De verkoper heeft zich niet verbonden tot verkopen.
De koper daarentegen wel tot kopen maar kan zelf niets afdwingen.
Dat moet u mij eens uitleggen, want zoiets heb ik nog nooit gehoord (dit bedoel ik niet aanvallend).
Ofwel heeft er een koop plaatsgevonden, en dan zijn de verbintenissen voor de partijen erg duidelijk: dele voldoet de prijs en de andere levert het goed. Ofwel heeft er geen koop plaatsgevonden, en dan is er geen enkele verbintenis.
Dus hoe kan iemand zich ertoe verbinden te kopen als de andere zich er niet toe verbindt te verkopen? In dat geval is er gewoon geen sprake van koop. Maar wat is dat voorschot dan? Een onverschuldigde betaling?
Mij lijkt het erg duidelijk. Je splitst de casus op in twee delen: 1. wat is er juridisch gebeurd? en 2. kan ik dit bewijzen?
1. Er is wilsovereenstemming over de verkoop. Op dat moment vindt de koop plaats volgens het Belgisch recht: de TS is reeds eigenaar van het goed en de verkoper heeft de verbintenis het te leveren. De TS heeft als verbintenis de prijs te betalen; het voorschot is reeds betaald dus enkel nog de rest van de prijs. Dat houdt de overdracht van eigendom niet tegen. TS is eigenaar van het duivenkot.
2. Het klopt dat het geschrift geen onderhandse akte is. Echter vormt het wel een begin van bewijs (het is opgesteld door de verkoper), waardoor vermoedens gebruikt kunnen worden door de rechter. Als de rechter merkt dat er effectief een betaling gebeurd is (bankafschrift), zal de vordering in samen met het begin van bewijs slagen.
" Art. 1347. De hiervoor bepaalde regels lijden uitzondering, wanneer er een begin van bewijs door geschrift aanwezig is.
Men noemt begin van bewijs door geschrift elke geschreven akte die uitgegaan is van degene tegen wie de vordering wordt ingesteld, of van de persoon door hem vertegenwoordigd, en waardoor het beweerde feit waarschijnlijk wordt gemaakt."
Een blote eigenaar heeft geen vruchtgebruik; een naakte eigenaar geen kleren.