Mijn ouders zijn reeds meer dan een decennium lang bezig met het afbetalen van schulden. Tot recent restte er nog een bedrag van ongeveer 3000 EUR bij een bepaalde schuldeiser. Echter, blijkbaar werd de schuld overgekocht door een nieuwe schuldeiser, Buy Way Personal Finance, die het minnelijk in te vorderen bedrag onmiddellijk verhoogde tot 8000 EUR. Dit gebeurde net nadat mijn ouders na 14 jaar vrijwillig uit de collectieve schuldbemiddeling zijn gestapt omdat ze zelfs sneller schulden wilden kunnen afbetalen, de collectieve ging teveel jaren duren. Nu, voor zover ik begrijp, kan er inderdaad een hoger bedrag gevorderd worden buiten de schuldbemiddeling. Echter, 8000 EUR was namelijk het originele bedrag dat zij jaren geleden opgelegd kregen. Zijn al die jaren en die reeds betaalde 5000 EUR dan zomaar in rook opgegaan? Lijkt me vreemd.
Desondanks hebben mijn ouders zich hier dan maar min of meer bij neergelegd. Een jaar gaat voorbij. In het begin handelde dit bedrijf op alle andere vlakken volgens de overeenkomst zoals overeengekomen tussen alle originele partijen (i.e. mijn ouders en de originele schuldeiser). De schuld werd afgelost in schijven van 50 EUR per maand. Mijn ouders hebben zelfs een plan voorgesteld om vrijwillig de gestorte bedragen te verhogen met 25 EUR, dus 75 EUR per maand. Geen probleem, het bedrijf apprecieerde het gebaar. Echter, de contactpersoon bij dit bedrijf is dan op pensioen gegaan. In zijn plaats kwam er een andere contactpersoon. Zij heeft onmiddellijk geëist dat er nu zou worden betaald in schijven van 500 EUR per maand. Mijn ouders hebben hier dan verzet tegen aangetekend (alhoewel niet via gerechtelijke weg omdat zij geen weet hadden van die mogelijkheid). Als reactie hierop heeft de schuldeiser foute bedreigingen geuit, de menselijke waardigheid van mijn ouders geschonden door zeer onprofessioneel en kwetsend taalgebruik, boze bedreigingen (geef het op, het maakt niet uit, je kunt niets tegen ons beginnen etc en het herhaaldelijk inhaken in het midden van een gesprek).
Mijn ouders verklaarden herhaaldelijk dat zij dit onmogelijk aankunnen (er zijn twaalf andere schuldeisers met wie er overigens geen enkel probleem is) en dat ze in het uiterste, uiterste geval 150 EUR zouden aankunnen (i.t.t. tot de aflossing van 50 EUR per maand zoals al jaren geleden overeengekomen in overeenkomst met originele schuldeiser en zoals werd geobserveerd door die andere contactpersoon + het plan tot een vrijwillige verhoging tot 75 EUR). Mijn ouders zijn vervolgens naar een advocaat gestapt en die zei om max 75 EUR per maand te blijven betalen en af te wachten. Mijn ouders hebben dan voor een paar maanden toch 100 EUR gestort, in de hoop dat het bedrijf toch tevreden zou zijn met deze voor hen maximale inspanning. Ze hebben tevens meermaals brieven gestuurd met de vraag tot een duidelijke afspraak en informatie, maar nooit hebben zij enig antwoord mogen ontvangen.
De volgende maal dat mijn ouders dringend telefonisch contact gezocht hebben, was enkele maanden later, onmiddellijk nadat ze ineens een tweede aanmaning in de bus kregen dat zei dat ze loon overdracht gingen doen. Tot op heden (enkele maanden verder) hebben mijn ouders nooit een eerste aangetekende brief hiertoe ontvangen en hebben ze nooit informatie gekregen, werden zij niet eens op de hoogte gesteld van de mogelijkheid tot verzet en in welke termijn ze dit moesten doen, en hebben tevens nooit toestemming gegeven of ook maar iets ondertekend. De vrouw bij Buy Way beweert dat ze dit wel heeft opgestuurd en haakt wederom in. Mijn ouders namen wederom contact op met haar om dit alles nog eens uit te leggen. Echter, daarop verklaarde deze nieuwe contactpersoon verbeten dat ze niet meer gaat luisteren naar hen en dat de 'procedure' tot loon overdracht intussen toch al opgestart was *inhaken van telefoon*. Mijn vader's werk is ondertussen overgegaan tot het afhouden van 500 EUR per maand om door te geven aan Buy Way. Ik, noch mijn ouders weten hoe deze beslissing er is gekomen. Ik zeg 500 EUR, maar dat is maar een gemiddelde benadering. Afhankelijk van het aantal uren werk dat mijn vader per maand heeft gepresteerd, kan er meer dan 500 EUR overgedragen zijn. Op het loonbriefje van deze maand staat er -586,14 EUR. Vorige maand was dit rond de 510. De maand ervoor vreemd genoeg 460. Mijn punt is: moet het geen vastgesteld bedrag zijn? Kan het dat men elke maand nooit op voorhand weet hoeveel er zal worden overgedragen? Schendt dit geen duidelijkheidsregel?
De volgende maal dat mijn ouders telefonisch contact opnamen, was onmiddellijk na het ontvangen van een brief waarin stond dat het werk van mijn vader niets had betaald aan Buy Way die maand. Echter, vervolgens heeft de vrouw aan de telefoon enkel maar gedreigd met te zeggen dat "ze vérder zouden gaan" *haakt in*. Het werk van mijn vader had echter niets kunnen betalen aan hen, omdat er die maand weinig werk was (in de bouw) en als ze dit toch zouden doen, zou het onwettelijk zijn wegens het schenden van bepaalde wettelijk vastgestelde limieten. Tot op heden is er niets gemerkt geweest van een opvolging van het dreigement met werkelijke daden zoals bv. het naar de rechter stappen. Dit was dus een loos en fout dreigement vanwege haar.
Wat is nu de huidige situatie?
Mijn ouders zijn, om het zacht te zeggen, niet bepaald genieën en zijn vervolgens snel onder de indruk en heel makkelijk geïntimideerd en zijn bang om enige actie te ondernemen. Dus nu ben ik (uni student met minor Recht) bezig met het uitpluizen van deze hele affaire en ik ben van plan om naar de vrederechter te stappen, ik bereid me dus wat voor en had een paar vragen. Die zal ik onderaan deze blokken tekst (sorry!) plaatsen. Maar dus, om verder te gaan: op dit moment zijn we inmiddels acht maanden verder. Mijn ouders overleven op blikjes corned beef en brood tegen de laatste twee weken van de maand. Ze staan 3000 EUR in het rood bij de huisbaas als gevolg van de loon overdracht. Ze komen nooit meer buiten. Mijn vader doet hier en daar wat extra werk (diverse inkomsten) na de harde werkdag in de bouw. Ze zitten allebei in een diepe depressie. Mijn levensnoodzakelijke medicatie kunnen ze ook amper betalen. Mijn kot in Gent ben ik kwijtgeraakt en nu pendel ik heen en weer. Ik kan mijn boeken niet betalen en elke dag naar de les gaan zou teveel kosten voor mijn ouders. Ze waren te beschaamd om mij uit te leggen waarom wij als gezin soms opeens maar rond de 200 EUR per maand hebben om te overleven, tot recent, toen ik hen er vrijwel toe gedwongen had. En zo komt het dat ik hier vandaag ben. (Een leefloon van het OCMW is als ik mij niet vergis rond de 1000+ EUR? Interessante vergelijking.)
Ik ben me, zoals gezegd, op m'n eentje aan het voorbereiden om naar de vrederechter te stappen gezien de situatie totaal onhoudbaar is, en ik steeds meer onrechtmatige dingen aan dit zaakje tegenkom. Ik ben geen expert op dit vlak van het recht, dus had ik graag jullie advies en mening gehad.
Qua puur wettelijke argumenten, denk ik onder meer aan de wet van '65 inzake bescherming van loon van werknemers (specifiek de artikelen inzake verboden handelingen en loon overdracht) en de toepasselijke wet van 2002. Hebben jullie nog ideeën?
Ook: vallen er jullie ook nog meer onjuiste dingen op in dit verhaal? Zo ja, vermeld ze aub. Alles helpt.
Hadden jullie nog wat meer duidelijkheid gewenst over iets? Ik antwoord zo vlug mogelijk met meer informatie.
Alles van advies, vragen, antwoorden en meningen worden erg geapprecieerd!
Merci!
-Anthony