recht van revindicatie van een gestolen voertuig bij koper ter goeder trouw

[jo.]

Beste,

ik zal het verhaal zo kort mogelijk schetsen.

ik had eind 2016 een voertuig gekocht bij een persoon die ook handelde in wagens maar deze wagen doorverkocht als derde
paar maanden later kwam aan het licht dat dit een gestolen wagen bleek te zijn.
de wagen heb ik toen ingediend bij de politie hopende dat ik deze zou terugkrijgen.
het OM besliste na aanvraag van opheffing van opsporingshandeling de wagen terug te geven aan mij met de voorwaarden dat ik de wagen een jaar lang niet verkoop, vervreemd of vernietig. dit ten einde de vorige/originele eigenaar toe te laten voor vordering tot revindicatie op grond van artikel 2279 B.W.
(wagen is ondertussen terug volledig ingeschreven en op de baan)

Art. 2279. Met betrekking tot roerende goederen geldt het bezit als titel.
Niettemin kan jij die een zaak verloren heeft of aan wie een zaak ontstolen is, gedurende drie jaren, te rekenen van de dag waarop het verlies of de diefstal heeft plaatsgehad, de zaak terugvorderen van degenen in wiens handen hij ze vindt; behoudens het verhaal van de laatstgenoemde op degene van wie hij ze bekomen heeft.
(Die recht van terugvordering geldt evenwel niet voor blijetten van de Nationale Bank van België, noch voor biljetten uitgegeven krachtens de wet van 12 juni 1930, wanneer de bezitter te goeder trouw is.) <W 22-06-1953, art. 1>.

Art. 2280. Indien de tegenwoordige bezitter van de gestolen of verloren zaak deze gekocht heeft op een jaarmarkt of op een andere markt, of op een openbare verkoping, of van een koopman die dergelijke zaken verkoopt, kan de oorspronkelijke eigenaar zich de zaak niet doen teruggeven dan mits hij de prijs die zij hem gekost heeft, aan de bezitter terugbetaalt.

nu heb ik de dagvaardingsbrief aangekregen ten verzoeke van de originele eigenaar (bedrijf)
en moet ik voorkomen op de rechtbank van eerste aanleg in brussel.

de originele eigenaar gaat op basis van bewijzen van onvrijwilig bezitsverlies de wagen terug proberen te vorderen.

in de brief staat ook bevestigd dat ik de wagen volgens het OM klaarblijkelijk ter goeder trouw heb aangekocht.

nu ga ik morgen uiteraard met mijn advocaat contact opnemen. maar als ik artikel 2280 goed versta, sta ik dan in mijn recht om de wagen te behouden mits de eerste eigenaar de prijs van aankoop, die ik betaald heb, aan mij betaald?

[jo.]

ik heb contact opgenomen met mijn advocaat, hij gaat zijn onderzoek doen, hij dacht in eerste geval wel aan negatief nieuws, net opdat ik ter goede trouw heb gekocht van die (tussen)persoon.

ik wist dat als de verkoper een handelaar was in vqste schoenen stond. maar van particulier (die als beroep handelaar is) blijft het toch nog een vage toestand.
in nederland ben je dan al zeker slachtoffer als ik het juist heb opgezocht.

[jo.]

nu is er contact opgenomen met de advocaat van de tegenpartij en is er een conclusiekalender overeengekomen. nu wordt de zaak pas in december behandeld.

[jo.]

een bijkomende vraag;

stel; moest ik de wagen toch verderverkopen na de datum dat het parket mij gaf en dus nog wel voor de zitting van de revindicatie, wat kunnen dan de risico's zijn?

[Bart Vissers]

De revindicatie (bezitsvordering) is in dit geval mogelijk voor de eigenaar (tegenpartij), als die tenminste kan aantonen dat hij eigenaar was (en alle vorige eigenaren ook eigenaar waren). Hij moet maw een titel hebben. Dat kan een geheel van feiten zijn (bezit gedurende langere tijd, een aankoopbewijs) - voor roerende goederen is er vaak geen eenduidige titel.
Als je van een handelaar gekocht hebt, dan moet je van de eigenaar (tegenpartij) wél de prijs terugkrijgen die je aan de handelaar hebt betaald. Dat is wat 2280 zegt.

Maw: wagen afgeven, maar je krijgt het geld dat je ervoor betaald hebt, terug van de eigenaar.

Heb je bijkomende schade, dan kan je die (trachten te) verhalen op de handelaar.
Hetzelfde geldt voor de eigenaar (tegenpartij), die de vergoeding die hij jou moet, kan (trachten) verhalen op de handelaar.

In deze fase de wagen verder verkopen is niet aan te bevelen. Dan toon je aan te kwader trouw te zijn. Je verkoopt immers een goed dat je enkel bezit (maar waarvan je geen eigenaar bent of minstens weet dat dit betwist is).

De 3 jaar waarvan sprake in 2279, zijn wel beginnen lopen op het ogenblik van de ontvreemding. De 3 jaar zijn een vervaltermijn (R. DEKKERS, Handboek Burgerlijk Recht, deel II, Antwerpen - Oxford, Intersentia, 2005, nr. 240) dus als de eigenaar zijn voertuig al 3 jaar kwijt is, dan zou jij toch een verkrijgende verjaring kunnen inroepen.

[jo.]

oke bedankt,

de verkoper is handelaar, maar verkocht de wagen niet via zijn zaak aan mij, mijn advocaat zij wel dat dit dan nog steeds een koopman is. alsook weet ik niet wat onder het woord "markt" valt, de wagen stond op een 2dehands site wat dan ook weer een soort 2dehandsmarkt is.

in ieder geval hebben we wel een aantal punten kunnen overlopen om mijn standpunt te verdedigen.