Het betreft mijn dochtertje van 2,5 jaar .
ik ben eind oktober 2011 weg gegaan van mijn ex in het brusselse
toen ik een week voor mijn uiteindelijke vertrek terug kwam van een weekend zee,
en het toen al gedaan was met mijn ex,stonden zijn ouders en mijn vader mij op te wachten om mij duidelijk te maken dat ik binnen de week moet vertrekken.
ze hadden ook mijn werkgever al ingelicht dat ik zou stoppen met werken die vrijdag zonder mijn medenweten.en ook direct mijn sleutels afgenomen.
het was een helse week.
ook moest ik telkens aan zijn moeder laten weten wanneer ik gedaan had met werken zodat ik binnen kon en sliep zijn vader daar heel de week.
ook mijn vader hebben ze aan hun kant kunnen trekken.
ik ben dan die vrijdag vertrokken met mijn dochter ,en ook al mijn spullen stonden al klaar buiten.
Toen ik wou vertrekken kwam er een deurwaarder mij nog een dagvaardeging voor die volgende week betekenen ,en dit in kortgeding
en daar stonden een hele resem leugens en verwijten van mijn verleden in,ik heb een zware jeugd gehad ,dat klopt ,maar dit door mijn moeder die ons zwaar verwaarloosde ,maar ik tref daar geen enkele schuld aan.ben ik een slechte moeder omdat mijn moeder slecht was ,denk het niet .ik wil juist niet zoals haar worden en heb alleen het beste voor met mijn dochter die ik de liefde en aandacht die ik nooit heb gehad wil geven!
alsook zijn eis om het hoederecht en dat ik ze maar om de twee weken zou zien
er is niks die mij in het brusselse houde en ik ben afkomstig van de zee en omdat ik maar een week de tijd gekregen had,ben ik dan ook bij een vriend en zijn vriendin ingetrokken tot ik zelf iets had.
toen ik mijn advocaat contacteerde ivm de dagvaardeging die ik gekregen had ,
zei zij ook dat die zaak zou moeten worden uitgesteld en dit deed ze dan ook.
we waren ondertussen overeengekomen dat we ieder week / week zouden doen tot er een uitspraak is van de rechter,ook
mijn toemalige advocaat zei mij die regeling vol te houden .
toen hij haar na een week terug kwam ophalen heb ik hem dan ook een papier laten ondertekenen van die regeling en dat ik ze na een week terug zou komen ophalen,een week verder contacteerde ik hem dat ik onderweg was en hij zei mij dat ik haar niet mee kreeg .
ik ben dan naar de politie gestapt en ze hebben enkel een melding gemaakt en verder konden ze niks doen omdat er nog geen vonnis was.dus als moeder was ik machteloos en zo heb ik mijn dochter 3 weken niet gezien, tot op haar 2 de verjaardag ben ik naar zijn huis gegaan en heb ik haar maar 15 min gezien ,
ik natuurlijk vol emoties ,wat wil je als je je kind al een hele tijd niet meer had gezien,zij natuurlijk ook en ze wou direct mee met me en hij zei dat dit niet kon en hij belde direct familie op om hen te laten komen ,
ik wou het niet erger maken en ben met pijn in het hart vertrokken en ene melding laten maken bij de plaatselijke politie.
dat was alles wat ik kon doen.
toen een week later is de zaak voorgekomen in kort geding maar dan ook uitgesteld omdat mijn ex een politioneel onderzoek eisde ,
uiteindelijk is er dan wel een voorlopige regeling uit voort gekomen en mocht ik ze elk weekend zien ,
het is echt niet veel,maar ik was die dag al blij dat ik ze direct mocht gaan halen.
ondertussen heb ik dan ook een andere advocaat van hier genomen,
die er direct zijn werk van heeft gemaakt en ook zijn besluiten op papier heeft gezet,ondertussen is de zaak bij de jeugdrechtbank te brussel al twee keer uitgesteld ,en dit is zo al van november bezig.
ik heb ondertussen ook al twee keer bezoek gehad van politie voor een onderzoek.
de eerste was blijkbaar niet genoeg en heeft de tegenpartij een twee uitgebreider onderzoek bevolen en dit is dan ook al gebeurd en dit maal hebben ze fotos getrokken van mijn appartement.
en nu wacht ik nog steeds op nieuws van dat onderzoek en wanneer de zaak opnieuw zou voorkomen.
de voorlopige regeling is nog steeds van kracht en ik zie mijn dochter nu enkel het weekend wat veel te kort is en het begint echt heel zwaar te wegen ,zowel voor mij zls coor mijn dochter,ze wilt elke zondag niet mee met haar vader en is erg hysterisch en ik krijg hier de schuld van.
ook is mijn ex telkens aan het werken als ik haar kom ophalen en laat hij de zorgen over aan zijn moeder die aan de zware anti depresivia zit.
mijn dochter verblijft in de week meer daar dan bij haar vader.
Ze gaat ook nog niet naar school en ik wil dus het hoederecht over haar ,daar ik wel de tijd heb die ze nodig heeft en dit ook aan kan,mijn ex kan niet zonder de hulp van zijn ouders.
ik ben het echt zo,moe aan het worden en ben die onzekerheid zo beu,mijn dochtertje ziet er enorm van af en heeft ook dringend een standvaste situatie nodig.en er wordt nergens rekening gehouden met haar gevoelens , ze willen haar enkel afnemen van mij.
het is zeker dat 1 van de ouders haar om de 2 weken zal hebben,omdat co ouderschap niet van toepssing is door de afstand.
Ik moet en zal haar bij me hebben,al moet ik in hoger beroep gaan.
ik heb 2 jaar de zorg van mijn dochter op mij genomen omdat hij er nooit was en nu zou hij ze willen.
dit is enkel wraak!
Graag iemand zijn raad !