Ik vraag hier raad omdat ik echt niet meer weet hoe het verder moet en ik (en mijn stiefvader) zien de toekomst erg somber aflopen.
Even de thuissituatie:
Moeder opnieuw getrouwd, 3 kids en we wonen alle 3 nog thuis.
Ik heb 1 zusje van 15 en een broer van 23.
Moeder werkt als poetsvrouw dus die verdient niet zo geweldig veel.
Stiefvader zit op de dop en twijfelt of iemand hem ooit nog aan wil nemen (nog zon klote situatie waar niemand uitgeraakt) (hij is 52)
Mijn zusje gaat nog naar school.
Nu het probleem is mijn broer:
Die valt letterlijk in en uit werk, waarschijnlijk omdat ie te nonchalant is en niet echt hard wil werken of veel wil doen, als het bedrag wat ie krijgt hem niet aanstaat, dan ook durft ie ontslag te nemen, meldt zich vaak ziek zonder wettelijke reden en pakt al een week vakantie als ie nog maar net ergens begonnen is, slecht bezig dus.
Hij heeft hier en daar schulden, staat altijd -250 op zen bankrekening. Gaat elke week uit en dat kost elke keer wel meer dan 20 euro, moet ook vaak tanken dus dat kost ook wat.
Heeft vaak kosten aan zijn auto, steelt geregeld geld van huisleden waaronder 250 euro van mij! wat ik nog op een of andere manier zoek terug te krijgen, helaas zal dat nooit meer zijn.
Hij koopt, ruilt gsm's waardoor ie dus ook immens veel geld verliest, kan niks sparen, elk centje dat ie krijgt moet op.
Heeft altijd serieuze rekeningen die aanmaningen krijgen omdat ze niet optijd KUNNEN betaald worden want er staat nooit geen geld op zijn rekening.
Zo is het al 1 keer gekomen dat ie voor de rechter moest verschijnen en in de schuldeis terecht kwam.
Mijn moeder heeft vaak zijn bankkaart om te zorgen dat ie niet nog dieper de shit in geraakt, maar die pikt ie ook wanneer hij kan.
Wat je ook probeert te verstoppen hij zoekt heel het huis af tot ie het gevonden heeft.
Hij doet thuis ook geen bal, hij gaat werken, gaat uit en slaap de rest van de dag, dat is zijn leven.
Ik krijg er zoveel stress van dat het zelf lichamelijk fout gaat. Als ik kon was ik hier meteen weg maar ik zelf zit in een situatie dat ik 33% werkonbekwaam ben, hoewel ik vaak geen werk heb, heb ik al wel een hoop gespaard. Ik let op mijn geld, maar als ik hier blijf wonen zie ik de toekomst van iedereen somber in.
Mijn stiefvader durft mijn broer niet buiten te stampen in verband met ruzie met moeder, maar volgens mij kan ie dat beter wel eens doen.
Nu word er niks opgelost en straks zie ik de deurwaarder hier nog wel eens voor de deur staan en al onze spullen (lees ook de mijne!) meenemen door mijn broer zijn stomme schuld.
Je zou denken dat hij onderhand toch wel verstand moet krijgen maar volgens mij mist er wat in zijn hersenen, dat kan toch niet anders, hoe kan het iemand nu niks schelen hoe zijn toekomst eruit ziet en dat ie zijn eigen familie kwetst.
Is er hier een oplossing voor? Anders zit ik straks weer in de ziektewet dankzij de stress en mijn moeder heeft al een slecht hart, daar vrees ik dus ook voor.
En kan ik op de een of andere manier MIJN spullen veilig laten stellen? Zodat ALS er een deurwaarder komt, die mijn spullen al niet mee kan nemen? ( en dan zorg ik zo ook voor mijn zusje haar spullen en de belangrijkste van mijn moeder en stiefvader)