bankkaart

[Logis]

Staat het afgeven van de bankkaart en de code van een ouder aan 1 van zijn kinderen gelijk met het geven van een volmacht?
Wat als het kind met de bankkaart effectief afhalingen doet op de spaarrekening en betalingen in grootwarenhuis, enzovoort?

[Franciscus]

Hoe oud is dat kind?
Maar inderdaad als u de code geeft wil dat zeggen dat de betrokkene met die kaart van alles kan betalen.

[bartvdv]

Dat lijkt mij eerder op "misbruik van vertrouwen". Het is niet omdat je een keer je bankkaart en nummer meegeeft om een betaling/aankoop te kunnen doen dat je daarmee meteen ook om het even wat toelaat; en zeker geen volmacht geeft. Diefstal tussen echtgenoten en bloedverwanten in rechte lijn is niet strafbaar. Maar een goeie rammeling moet er wel vanaf kunnen.

[Franciscus]

'misbruik van vertrouwen' terwijl men de kaart heeft gegeven....?
Laten we dan veronderstellen dat het een meerderjarige niet familie is.
Gezien geen overeenkomst op papier is er dus ook geen (rechtstreeks) bewijs.
Hangt wel een beetje van de aankopen (feiten) af natuurlijk.
Gezien geen bewijs ook geen (bewijsbaar)strafbaar feit.

[bartvdv]

Mijn 83-jarige moeder geeft mij wel een keer haar bankkaart mee om geld af te halen aan de automaat. Ik ken dus haar nummer. Als ik daar echter andere aankopen mee doe zonder dat zij daarvan op de hoogte is, dan is dat misbruik van vertrouwen. Niet !? En dan heb ik zeker geen volmacht over haar rekeningen !

[Franciscus]

Volmacht is iets uit de banksector dus daar staat een handtekening van partijen.

Volgens de letter van de wet Art. 491 SW

"""Hij die ten nadele van een ander goederen, gelden, koopwaren, biljetten, kwijtingen, geschriften van om het even welke aard, die een verbintenis of een schuldbevrijding inhouden of teweegbrengen en die hem overhandigd zijn onder verplichting om ze terug te geven of ze voor een bepaald doel te gebruiken of aan te wenden, bedrieglijk verduistert of verspilt, wordt gestraft met gevangenisstraf van een maand tot vijf jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot vijfhonderd [euro].
De schuldige kan bovendien worden veroordeeld tot ontzetting van rechten overeenkomstig artikel 33."""


Om toch een zeker (begin) van bewijs te hebben kan een ingebrekestelling de zaak aan het licht brengen.
Dit kan bijdragen tot dit bewijs maar is niet volstrekt noodzakelijk.

Men moet om het te bewijzen zeer goed weten waar men mee bezig is en werkelijk stap voor stap zorgen dat je quasi waterdicht bewijs verzameld.

[j.demoor]

“Art.1984.Lastgeving of volmacht is een handeling, waarbij een persoon aan een ander de macht geeft om iets voor de lastgever en in zijn naam te DOEN...Art.1988.Lastgeving, in algemene bewoordingen uitgedrukt, omvat alleen de daden van beheer. Om goederen te vervreemden...of om enige andere daad van eigendom te verrichten, is een uitdrukkelijke lastgeving vereist.Art.1989.De lasthebber mag niets doen buiten hetgeen in zijn lastgeving begrepen is...”(Burgerlijk Wetboek)

‘Wat als het kind met de bankkaart effectief afhalingen doet op de spaarrekening en betalingen in grootwarenhuis, enzovoort?’

‘Het kind’ dient dan aan te tonen dat het van de lastgever de macht kreeg om DIT voor de lastgever en in zijn naam te DOEN.

[Creatief]

Ik gaf vroeger ook wel eens sporadisch mijn bankkaart mee (met code) om te gaan winkelen voor mij of voor hen zelf (kleding).
Ze moesten de aankopen wel verantwoorden met een kasticket.
Ik heb hen altijd de wacht aangezet de kaart niet te misbruiken. Bij misbruik ervan: flink pak rammel en zou verde verrekend worden bij de eerst volgende schenking.
Zo ver is het allemaal niet gekomen. De kids zijn gelukkig altijd mooi op het lijntje blijven lopen.

[Vaoke]

@ KOHAR, naar mijn gevoelen heb je alsdan (als eigenaar en als latere mede-erfgenaam) geen poot om op te staan; in het eerste geval zal het nooit aanleiding geven tot een strafvordering (je kan eventueel een burgerlijke vordering instellen).. maar een goeie advocaat kan dit nu en later afblokken met de rechtsfiguur van het "schijnmandaat" en alsdan zijn dat allemaal kosten op het sterfhuis.
Om het enigzins eufemistisch uit te drukken.. ne goeie pedagogische tik en ook dan moet je nog opletten!