JuridischForum.be

Zie ook randnr. 37 van voormelde richtlijn, waarvan de tekst als volgt luidt:
Aangezien de consument bij verkoop op afstand de goederen niet kan zien voordat hij de overeenkomst sluit, dient hij een herroepingsrecht te hebben. Om diezelfde reden moet de consument de goederen die hij gekocht heeft kunnen testen en inspecteren, voor zover dit noodzakelijk is om de aard, de kenmerken en de werking van de goederen na te gaan. Bij buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten dient de consument over een herroepingsrecht te beschikken wegens het verrassingselement en/of psychologische druk. Herroeping van de overeenkomst dient een einde te maken aan de verplichting van de contractpartijen om de overeenkomst uit te voeren.

Zie eveneens randnr. 47:
Sommige consumenten maken gebruik van hun herroepingsrecht nadat zij de goederen meer dan noodzakelijk gebruikt hebben om de aard, de kenmerken en de werking ervan vast te stellen. In dat geval dient de consument zijn herroepingsrecht niet te verliezen, maar aansprakelijk te zijn voor het waardeverlies van de goederen. Het uitgangspunt dient te zijn dat de consument, om de aard, de kenmerken en de werking van de goederen te controleren, deze slechts op dezelfde manier mag hanteren en inspecteren als hij dat in een winkel zou mogen doen. De consument mag dus bijvoorbeeld wel proberen of een kledingstuk past, maar hij mag het niet langere tijd dragen. De consument dient de goederen tijdens de herroepingstermijn dus met gepaste zorg te hanteren en te inspecteren. De verplichtingen van de consument bij herroeping mogen de consument niet ontmoedigen zijn herroepingsrecht uit te oefenen.

Dit is inderdaad waarop ik mij baseer, maar het is waarschijnlijk moeilijk aantoonbaar dat het gemonteerd zijn maar 5 min was.

Hetgeen de rechter zal moeten vaststellen en de uitkomst daarvan is koffiedik kijken.

"deze slechts op dezelfde manier mag hanteren en inspecteren als hij dat in een winkel zou mogen doen"

Bij een aankoop in een winkel kun je het niet monteren en demonteren op een verwarmingsketel die bij u thuis staat.
Moet het nog duidelijker?

De rechter zal in deze de leer van de goeder trouw in acht nemen en of er sprake is van ongerechtvaardigde verrijking, dit alles met inachtneming van de doeltreffendheid en effectiviteit van het herroepingsrecht.

Feit blijft dat het stuk gebruikssporen vertoont. Het waardeverlies dat daaraan gekoppeld is, is voor de koper. Als de verkoper nu stelt dat hij dit stuk nooit meer verkocht krijgt omdat er gebruikssporen opzitten...

Anyway, voor een stuk van €100... Ik zou er geen zaak voor beginnen, moest ik van u zijn (maar ik hou u niet tegen).

Zie ook randnr. 37 van voormelde richtlijn, waarvan de tekst als volgt luidt:
Aangezien de consument bij verkoop op afstand de goederen niet kan zien voordat hij de overeenkomst sluit, dient hij een herroepingsrecht te hebben. Om diezelfde reden moet de consument de goederen die hij gekocht heeft kunnen testen en inspecteren, voor zover dit noodzakelijk is om de aard, de kenmerken en de werking van de goederen na te gaan. Bij buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten dient de consument over een herroepingsrecht te beschikken wegens het verrassingselement en/of psychologische druk. Herroeping van de overeenkomst dient een einde te maken aan de verplichting van de contractpartijen om de overeenkomst uit te voeren.

Zie eveneens randnr. 47:
Sommige consumenten maken gebruik van hun herroepingsrecht nadat zij de goederen meer dan noodzakelijk gebruikt hebben om de aard, de kenmerken en de werking ervan vast te stellen. In dat geval dient de consument zijn herroepingsrecht niet te verliezen, maar aansprakelijk te zijn voor het waardeverlies van de goederen. Het uitgangspunt dient te zijn dat de consument, om de aard, de kenmerken en de werking van de goederen te controleren, deze slechts op dezelfde manier mag hanteren en inspecteren als hij dat in een winkel zou mogen doen. De consument mag dus bijvoorbeeld wel proberen of een kledingstuk past, maar hij mag het niet langere tijd dragen. De consument dient de goederen tijdens de herroepingstermijn dus met gepaste zorg te hanteren en te inspecteren. De verplichtingen van de consument bij herroeping mogen de consument niet ontmoedigen zijn herroepingsrecht uit te oefenen.

Dit is inderdaad waarop ik mij baseer, maar het is waarschijnlijk moeilijk aantoonbaar dat het gemonteerd zijn maar 5 min was.

Mylar, werd u geïnformeerd over uw herroepingsrecht, bijvoorbeeld door middel van bevestigingsmail of middels papier bij de levering ervan? Heeft de webwinkel u ook het ‘modelformulier voor herroeping’ gegeven?

Even een vb. in de kantlijn: er bestaan siliconen bitjes om nachtelijk tandenknarsen te voorkomen. En wel in een 4tal verschillende maten. Als je er zo eentje bestelt via een website, en je merkt dat bij het insteken dat de maat niet past, stuur je het ook niet terug op grond van het herroepingsrecht....

Voor producten waar de hygiëne in het gedrang kan komen staat een uitzondering in de wet. Non-argument dus.

Even een vb. in de kantlijn: er bestaan siliconen bitjes om nachtelijk tandenknarsen te voorkomen. En wel in een 4tal verschillende maten. Als je er zo eentje bestelt via een website, en je merkt dat bij het insteken dat de maat niet past, stuur je het ook niet terug op grond van het herroepingsrecht....

Dergelijke goederen zijn in principe, zoals reeds vermeld door Didymus, uitgesloten van het herroepingsrecht, zie artikel VI.53, 5° WER.

Zie ook randnr. 37 van voormelde richtlijn, waarvan de tekst als volgt luidt:
Aangezien de consument bij verkoop op afstand de goederen niet kan zien voordat hij de overeenkomst sluit, dient hij een herroepingsrecht te hebben. Om diezelfde reden moet de consument de goederen die hij gekocht heeft kunnen testen en inspecteren, voor zover dit noodzakelijk is om de aard, de kenmerken en de werking van de goederen na te gaan. Bij buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten dient de consument over een herroepingsrecht te beschikken wegens het verrassingselement en/of psychologische druk. Herroeping van de overeenkomst dient een einde te maken aan de verplichting van de contractpartijen om de overeenkomst uit te voeren.

Zie eveneens randnr. 47:
Sommige consumenten maken gebruik van hun herroepingsrecht nadat zij de goederen meer dan noodzakelijk gebruikt hebben om de aard, de kenmerken en de werking ervan vast te stellen. In dat geval dient de consument zijn herroepingsrecht niet te verliezen, maar aansprakelijk te zijn voor het waardeverlies van de goederen. Het uitgangspunt dient te zijn dat de consument, om de aard, de kenmerken en de werking van de goederen te controleren, deze slechts op dezelfde manier mag hanteren en inspecteren als hij dat in een winkel zou mogen doen. De consument mag dus bijvoorbeeld wel proberen of een kledingstuk past, maar hij mag het niet langere tijd dragen. De consument dient de goederen tijdens de herroepingstermijn dus met gepaste zorg te hanteren en te inspecteren. De verplichtingen van de consument bij herroeping mogen de consument niet ontmoedigen zijn herroepingsrecht uit te oefenen.

Dit is inderdaad waarop ik mij baseer, maar het is waarschijnlijk moeilijk aantoonbaar dat het gemonteerd zijn maar 5 min was.

Mylar, werd u geïnformeerd over uw herroepingsrecht, bijvoorbeeld door middel van bevestigingsmail of middels papier bij de levering ervan? Heeft de webwinkel u ook het ‘modelformulier voor herroeping’ gegeven?

Op de website staat dit correct aangegeven, denk niet dat dit op de leveringsdocumenten stond. Maar volgens mij was dit wel correct allemaal.

Dit is inderdaad waarop ik mij baseer, maar het is waarschijnlijk moeilijk aantoonbaar dat het gemonteerd zijn maar 5 min was.

Mylar, werd u geïnformeerd over uw herroepingsrecht, bijvoorbeeld door middel van bevestigingsmail of middels papier bij de levering ervan? Heeft de webwinkel u ook het ‘modelformulier voor herroeping’ gegeven?

Op de website staat dit correct aangegeven, denk niet dat dit op de leveringsdocumenten stond. Maar volgens mij was dit wel correct allemaal.

Op de website volstaat niet. De precontractuele informatieplicht, bepaald onder artikel VI. 45 WER, moet op een duurzame gegevensdrager worden meegegeven, uiterlijk bij de levering. Onder duurzame gegevens drager wordt bedoeld: bijv. papier, bevestigingsmail, e-mail, usb-stick, CD-rom, DVD, …

Zie de verklaring van het Hof daaromtrent (zaak C-49/11):
Artikel 5, lid 1, van richtlijn 97/7/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 mei 1997 betreffende de bescherming van de consument bij op afstand gesloten overeenkomsten moet aldus worden uitgelegd dat een handelspraktijk die erin bestaat de in deze bepaling bedoelde informatie voor de consument enkel toegankelijk te maken via een hyperlink op een website van de betrokken onderneming, niet aan de vereisten van deze bepaling voldoet, aangezien deze informatie niet door deze onderneming wordt ‘verstrekt’ en evenmin door de consument wordt ‘ontvangen’ in de zin van deze bepaling, en dat een website als aan de orde in het hoofdgeding niet als een ‘duurzame drager’ in de zin van dit artikel 5, lid 1, kan worden beschouwd.

Het ziet er dus naar uit dat u alsnog kunt ontsnappen aan de kosten voor de waardevermindering van het goed, aangezien artikel VI. 51, paragraaf 2 WER bepaald dat de koper in geen geval aansprakelijk is voor de waardevermindering van de goederen als de webshop nagelaten heeft informatie te verstrekken over het herroepingsrecht conform artikel VI. 45, paragraaf 1, 8° WER.

Als dit een grote webshop was, zal dit wel ergens op een correcte manier meegedeeld zijn, vermoed ik.

We zijn nu een beetje "achterpoortjes" aan het zoeken, vind ik. Laat ons wel wezen: de TS heeft een onderdeel besteld, dit gemonteerd (bleek te passen en ook te werken) en daarbij gebruikssporen veroorzaakt, en wil dit nu retourneren, terwijl er eigenlijk niets mis mee is, maar het gewoon niet voldoet aan de verwachtingen van de TS. Die gebruikssporen maken dat het onderdeel niet meer als nieuw kan verkocht worden door de verkoper. Ik zie niet in hoe dit waardeverlies voor de verkoper zou moeten zijn.

Als TS de procedure toch zou doordrijven, zou ik me volledig concentreren op artikel VI.51, par. 2 mocht hij/zij niet correct geïnformeerd zijn geweest. De webshop draagt immers de bewijslast dat ze voldaan heeft aan haar informatieplicht.

Als TS de procedure toch zou doordrijven....

Dan zal hij meer dan €100 aan tijd en energie kwijt zijn, vrees ik (om over gerechts / advocaatskosten nog maar te zwijgen), met een hoogst onzekere kans op succes...

Kans op terugkrijgen bedrag is NUL.
Product is beschadigd.
Resterende handelswaarde = quasi NUL.
Procedure met quasi nul als inzet en onzekere kans om gelijk te halen is juridische harakiri.

Als TS de procedure toch zou doordrijven....

Dan zal hij meer dan €100 aan tijd en energie kwijt zijn, vrees ik (om over gerechts / advocaatskosten nog maar te zwijgen), met een hoogst onzekere kans op succes...

Een procedure via de Europese procedure voor kleine consumentengeschillen kost plusminus 200 euro en vereist geen advocaat.