deze voorschotfactuur (zolang de betaling ervan niet geschiedde)?

Kort op de bal spelen zorgt soms voor oplossingen.

Op 19/12 publiceerde de BTW administratie een tolerantie:

http://ccff02.minfin.fgov.be/KMWeb/docu ... ighlighted" onclick="window.open(this.href);return false;

Hopelijk wordt dit ook meegedeeld aan alle BTW controleurs die ondertussen hun opleiding gekregen hebben bij 'Brugge'.

De BTW problematiek voor de uitreiker van een voorschotfactuur mag dan duidelijk opgelost worden maar er bestaat nu nog een groter probleem.

De aanpassing van de BTW richtlijn voorziet een kasstelsel (het voldoen van de BTW bij de ontvangst van de betaling door de leverancier)

Het kasstelsel biedt de leverancier de mogelijkheid om de btw aan te geven in het
belastingtijdvak waarin de betaling voor de goederen of diensten is ontvangen of verricht.

Waarom wordt dit in België niet toegepast vanaf 1/1/2013?

Schendt de Belgische Staat de bepalingen van de BTW richtlijn door het negeren van de mogelijke toepassing van dit kasstelsel?

BTW is een belasting die integraal de staat toekomt. Niet betaling van deze BTW door een leverancier zorgt voor boetes en het opleggen van intresten, zonder rekening te houden of de betreffende facturen betaald zijn door de klant.

Gelet het BTW deel dat vervat zit in een uitgereikte factuur de staat toekomt, het enorme (gekende en erkende) probleem van de wanbetaling van facturen én het feit dat het niet vereffenen van facturen marktvervalsend is omdat concurrende bedrijven die hun facturen wél degelijk tijdig betalen hier financiëel mee benadeeld worden in verhouding tot hun niet-betalende concurrenten, lijkt het mij maar meer dan normaal dat facturen die na het verloop van 1 maand sinds de datum van uitreiking niet betaald werden zouden moeten kunnen doorgegeven worden aan BTW ontvangers die de integrale facturen laten invorderen door een deurwaarder. Dit systeem zou een spiegelbeeld zijn van de regeling inzake niet betaalde onderhoudsgelden.

Het niet toepassen van deze bijzondere invorderingsregels zorgt dan ook voor een discriminatie en voor een bewuste benadeling van de Belgische ondernemingen (die door deze discriminatie geconfronteerd worden met niet ontvangen facturen én daarbovenop nog intresten en boetes dienen te betalen louter en alleen omdat hun klanten niet betaalden!).

Schijn bedriegt!

Ondertussen is de aanpassing van het BTW wetboek gepubliceerd in het staatsblad.

En nu wordt het gecreëerde probleem pas echt in zijn totaliteit merkbaar.

Art. 28. In artikel <51> van hetzelfde Wetboek, vervangen bij de wet van 28 december 1992 en gewijzigd bij de koninklijke besluiten van 29 december 1992 en 22 december 1995 en de wetten van 7 maart 2002, 28 januari 2004, 5 december 2004 en 26 november 2009, worden de volgende wijzigingen aangebracht :
a) in § 1 wordt in de Franse tekst van het 3°, de zin "Elle est redevable de la taxe au moment où elle délivre la facture ou le document. " vervangen als volgt : "Elle est redevable de la taxe au moment où elle émet la facture ou établit le document. ";

Als er al enige twijfel had kunnen over bestaan dat de BTW verschuldigd wordt bij het opstellen van een factuur = er wordt geen uitzondering voor een 'voorschotfactuur' in ht artikel 51 ingeschreven, integendeel zelfs! De franse tekst wordt 100% duidelijk aangepast zodat er geen twijfel kan bestaan.

En dat het héél bewust gebeurt dat artikel 51 niet aangepast wordt (waardoor deze rechtsonzekerheid gecreëerd wprdt) dat wordt duidelijk omdat een paar andere BTW artikels wel degelijk aangepast worden specifiek voor voorschotfacturen! Er kan dus totaal geen twijfel bestaan!

Wat er nu zal gebeuren dat is reeds geweten ten gevolge van een andere resem van betwistingen in toepassing van enerzijds het BTW wetboek en het bestaan van 'omzendbrieven' die afwijken van de bepalingen in dit wetboek.

Er zullen wel genoeg controleurs de komende tijd zijn die strikt de wet zullen toepassen en dus boetes zullen opleggen omdat ondernemers/zelfstandige BTW plichtigen de bepalingen van deze omzendbrief toepassen.

Er bestaat geen formele bezwaarprocedure inzake betwistingen die met BTW regels te maken hebben en steeds zal je het antwoord krijgen dat je bij niet akkoord met het standpunt van de BTW administratie (wat een controleur effectief toepast) je enkel naar de rechtbank kan stappen.

En dan wordt (en de voorbije jaren is dit in een ganse resem andere betwistingen reeds gebeurd) het probleem pas echt duidelijk. De rechter dient de wetgeving toe te passen en dus verliest de ondernemer zijn rechtzaak omdat controleurs weigeren de bepalingen van een omzendbrief toe te passen.

Nu dat overduidelijk wordt van het (nieuwe) probleem dat BTW plichtigen de komende tijd met gaan geconfronteerd worden, is de vraag welke verhaalmogelijkheden er bestaan?

Een procedure voor de fiscale rechtbank kan zonder advocaat gebeuren? Hoe moet er hier te werk gegaan worden?

Bezwaar via de fiscale bemiddelingsdienst is een flop want die gaan steeds een uitleg zoeken die de administratie bevestigd in zijn toepassing van de wetgeving. Parallel een klacht bij de federale ombudsman is eveneens een flop omdat deze dienst bij dergelijke schendingen van rechten (het miskennen van wat in een omzendbrief staat dat zorgt voor een aantal schendingen van Europese basisrechten toch?) eigenaardig genoeg telefonisch met de klager contact opnemen, schijnbaar om te vernemen wat de plannen zijn van de klager nu dat blijkt dat de administratie toch weigert bepalingen van een omzendbrief toe te passen. Als deze laatste dienst dan hoort dat je dan van hen het voorziene verslag verlangt zodat je een klacht kan indienen in toepassing van het (Europese) Verdrag van Lissabon bij de Europese organen dan is het enige dat effectief gebeurt dat je totaal niets meer dan deze ombudsdienst verneemt, geen brief, geen verslag, niets! Dat heb ik zelf reeds een paar maal meegemaakt!

Typisch België dus. Ondernemers worden hier als financiële melkkoeien beschouwd, het zijn toch allemaal fraudeurs nietwaar?

Welke verhaalmogelijkheden heeft een BTW plichtige die geconfronteerd wordt met dergelijke schendingen van Europese basisbeginselen?

En de belgische (niet-)toepassing van de Europese BTW regels lijkt nog meer voor een boemerang te gaan zorgen.

http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-13-5_en.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

In het bijzonder

Consider implementing as from 2013 the option offered for small businesses of a cash accounting scheme for VAT.

Eindelijk gaan we naar een werkbaar BTW systeem in dit land?

Dan gaat de Belgische Staat de kost te dragen krijgen van de betalingsachterstanden waar ondernemers nu de BTW mogen voorschieten!