JuridischForum.be

Beste Juridisch Forum lezers,

Graag had ik de inzichten en suggesties van jullie (eventueel juridisch raadslieden) in het volgende dossier, dat volgens mij een onaanvaardbare afloop kent waar ik me moeilijk bij kan neerleggen.

Sta mij toe u een chronologisch overzicht te geven van de gebeurtenissen:

a) 21 december 2013:
Mijn vriendin en ikzelf zijn reeds een tijdje op zoek naar een woning en menen die gevonden te hebben (kostprijs 570.000 euro). Na een eerste bezoek op 21 december 2013 gaan we op maandag 23 december 2013 langs bij mijn Fintro kantoor, waar ik reeds 20 jaar klant ben (!), om het project te bespreken. Wetende dat zowel mijn vriendin als ikzelf elk een pand bezitten (een appartement en een woonhuis, respectievelijk, beiden in Gent) en over genoeg inkomen beschikken krijgen we van de kantoorhouder groen licht om tot aankoop van de woning over te gaan, de bank zal ons zeker steunen in dit project.

b) 23 december 2013:
We brengen een tweede bezoek aan de woning en brengen een bod uit (zoals gezegd, na dit grondig besproken te hebben op kantoor) van 555.000 euro, hetgeen door de verkopers aanvaard wordt (schriftelijk vastgelegd).

c) 24 december 2013 tot 6 januari 2014 (eindejaarsperiode):
Het compromis wordt opgemaakt in samenspraak met onze notaris, alsook die van de verkopers. Tijdens deze periode vraag ik (om 100% zeker te zijn dat we de steun van de bank hebben) nogmaals aan de filiaalhouder van Fintro via email letterlijk "... en wat als de bank 'nee' zegt op ons projectvoorstel?" Een duidelijk 'groen licht' volgde. (kan ik bewijzen, heb de emails!)

d) 7 januari 2014:
Gezien we absolute zekerheid krijgen wordt het compromis ondertekend, hetgeen een direct engagement betekent. Meer bepaald, als er nu nog iets foutloopt en de verkoop niet kan doorgaan dan riskeren wij een 'boete' van maar liefst 55.500 euro, hetgeen de verkopers op dat moment met recht mogen eisen (10% van de koopsom).

e) 8 januari tot 23 januari 2014:
De nodige documenten worden door ons (volledig en correct) doorgestuurd naar de Fintro filiaalhouder die het dossier verder opvolgt. Het duurt dan twee volle weken tot wanneer we mogen vernemen dat Fintro niet akkoord gaat en ons niet zal steunen in ons project. Herinner u: we hadden 100% zekerheid gekregen, er is financieel genoeg draagkracht voor het project en daarbovenop komt het negatieve antwoord er pas 4 werkdagen voor de 'due date' ter betaling van het voorschot van 55.500 euro. En, nogmaals, dit alles na 20 jaar klant te zijn!

f) 23 januari 2014 tot ...
Er wordt heen en weer getelefoneerd en onderhandeld, en zelfs nadat wij aanbieden het voorschot voor een deel (35.500 euro) zelf te bekostigen, blijft het een 'nee'. We vragen nog op grond van welke redenen hier geweigerd werd, doch zonder gevolg. Wel hebben we vernomen (gerucht) dat een 'vete' tusssen de filiaalhouder en de uiteindelijke beslissingnemer er voor iets tussen zit, echter wij hoeven daar o.i. niet het slachtoffer van te worden.

g) De dagen/weken erna
We krijgen het krediet in orde, echter nu bij KBC. In plaats van de bij Fintro 'beloofde' vaste rentevoet gaan we nu de lening aan aan een licht hogere rentevoet, hetgeen concreet een totale meerkost voor ons oplevert van 6.315 euro. Het overbruggingskrediet dat we nu bij KBC aangaan kost ons 1.008 euro extra t.o.v. bij Fintro. Ik neem KBC niks kwalijk dat ze duurder zijn, immers ik ben nooit klant geweest bij hen! Het feit dat ik mijn huidig woonkrediet niet kan overzetten naar de nieuw aangekochte woning zal mij ook een wederbeleggingskost opleveren bij Fintro van 3 x het maandbedrag (= ong. 3.000 euro).
Netto schade/meerkost voor ons = 10.320 euro.


Ik heb recentelijk een klacht neergelegd bij Fintro - BNP Paribas, doch daar zegt men dat ze niet fout gehandeld hebben en dus niet zullen vergoeden of licht tegemoet komen. In mijn ogen is een belofte nog steeds een belofte, wat hebben mensen er nog aan als de banken (schriftelijk!) met een project akkoord gaan en later zich permitteren om terug te krabbelen?

Wat kan ik doen in deze zaak om gerechtigheid te laten geschieden?
Hopende dat jullie meer tips kunnen geven,

Alvast dank en vriendelijke groeten,

J

Een filiaalhouder kan zich nooit verbinden tot het toekennen van een krediet. Het is zelfs zo dat een krediet pas kan goedgekeurd worden nadat het compromis is ontvangen. De filiaalhouder is hier dus in de fout gegaan door beloftes te maken waar hij geen beslissingsrecht heeft, de bank zelf heeft geen fout gemaakt.
Vandaar dat het altijd interessant is om (vanaf het bod reeds) een opschortende voorwaarde over de lening op te nemen ("onder voorbehoud van lening bij bank van mijn keuze"), aangezien u pas zekerheid heeft over de lening na het tekenen van de compromis.

En nog een kleine opmerking: vanaf dat u een bod deed was u reeds gebonden, en vanaf het aanvaarden van het bod was de koop al gesloten. De compromis betekent geen "direct engagement", maar is enkel één van de stappen die moeten genomen worden om de koop uit te voeren, dus eigenlijk maar een formaliteit.

. .

Als dat mails zijn met het logo van die instelling......
Werknemer 'kan' hier een (zware)fout hebben gemaakt maar dat is zoals k.b. schrijft niet uw probleem.

PS wat kan u bij andere banken bekomen....
lang geleden hebben we voor een commercieel krediet bij de huisbankier negatief advies gekregen bij een andere bank was het geen probleem en zelfs met betere voorwaarden. Onze huisbank heeft dan dezelfde mogelijkheid gegeven...

of u kan na een positief akkoord bij een andere bank al uw rekeningen enz opzeggen bij uw huisbankier

Ik ben zelf ook actief in de kredietverlening (als loontrekkende bij een bank die niet met zelfstandige agenten werkt) en ik moet zeggen dat wij héél vaak zulke fratsen tegenkomen dat klanten zeggen dat ze bij bank X en Y (die werken met zelfstandige agenten) een akkoord hadden dat dan naderhand werd ingetrokken. In alle gevallen werd dit "akkoord" door de zelfstandige kantoorhouder overgemaakt naar de klant per telefoon of per mail. Nooit op basis van een echte akkoordbrief van de hoofdzetel zelf.
Nadien komen ze dan bij ons terecht en moeten we op enkele dagen tijd een dossier rondkrijgen..

wat ik ervan geleerd heb na al die jaren is dat veel zelfstandige kantoorhouders te vaak op eigen houtje handelen en soms al een "akkoord" geven nog voor dat het dossier is beslist door de kredietbeslissers. Zelfstandige kantoorhouders hebben het er moeilijk mee dat ze, in tegenstelling tot loontrekkende bankbedienden, totaal geen beslissingsbevoegdheid hebben, maar wensen dat niet toe te geven.

Het kan zelfs goed zijn dat die kantoorhouder nooit een akkoord heeft gehad voor uw dossier (!). Dat verhaaltje van "een vete tussen de kantoorhouder en de kredietbeslisser" is echt een lachertje. Dat moet je echt niet geloven.
Als een bank een akkoord geeft voor een krediet, wordt dat enkel ingetrokken indien bepaalde zaken veranderd zouden nadien (en die criteria worden de klant vooraf meegedeeld).

Volgens mij ben je het slachtoffer van een nalatige kantoorhouder die wellicht niet aan z'n proefstuk toe is. De reden waarom hij jullie vertelde dat hij een akkoord had, was om zo te beletten dat jullie elders zouden gaan shoppen (hij werkt immers op basis van commissie) en in tussentijd hoopte hij het alsnog rond te krijgen.
Volgens mij heeft hij hoog spel gespeeld en verloren...


Natuurlijk is dat jullie probleem niet.

Ik denk wel dat jullie hier een zaak hebben, de zelfstandige kantoorhouder handelde in opdracht van die bank waar hij agent voor is en dus mogen jullie ervan uitgaan dat dat akkoord rechtstreeks van die bank zelf komt!

Dit is echt een heel zware fout. Ik ben benieuwd naar de afloop.

Drien,

Dit is een grove veralgemening die absoluut niet strookt met de realiteit. Zelf ben ik al meer dan 25 jaar loontrekkend kantoordirecteur en nu regio directeur. Bij een grootbank met zowel statutaire kantoren als zelfstandige kantoren. Primo is het niet per definitie zo dat zelfstandige kantoordirecteurs geen kredietbevoegdheid hebben. Velen hebben dat wel, op basis van competentiescreenings en examens gekregen. Ik stel vast dat fouten gebeuren bij zowel loontrekkenden als zelfstandigen. Het statuut is niet de bepalende factor, wel de ervaring en competentie. Om het met een boutade te stellen : een dokter wordt pas een goede dokter als hij gedurende minstens 10 jaar elk jaar 1000 patiënten zag. Of die dokter dan in een privé praktijk werkt, dan wel voor een ziekenhuis maakt niet uit. De rest is een intentieproces waarvan je niet weet of het klopt. Zelfstandigen werken op commissie. Loontrekkende kantoordirecteurs kunnen echter even goed cijferdruk ondervinden. Hun resultaten bepalen immers hun carrière.

. .

Dag allen,

Bedankt voor jullie inzichten en raadgevingen.

De zaak is nu reeds op enkele plaatsen geweest:
- de klachtendienst van BNP Paribas (na twee weken het antwoord dat zij niet verantwoordelijk zijn voor uitspraken/emails die een filiaalhouder doet)
- de ombudsdienst van Financiële Instellingen (zij stuurden het dossier door naar Ombudsdienst BNP Paribas... zucht... :-s )
- nu dus bij de Ombudsdienst van BNP Paribas waarvan ik nog geen antwoord heb ontvangen (nu ook al een 2-tal weken)
- heb mijn rechtsbijstand ingeschakeld en een raadsman is nu de haalbaarheid van de zaak aan het inkijken.

Mochten jullie nog tips hebben, dan zou dat zeer geapprecieerd worden!

Nog iets wat misschien niet helemaal duidelijk was: de bank zelf (Fintro - BNP Paribas) heeft nooit op papier gezet dat de lening toegekend was, het was de filiaalhouder die mij initieel zei dat de lening geen probleem zou zijn, en een tweede keer (in hoedanigheid van Fintro filiaalhouder) via email dat het dossier er één was waar geen 'nee' zou op geantwoord worden, waarna wij bod gedaan hebben, compromis getekend hebben, etc. In mijn ogen is het dus de filiaalhouder die zwaar in de fout is gegaan. Wat denken jullie?

Nogmaals dank en groeten,
J

Veel zal afhangen van het woordgebruik van de filiaalhouder. Tenzij hij duidelijk gezegd heeft dat de lening in orde was, zal de bank (en de filiaalhouder) ontkennen dat hij een bevestiging van de lening heeft gegeven.

Stellen dat de lening geen probleem zou zijn, en zeggen dat bij dit dossier geen nee zou geantwoord worden, geven volgens mij de bank nog een beetje ruimte om aan te halen dat dit niet hetzelfde is als zeggen dat de lening in orde is. Of zij gelijk gaan krijgen voor de rechtbank weet ik niet, maar volgens mij zal het niet simpel zijn om uw kosten terug te krijgen.

Tja, dat werpt wel een ander licht op de zaak.

Eerst liet je uitschijnen dat er een akkoord was op mail. Maar nu blijkt dat de filiaalhouder toch wel iets anders gezegd heeft. Imo ligt de fout bij jezelf.
Wat hij mailde is geen akkoord. Je interpreteerde het zelf als akkoord.

Ik heb het zelf voorgehad met Fortis...