Ik zal in het kort mijn situatie uitleggen.
Mijn echtgenoot had in het jaar 1994 en 1995 een lening afgesloten bij een vriend- aannemer, te samen voor de som van 1.700.000 BF.Dit alles zonder mijn mede weten. De vriend-aannemer had hem een papier laten ondertekenen waarin hij vermeldt dat mijn echtgenoot borg staat met zijn (ons) onroerend goed en dat de som eerst 900.000Bf en het jaar daarna 1.700.000BF bedraagt.Een aflossings plan staat er niet op en de intrest is 10.50%, maar had hij gezegd tegen mijn echtgenoot, dat viel nog te regelen, hij liet uitschijnen dat hij alleen het geleende kapitaal moest betalen.
In 1998 kom ik er toevallig achter dat mijn man een lening heeft afgesloten bij auxefina voor de som van 800.000BF. Na veel aandringen (lees ruzie's) geeft mijn echtgenoot toe dat het geld dient om zijn vriend-aannemer terug te betalen, hij liegt wel over de som want zegt dat dit alles is wat hij aan schulden nog had. Deze lening sloot hij ook af buiten mijn medeweten door mijn handtekening te vervalsen.
Zo modderen we maar aan en in 2004, als het mijn echtgenoot allemaal teveel wordt, trapt hij het ook nog af om bij een andere vrouw in te trekken om alzo een scheiding te kunnen verkrijgen, het huis te verkopen om zo alsnog zijn schulden te vereffenen, en geen gezichtsverlies te hebben. Zo vallen dan voor mij de stukjes van de puzzel stilletjes ineen.
Emotioneel kapot, maar langzaam aan terug omhoog krabbelend, na lange gesprekken met mijn echtgenoot, keert hij terug naar huis in 2005. Hij heeft alles opgebiecht en had nog een schuld van 500.000BF bij de vriend-aannemer. Hij had in 1996 ook al 400.000BF terug betaald.
In 2005 was ik dus op de hoogte van de 500.000BF die mij echtgenoot nog moest betalen en ik stond in tweestrijd, moet ik deze vriend-aannemer nu kontakteren of niet. En ik heb het niet gedaan omdat ik tot rust wou komen en ook omdat hij dat gedaan had zonder mijn medeweten. Vorig jaar mei krijg ik dan de deurwaarder aan huis ivm deze lening want er was een wet die van toepassing ging zijn dat alle schulden gingen vervallen langer dan 10 jaar. De vriend-aannemer vroeg 69.000 euro (afgerond). De sommen die mijn echtgenoot al betaald had telden niet voor kapitaal, alleen maar voor intrest. Toen ineens belde hij voor een gesprek met mij en na veel gedoe ging hij dan akkoord met 36.000 euro.Daar hij aannemer is heeft hij een bestek gemaakt voor verbouwingen en zodoende heb ik geld bij de bank kunnen lenen om hem te betalen.Omdat ik murw was na zijn bedreigingen om te processen en het huis te verkopen, hij goed wetende wat ik had meegemaakt en geen fut en geld had heb ik er mee ingestemd.Ik heb het geld dan op zijn (een) rekening gestort, een nieuw papier ondertekend dat ik de som van 36.000 euro heb betaald voor een "renteloze lening". Het vorig papier is vernietigd in mijn bijzijn.
Tot zover.
Nu is mijn vraag, had ik er indertijd iets kunnen aan doen en kan ik achteraf nog iets doen.
Ik keur het gedrag en handelen van mijn echtgenoot absoluut niet goed, laat daar geen twijfel over bestaan.Maar ik vind het zo onrechtvaardig, dat deze persoon zomaar ongestraft leningen kan verstrekken zonder dat ik (echtgenote) op de hoogte was, woeker intresten kan vragen, dreigen en chanteren. Ik kan het niet loslaten, ik sta er mee op en ik ga er mee slapen
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
basejumper
- Berichten: 4619
- Locatie: Diest
Beste,
Jij bent niet gebonden door een overeenkomst die je cehtgenoot aanging. Daarenboven kan ik uit war jij noteert bijna met zkerheid opmaken dat die overeenkomst niet rechtsgeldig was en in een rechtbank nietig zou verklaard worden. Zo kan je echtgenoot de woning niet in waarborg geven zonder dat jij meetekent, en wordt zo een waarborg - doorgaans hypotheek- notarieel verleden.
Jij was dus geen partij in dit geding en die aannemer had met je huis weinig kunnen aanvangen want beschermd als gezinswoning.
Hij wist dat ook wel en heeft zijn manke schuldvordering laten omzetten in een "annemeingscontract" waarin hij wat sterker stond. dat is ook de enige reden waarom hij het bedrag opeens liet dalen.
Jij bent niet gebonden door een overeenkomst die je cehtgenoot aanging. Daarenboven kan ik uit war jij noteert bijna met zkerheid opmaken dat die overeenkomst niet rechtsgeldig was en in een rechtbank nietig zou verklaard worden. Zo kan je echtgenoot de woning niet in waarborg geven zonder dat jij meetekent, en wordt zo een waarborg - doorgaans hypotheek- notarieel verleden.
Jij was dus geen partij in dit geding en die aannemer had met je huis weinig kunnen aanvangen want beschermd als gezinswoning.
Hij wist dat ook wel en heeft zijn manke schuldvordering laten omzetten in een "annemeingscontract" waarin hij wat sterker stond. dat is ook de enige reden waarom hij het bedrag opeens liet dalen.
Uit zelfbeheersing groeit de Kracht.
Zelfkennis brengt ons tot Wijsheid.
Zelfvervolmaking leidt ons tot Schoonheid.
Zelfkennis brengt ons tot Wijsheid.
Zelfvervolmaking leidt ons tot Schoonheid.
-
xena
niet trouwen is voor niks nodig en doe je het toch een huwelijkscontract eventueel tijdens het huwelijk ga hiervoor naar een notaris .
Nu is mijn vraag, had ik er indertijd iets kunnen aan doen en kan ik achteraf nog iets doen.
u vermeld niet waarvoor de schulden zijn gemaakt niet voor alle schulden gemaakt door één echtgenoot kan de schuldeiser bij beide echtgenoten terecht .
Tja, als ik toen wist wat ik nu weet, trouwen zou ik inderdaad nooit meer doen. En ik ben 35 jaar geleden gehuwd als "onnozele" 20-jarige met een huwelijks kontrakt: scheiding van goederen en gemeenschap van aanwinsten.
En ook kerkelijk: "tot de dood ons scheidt"
Maar ik moet nu roeien met de riemen die ik heb
En ook kerkelijk: "tot de dood ons scheidt"
Maar ik moet nu roeien met de riemen die ik heb
"Van vrees tot haat is een korte weg."
Ik ga ervan uit dat u getrouwd bent onder het wettelijk stelsel.
“Art.1417.De echtgenoot die een beroep uitoefent, verricht alle daartoe noodzakelijke bestuurshandelingen alleen....Art.1418.Onverminderd het bepaalde in artikel 1417, is de toestemming van beide echtgenoten vereist om :...2...d) een lening aan te gaan...”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).
Ik ga ervan uit dat uw echtgenoot niet een beroep uitoefende.
“Art.1422.Op verzoek van een der echtgenoten die bewijst dat hij een wettig belang heeft en onverminderd de rechten van de te goeder trouw zijnde derden, kan de rechtbank van eerste aanleg elke handeling nietig verklaren, die de andere echtgenoot heeft verricht :1° in strijd met de bepalingen van de artikelen...1418...; de nietigverklaring van de handelingen genoemd in artikel 1418,2. onderstelt bovendien een benadeling...Het bewijs van goede trouw moet worden geleverd door de contracterende derde“(B.W.).
“Art.2262bis.§ 1. Alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar....”(B.W.).
U kan de vordering uit art.1422 B.W. dus enkel nog instellen voor leningen(ook gecamoufleerde) die minder dan tien jaar geleden zijn gesloten.
“Art.193. Valsheid in geschriften... met bedrieglijk opzet...wordt gestraft overeenkomstig de volgende artikelen.Art.196.Met opsluiting...wordt gestraft...alle personen die...in private geschriften valsheid plegen...door namaking of vervalsing van...handtekeningen...”(Strafwetboek).
‘Deze lening sloot hij ook af...door mijn handtekening te vervalsen‘
“Art.20.Behoudens...verjaart de strafvordering door verloop van tien jaren, vijf jaren of zes maanden, te rekenen van de dag waarop het misdrijf is gepleegd, naar gelang dit misdrijf een misdaad, een wanbedrijf of een overtreding is.”(Wetboek van Strafvordering).
‘Met opsluiting’ houdt in dat het een misdaad betreft waarvan de strafVORDERING verjaart na tien jaren.
“Art.1417.De echtgenoot die een beroep uitoefent, verricht alle daartoe noodzakelijke bestuurshandelingen alleen....Art.1418.Onverminderd het bepaalde in artikel 1417, is de toestemming van beide echtgenoten vereist om :...2...d) een lening aan te gaan...”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).
Ik ga ervan uit dat uw echtgenoot niet een beroep uitoefende.
“Art.1422.Op verzoek van een der echtgenoten die bewijst dat hij een wettig belang heeft en onverminderd de rechten van de te goeder trouw zijnde derden, kan de rechtbank van eerste aanleg elke handeling nietig verklaren, die de andere echtgenoot heeft verricht :1° in strijd met de bepalingen van de artikelen...1418...; de nietigverklaring van de handelingen genoemd in artikel 1418,2. onderstelt bovendien een benadeling...Het bewijs van goede trouw moet worden geleverd door de contracterende derde“(B.W.).
“Art.2262bis.§ 1. Alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar....”(B.W.).
U kan de vordering uit art.1422 B.W. dus enkel nog instellen voor leningen(ook gecamoufleerde) die minder dan tien jaar geleden zijn gesloten.
“Art.193. Valsheid in geschriften... met bedrieglijk opzet...wordt gestraft overeenkomstig de volgende artikelen.Art.196.Met opsluiting...wordt gestraft...alle personen die...in private geschriften valsheid plegen...door namaking of vervalsing van...handtekeningen...”(Strafwetboek).
‘Deze lening sloot hij ook af...door mijn handtekening te vervalsen‘
“Art.20.Behoudens...verjaart de strafvordering door verloop van tien jaren, vijf jaren of zes maanden, te rekenen van de dag waarop het misdrijf is gepleegd, naar gelang dit misdrijf een misdaad, een wanbedrijf of een overtreding is.”(Wetboek van Strafvordering).
‘Met opsluiting’ houdt in dat het een misdaad betreft waarvan de strafVORDERING verjaart na tien jaren.
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/