In uw geval zal, aangezien er slechts sprake is van één schuldenaar, een beperkt bedrag (de meeste CSR zijn minimum € 50.000, de hoogste die ik gezien met ex-huurders bedroeg ongeveer € 372.000 van meer dan 100 schuldeisers..) en schuldbemiddeling van het OCMW, enkel sprake zijn van het eerste.
Ik ben zo vrij om hier confrater Vandebos lichtjes tegen te spreken.
Zo zat mijn echtgenote nog niet zo lang geleden via het OCMW in een CSR (sinds 2006), dit voor een schuldenpakket van rond de € 30 000. Weliswaar gespreid over meerdere schuldeisers. Ook hier verliep alles via de rechtbank, was ze beschermd tegen schuldeisers, enz. ... U kan hierover op het forum meerdere posts van mijn hand aantreffen.
Het grote verschil met een "klassieke" CSR ( = niet via het OCMW) is het kostenplaatje.
Zo ben ik een jaar (2012) terug ook gaan informeren voor een CSR bij een advocaat, deze sprak al direct van € 900 voor het opstellen van de aanvraag alleen al. Met de aanvraag bedoel ik dan het samenstellen van het dossier waarmee je bij de rechtbank om een CSR gaat vragen. Deze € 900 diende volstort te zijn voor het dossier werd ingediend. Daarna komen nog de kosten van de rechtszaak en de schuldbemiddeling op zich. vooral het laatste lijkt hoog op te lopen, toch als je de posts op het forum hier mag geloven.
Dit ganse proces werd bij mijn echtgenote door het OCMW gedaan, zonder dat ze hiervoor eerst x aantal euro's op de tafel diende te leggen. Uiteraard, eens het ganse spel in gang werd gezet rekenden zij een maandelijkse kost aan.
Voor de sceptici kan ik hierover redelijk wat papieren voorleggen.
Voor haar was de CSR een vrij goede ervaring: ze was beschermd tegen haar schuldeisers, ze kreeg wekelijks een redelijk zakcentje en al haar vaste kosten werden betaald. Ook extra's konden er van af. Kleren werden zonder morren betaald, toen ze een nieuwe wagen nodig had werd ook dit geld probleemloos gegeven, ...
Jammer genoeg kan het ook anders. Zo is ze in de problemen geraakt wegens de CSR (ook via het OCMW nota bene) van haar ex-echtgenoot. Zij diende elke maand gedurende x jaar een vast bedrag op y aantal rekeningen te storen. Het OCMW vroeg haar na de scheiding dit geld aan hen over te schrijven, zij gingen het dan doorstorten - in haar naam - bij de schuldeisers.
Na een paar maand bleken ze dit niet gedaan te hebben, en kwamen de schuldeisers terug bij haar aankloppen... Het OCMW waste toen hun handen in onschuld, en mijn echtgenote heeft daardoor eigenlijk 2x betaald wat ze technisch gesproken verschuldigd was. Met alle gevolgen van dien...