JuridischForum.be

Ik heb nog vraag over stuiten als schulden van 2002 en er is nooit meer betaling geweest van 2003 maar in heb ik een brief van fidurce dat er een stuiten is geweest op 25/04/18 van RJV is deze stuiten wel geld om een stuiten of verjaring op nieuw want ik heb geen dagvaardingen

De betaling door de RJV stuit de verjaring. De vraag is dus of de schuld reeds verjaard was op 25 april 2018. Fiducre moet bewijzen dat de verjaring gestuit werd in de periode van tien jaar voor 25 april 2018, dus voor 25 april 2008.

Fidurce zeg nu dat een ingebrekestelling de verjaren kan stuiten maar ik heb geen brief of dagvaarding gehad

Ingebrekestelling stuit enkel in uitzonderlijke gevallen. Vraag hen op welke wettekst zij zich steunen.

Maar dat zegt niet. .. kunnen je een uitzonderlijke gevallen voorstellen

Ik heb vandaag van fidurcce een brief on vangen waar ze zeggen dat mij verjaring is gestuit omdat ik een afbetaling plan heb aangevraagd heb kan dat na 16jaar

Heb je dat afbetalingsplan recent gevraagd?
Want een schuld verdwijnt niet na 10 jaar, ze wordt alleen niet langer afdwingbaar (wordt een natuurlijke verbintenis).
Als je vervolgens wel toezeggingen doet na verjaring, dan wordt die natuurlijke verbintenis wel opnieuw afdwingbaar.

Wanneer heb je dat afbetalingsplan aangevraagd?

gewoon aan gevraagd als het moeilijke was een maand geleden maar kan de verjaring stuit door dat

Toen was de verjaring reeds ingetreden. Dus blijft de schuld verjaard.

Toen was de verjaring reeds ingetreden. Dus blijft de schuld verjaard.

Van Gerven ziet dit toch enigszins anders:

De bevrijdende verjaring die geen invloed heeft op het bestaan van de schuld, maar enkel op de opeisbaarheid ervan, laat de schuld voortbestaan als een natuurlijke verbintenis. Vrijwillige betaling of erkenning van de schuld door de debiteur maakt haar volkomen rechtsgeldig. Ook hierin kan men een schulderkenning zien die uitgaat van de debiteur die zich als gevolg van deze erkenning niet meer op verjaring kan beroepen.

(W. VAN GERVEN en A. VAN OEVELEN, Verbintenissenrecht, Leuven / Den Haag, Acco, 2015, 269.)

Vragen om een afbetalingsplan kan beargumenteerd worden als een erkenning van de schuld.

Stuiting van de verjaring door erkenning kan alleen maar als de verjaringstermijn nog niet verstreken is (Cass., 29 juni 1961, Pas., 1961, I, 1195; J.T., 1961, 665)
Men kan argumenteren dat de vraag om afbetalingen te doen een erkenning van schuld inhoudt, waardoor afstand gedaan wordt van de reeds verkregen verjaring.
Afstand van recht wordt niet vermoed en mag slechts afgeleid worden uit feiten die voor geen andere interpretatie vatbaar zijn. Het is zeer betwistbaar of de vraag voor afbetalingen betekent dat men de wil heeft afstand te doen van de reeds verkregen verjaring.
Ik zou als schuldenaar dus op het standpunt blijven dat de schuld verjaard is.

Dus als ik het goed begrijp kan een aanvraag om een afbetalenplan een verjaren stuit

Dus als ik het goed begrijp kan een aanvraag om een afbetalenplan een verjaren stuit

Niet helemaal.
De schuld is verjaard. Verjaard is verjaard. Maar de schuld bestaat nog steeds; ze verdwijnt niet door de verjaring. Ze wordt - zoals dat heet - een natuurlijke verbintenis. Alleen kan de schuldeiser je niet langer verplichten ze ook te betalen.
Tenzij je zelf aangeeft dat je ze toch gaat betalen. Dat je met andere woorden geen gebruik maakt van de mogelijkheid om de verjaring in te roepen.

De vraag hier is of het vragen van een afbetalingsplan, kan geïnterpreteerd worden als aangeven dat je toch gaat betalen (ook al is de schuld verjaard).
Ik heb in een korte zoektocht niet dadelijk rechtspraak hierover gevonden.
Het kan dus van een rechter afhangen of hij je vraag om in schijven te betalen, geïnterpreteerd als een bereidheid om toch te betalen.

"Rechter" zou wel vereisen dat de schuldeiser de zaak voor de rechter brengt.
Scorpioen denkt - alvast zo interpreteer ik zijn bijdrage - vatbaar voor correctie - dat je dan veel kans maakt om zulke zaak te winnen (als het tot een zaak komt). Er ook voor een stuk op gokkend dat de schuldeiser ook het risico loopt op bijkomende kosten (en dus mogelijk niet naar de rechter gaat stappen).
Ik kan je kansen niet inschatten.

Je kan in je reactie wel wijzen op de Cassatierechtspraak die Scorpioen heeft aangehaald. Want schuldeiser stelt dat de verjaring gestuit werd. Wat technisch niet correct is. De Cassatierechtspraak weerlegt dat standpunt.
Wat niet wegneemt dat er een andere rechtsgrond is - het vervullen van de natuurlijke verbintenis - die men zou kunnen aanhalen. Maar dat heeft men niet gedaan (althans niet op correcte wijze).

Toen was de verjaring reeds ingetreden. Dus blijft de schuld verjaard.

Van Gerven ziet dit toch enigszins anders:

De bevrijdende verjaring die geen invloed heeft op het bestaan van de schuld, maar enkel op de opeisbaarheid ervan, laat de schuld voortbestaan als een natuurlijke verbintenis. Vrijwillige betaling of erkenning van de schuld door de debiteur maakt haar volkomen rechtsgeldig. Ook hierin kan men een schulderkenning zien die uitgaat van de debiteur die zich als gevolg van deze erkenning niet meer op verjaring kan beroepen.[/quote]
(W. VAN GERVEN en A. VAN OEVELEN, Verbintenissenrecht, Leuven / Den Haag, Acco, 2015, 269.)

Vragen om een afbetalingsplan kan beargumenteerd worden als een erkenning van de schuld.

Bij een bevrijdende verjaring (in tegenstelling tot een kwijtende verjaring) is de schuldenaar bevrijd van betaling, ook al geeft hij toe al dan niet te hebben betaald.