#2 , 24 apr 2018 23:38
(1) Als de auto deel uitmaakte van hun gemeenschappelijk vermogen (gehuwden), dan kan één echtgenoot geldig verkopen (concurrent bestuur).
(2) Als de auto deel uitmaakte van het eigen vermogen van één van beide partners (zoals hier lijkt het geval te zijn), dan kan enkel die partner beslissen.
(3) Als de auto deel uitmaakte van een onverdeeldheid (bv. samenwoners die samen aangekocht hebben) dan is beider toestemming nodig voor verkoop.
Wie wat mocht doen, hangt dus af van hun relatievermogensstelsel.
Jij bent minstens bezitter van de auto (wat iets anders is dan eigenaar). Als je kan aantonen dat je de wagen gekocht hebt - met de documenten die je hebt, dan hangt het al af van het Openbaar Ministerie of er vervolging wordt ingesteld. In het andere geval kan de dame in kwestie ook nog een strafrechtelijke procedure uitlokken (maar moet dan de kosten voorschieten) of een burgerlijk geding starten.
Je kan je in gevallen (2) en (3) echter beroepen op de rechtsfiguur van het schijnmandaat binnen het verbintenissenrecht, tenminste als jij te goeder trouw gekocht hebt, de verkoper kon redelijkerwijze laten uitschijnen dat hij bevoegd was, en de echte eigenaar kan een nalatigheid of onvoorzichtigheid worden verweten. Als je al een jaar met die auto rijdt, dan kan men maar moeilijk diefstal staande houden en is er op zijn minst nalatigheid door die werkelijke eigenaar. In dat geval kan jou niets kwalijk genomen worden en moet de ene partner op de andere verhalen (en niet op jou).
Als de dame in kwestie een eigendomsvordering (revindicatie) wil instellen (op basis van het zakelijk recht), dan moet ze haar eigendomsrecht bewijzen (en in se ook het eigendomsrecht van al degenen die voordien eigenaar waren). Dit kan via kort geding, binnen de 3 jaar nadat ze de zaak (auto) verloren is. Als de rechter zulke eigendomsvordering zou toekennen (als ze maw kan bewijzen dat zij eigenaar was en de wagen zonder haar goedkeuring verkocht is (de zaak "verloren" of "gestolen" is - art. 2279 BW)), dan kan jij wel verhalen op de (ex-)partner die aan jou verkocht heeft.
Een bezitsvordering door de dame is niet mogelijk (enkel mogelijk voor onroerende goederen/rechten)
Ik heb absoluut geen probleem met foute antwoorden. Ik maak ze ook. Dat is een leerproces.
Wat me wel stoort zijn zij die eigenlijk wel beseffen dat ze fout zaten, maar stijfkoppig volhouden zonder een juridische onderbouw te geven.