JuridischForum.be

Paar weken geleden zijn mijn 4 bankkaarten gestolen, en vervolgens zijn de dieven geld gaan afhalen, tanken, boodschappen doen,... De kaarten zijn op een zaterdagnacht gestolen en zondagmiddag heb ik Cardstop gebeld. Er zijn duizenden euro's gestolen.

Ik ken een aantal vrienden die bij fraude met hun bankkaart zijn terugbetaald, maar mijn banken weigeren.

Kent iemand de exacte wetgeving hierrond?

De ene bank zegt dat ik te laat naar Cardstop gebeld heb. De andere dat ik "mijn bankkaartten onzorgvuldig bewaard heb" (ze zaten gewoon in mijn portefeuille in mijn handtas). Dat komt dan neer op 'nalatigheid'. Maar wat valt exact onder nalatigheid? De code zat uiteraard niet in de portefeuille, maar de banken menen van wel.

Alvast bedankt, forumleden.

hoe zouden de dieven je code van je 4 verschillende kaarten kunnen geraden hebben? Was het een code die eventueel eenvoudig te raden was? Waarom, als de kaarten in je portefeuille in handtas zat, heb je pas 's middags gebeld?

Dank voor je reactie!

Het was één en dezelfde code voor de vier kaarten, maar nee, geen makkelijk te raden code. En die code zat er ook helemaal niet in.

Mijn handtas is gestolen, mijn sleutels zaten er ook in. Het was midden in de nacht, ik was zodanig bezig met iets proberen te fixen om in mijn huis binnen te raken (uiteindelijk poetsvrouw uit bed gebeld), dat ik er simpelweg niet bij stilgestaan heb. Je gaat ervan uit dat dieven niets kunnen stelen als ze je code niet kennen. Ben de volgende dag wakker geworden, en heb meteen cardstop gebeld, een aangifte bij politie gedaan. Maar 's nachts kwam het niet in me op dat dat superdringend was.

Bestaat er een soort van regel/ wet dat je binnen bepaalde tijd naar Cardstop moet bellen? If so, ja, dan heb ik geen poot om op te staan, inderdaad.

4 keer dezelfde code gebruiken is natuurlijk niet slim. En waarom heb je in godsnaam 4 bank,en kredietkaarten gelijktijdig nodig.
Persoonlijk heb ik een bankkaart en Visakaart, beiden met een andere code. Hen nog 2 andere kaarten, maar die neem ik enkel mee als ik gepland heb om veel geld uit te geven en de limiet van de kaart onderschreden kan worden.

1tje van mezelf, 1tje van een gezamenlijke rekening met mijn vriend en een visakaart. Dat lijkt me niet zo speciaal, de meeste mensen hebben dat. De vierde is een rekening die ik zelden gebruik, gelinkt aan een spaarrekening van vroeger; zit normaal niet in mijn handtas, maar nu per toeval wel omdat ik ze recent nodig had.

Dezelfde code, dat is uiteraard een fout die ik niet meer opnieuw zal maken. Mensen maken fouten.

Maar goed, heeft iemand een idee of er een wet rond bestaat?

Was u code u geboortedatum. Zou toch klacht indienen bij de politie, die kunnen de camera beelden opvragen.

Bestaat er een soort van regel/ wet dat je binnen bepaalde tijd naar Cardstop moet bellen? If so, ja, dan heb ik geen poot om op te staan, inderdaad.

het is eerder het omgekeerde: het niet-doorrekenen van bedragen die met een gestolen kaart zijn betaald/afgehaald is "een gunst" (allez, ze zijn verplicht om zich te houden aan alles wat contractueel afgesproken is).

Als je niet naar de politie gaat én niet card-stop belt, gaat men er imho terecht van uit dat de kaart op dat moment niet gestolen is. Dat je niet onmiddellijk gaat, ok. Maar een ganse nacht wachten en niet bellen?

Aangezien u de fout hebt gemaakt niet meteen Cardstop te bellen, zou ik niet rekenen op een terugbetaling.

19 APRIL 2014. - Wet houdende invoeging van boek VII "Betalings- en kredietdiensten" in het Wetboek van economisch recht, houdende invoeging van de definities eigen aan boek VII en van de straffen voor de inbreuken op boek VII, in de boeken I en XV van het Wetboek van economisch recht en houdende diverse andere bepalingen

Afdeling 2. - Verplichtingen met betrekking tot betaalinstrumenten
Art. VII. 30. § 1. De betalingsdienstgebruiker die gemachtigd is om een betaalinstrument te gebruiken, voldoet aan de volgende verplichtingen :
1° hij gebruikt het betaalinstrument overeenkomstig de voorwaarden die op de uitgifte en het gebruik van het betaalinstrument van toepassing zijn;
2° hij stelt de betalingsdienstaanbieder, of de door laatstgenoemde aangeduide entiteit, onverwijld in kennis wanneer hij zich rekenschap geeft van het verlies, de diefstal of onrechtmatig gebruik van het betaalinstrument of van het niet-toegestane gebruik ervan.
[...]
Afdeling 4. - Aansprakelijkheid in geval van niet-toegestane betalingstransacties
Art. VII. 35. Onverminderd de toepassing van artikel VII. 33 dient de betalingsdienstaanbieder van de betaler, in geval van een niet-toegestane betalingstransactie, na een prima facie onderzoek met betrekking tot bedrog in hoofde van de betaler, de betaler onmiddellijk het bedrag van de niet-toegestane betalingstransactie terug te betalen en, in voorkomend geval, de betaalrekening die met dat bedrag was gedebiteerd, te herstellen in de toestand zoals die geweest zou zijn mocht de niet-toegestane betalingstransactie niet hebben plaatsgevonden, desgevallend vermeerderd met de rente op dat bedrag.
Bovendien dient de betalingsdienstaanbieder van de betaler de eventueel verdere financiële gevolgen, in het bijzonder het bedrag van de door de betalingsdienstgebruiker gedragen kosten ter bepaling van de te vergoeden schade, te vergoeden.
Art. VII. 36. § 1. In afwijking van artikel VII. 35 draagt de betaler tot aan de kennisgeving verricht overeenkomstig artikel VII. 30, § 1, 2°, het verlies tot een bedrag van ten hoogste 150 euro met betrekking tot niet-toegestane betalingstransacties dat voortvloeit uit het gebruik van een verloren of gestolen betaalinstrument of, indien de betaler heeft nagelaten de veiligheid van de gepersonaliseerde veiligheidskenmerken ervan te waarborgen, uit onrechtmatig gebruik van een betaalinstrument.
De betaler draagt alle verliezen die uit niet-toegestane betalingstransacties voortvloeien, indien deze zich hebben voorgedaan doordat hij hetzij bedrieglijk heeft gehandeld, hetzij opzettelijk of met grove nalatigheid een of meer verplichtingen uit hoofde van artikel VII. 30 niet is nagekomen. In dergelijke gevallen is het in het eerste lid bedoelde maximumbedrag niet van toepassing.
Wanneer de betaler niet bedrieglijk heeft gehandeld of opzettelijk zijn verplichtingen uit hoofde van artikel VII. 30 heeft verzaakt, draagt hij, in afwijking van de voorgaande leden, geen enkel verlies, in volgende gevallen :
1° indien het betaalinstrument werd gebruikt zonder fysieke voorlegging en zonder elektronische identificatie;
2° indien het betaalinstrument werd nagemaakt door een derde of onrechtmatig werd gebruikt voor zover de betaler op het moment van de betwiste transactie in het bezit was van het betaalinstrument.
§ 2. Na de kennisgeving overeenkomstig artikel VII. 30 § 1, 2°, heeft het gebruik van het verloren, gestolen of wederrechtelijk toegeëigende betaalinstrument geen financiële gevolgen voor de betaler, tenzij de betalingsdienstaanbieder bewijst dat de betaler bedrieglijk heeft gehandeld.
§ 3. De bewijslast inzake bedrog, opzet of grove nalatigheid komt aan de betalingsdienstaanbieder toe.
Worden onder andere beschouwd als grove nalatigheid zoals bedoeld in § 1, het feit, vanwege de betaler, zijn gepersonaliseerde veiligheidskenmerken, zoals een identificatienummer of enige andere code in een gemakkelijk herkenbare vorm te noteren, en met name op het betaalinstrument, of op een voorwerp of een document dat de betaler bij het instrument bewaart of met dat instrument bij zich draagt, alsook het feit van de betalingsdienstaanbieder, of de door laatstgenoemde aangeduide entiteit, niet onverwijld in kennis te hebben gesteld van het verlies of de diefstal.
Wat de beoordeling van de nalatigheid betreft, houdt de rechter rekening met het geheel van de feitelijke omstandigheden. Het produceren door de betalingsdienstaanbieder van de registraties bedoeld in artikel VII. 34, en het gebruik van het betaalmiddel met de code die enkel door de betalingsdienstgebruiker is gekend, vormen geen voldoende vermoeden van nalatigheid vanwege deze laatste.

Het feit dat u Card Stop niet onverwijld in kennis gesteld hebt van zodra u zich bewust was van de diefstal kan u zwaar worden aangerekend.

De code was vanzelfsprekend niet mijn geboortedatum, en uiteraard heb ik meteen aangifte gedaan bij de politie. De dieven zijn minstens vijf keer gefilmd, inclusief bij een tankstation met nummerplaat. Maar de politie in België, dat zijn In De Gloria-toestanden. Ik geloof niet dat ik op die manier mijn geld zal terugkrijgen.

Maar bedankt Scorpioen, jouw post maakt helemaal duidelijk dat ik het niet van de bank mag verwachten omdat ik inderdaad niet meteen Cardstop gebeld heb. Uiteindelijk zat er 'maar' zes uur tussen, maar dat is niet onverwijld natuurlijk. Lesje om veel uit te leren .

Hoe weet u dat de dieven 5 maal gefilmd zijn?
Als u dat aan de politie doorgeeft dan kan een onderzoeksrechter die afbeeldingen opvragen gezien hier geen sprake meer is van heterdaad is politie niet meer bevoegd om deze op te vragen. En zoals in de democratische landen is daar een bevelschrift van een magistraat voor nodig.

Omdat ik zelf op mijn uittreksels kan zien waar ze geld zijn gaan afhalen/uitgeven. Tankstation, banken, Carrefour express, Proxy Delhaize... Alles waar je geld kan vinden op een zondagvoormiddag. Ik ben die plaatsen zelf langsgelopen om in de eerste plaats te vragen of ze misschien mijn handtas daar hadden weggesmeten, en vervolgens ook of ze gefilmd zijn. Bijna overal hangen camera's.

De agent die op mijn dossier zit, ik heb de indruk, dat ik daar niet moet op rekenen.
Toen ik de lijst met gestolen bedragen, waar en om hoe laat, wilde doormailen, moest hij zoeken naar zijn e-mailadres, omdat hij dat niet vaak gebruikt. Ahum.
Als ik naar mijn dossier vraag, krijg ik te horen 'ermee bezig'. Soms denk ik, geef me gewoon het adres van die nummerplaat en ik rijd er zelf naartoe . Maar dat kan ook de bedoeling niet zijn natuurlijk.

Dus als het niet over heterdaad gaat, is de politie niet meer bevoegd? Maar ik kan als particulier toch niet zelf bij een onderzoeksrechter terecht? De agent zegt dat hij de 'beelden aan het opvragen is'. Het is ook nog maar drie weken geleden, ik denk dan dat ik overheidsdiensten wat tijd moet geven?

Dat kan u via een burgerlijke partijstelling kan u aangifte doen bij de onderzoeksrechter.
In principe stuurt de politie binnen een termijn van 3 weken een PV naar het parket met alle info die ze hebben verzameld.
Wat de politie wel kan doen en in principe ook MOET doen is al die banken/ plaatsen verwittigen dat ze de beelden van datum X NIET mogen verwijderen en dat die via een kantschrift van een magistraat zullen worden opgevraagd (op originele dragers) is standaard procedure.
(Gezien u zegt dat de inspecteur ( een agent is niet bevoegd) zijn politie mail adres niet kent vermoed ik dat u aangifte hebt gedaan in een kleine politiezone).
In de grote korpsen is mail de wijze van info doorgeven en opdrachten.
U moet ook een attest van klacht neerlegging hebben gekregen met een PV nr op. In dat attest moet staan dat u zich als slachtoffer kan laten registreren bij het parket. Ook aan de procureur des Konings kan u vragen bepaalde opsporingsdaden te verrichten ... houdt in dat opsturen van dat kantschrift met opdracht al die beelden op te vragen.

Kleinere zone? Ik woon in Gent en ik heb aangifte gedaan bij het grootste bureau van de stad. Het is dat wat ik bedoelde met 'In De Gloria-toestanden'.

Ik heb inderdaad een PV, maar dat zinnetje over registreren bij het parket staat daar niet in.

Ok, als ik het goed begrijp, onderneem ik dus best wel al actie. NIet dat ik eerlijk gezegd geloof dat ik ooit het geld ga terugkrijgen via de dieven zelf, maar nu ik de banken kan opgeven, zal ik hier een jarenplan van maken .

Eén vraag dan: registreren bij het parket, procureur des konings vragen opsporingsdaden te verrichten, burgerlijke partijstelling,... Zijn dat zaken die ik als particulier kan? Of te ingewikkeld en heb ik daarvoor een advocaat nodig?

Toch begrijp ik het niet dat ze zomaar die pin code van die 5 bankkaarten kende.