Met wet teksten kan men altijd en overal je gelijk hebben, maar daarom nog niet krijgen, het is daarom dat bij rechts zaken 50% verloren word ondanks de advocaat zeker was dat hij ging winnen.
Dat 50 % verloren wordt is statistisch vrij evident: als er 2 partijen zijn dan leidt het feit dat een rechter uitspraak MOET doen, tot de consequentie dat de helft van de partijen verliest.
Maar als je de wet aan je kant hebt, dan stijgt je kans op succes toch. Anders is er iets
serieus mis met ons rechtssysteem.
Wat de zaak hier betreft een aan koop aan een privaat persoon, die het goed verkocht heeft in de staat waarin het zich bevind, zie ik nooit dat je dit kan winnen.
Ik heb TS nog niet zien bevestigen dat de verkoper heeft verkocht in de staat waarin het zich bevindt. Als dit op papier staat, dan heeft TS een veel moeilijker bewijs te leveren: de kwade trouw. Maar bij gebrek aan zulke overeenkomst, geldt de vrijwaringsplicht voor verborgen gebreken. (Fout die hier regelmatig gemaakt wordt op het forum: vrijwaringsplicht geldt ook voor particulieren tenzij ge-exonereerd (wat wel klassiek ook gebeurt, maar niet per definitie standaard of automatisch). Hierover kan TS uitsluitsel geven.
Banden die er goed uit zien van 7 jaar is geen verborgen gebrek daar op ieder band de productie dat .
Mee eens; misleidende reclame geldt niet C2C.
En hendel dat herstel is dit is ook geen verborgen gebrek .
Indien oordeelkundig hersteld: akkoord. Indien "opgelapt" --> zelfs levensgevaarlijk lijkt mij.
En wat verlies van wat olie bij een motor van meer dan 7 jaar oud is een normaal verschijnsel.
Zie verdere info TS - ik ben technisch niet onderlegd.
Dat de rubbers niet meer nieuw zijn na meer dan 7 jaar is dood normaal !
Is op zich een feitenkwestie.
Als je een tweedehands voertuig koopt, dan moet je geen nieuw goed verwachten. Anderzijds koop je wat je ziet en als er zaken zijn die je niet zien (maar wel aanwezig waren) en waarvoor je dus teveel betaald hebt, dan is het niet onlogisch dat dit gecompenseerd wordt. Dat is wat art. 1643 BW bepaalt (tenzij bedongen niet-vrijwaring)
En dat men een aangetekende brief gaat sturen voor wat ???
in 2018 ligt van zo een brief ook niemand meer waker van, de mensen zijn het gewoon van te lezen van dreigbrieven die nooit hard kunnen gemaakt worden.
Is relatief goedkoop en sowieso noodzakelijk vooraleer TS andere stappen kan zetten.
Hard maken kan desnoods wel via rechtbank - maar succes niet verzekerd.
Als de verkoper voet bij stuk houd kan de koper niks maar ook niks doen, zelfs met advocaat !
Fundamenteel oneens. Dat zou betekenen dat een particulier altijd "opgelapte brol" kan verkopen zonder hier ooit voor aangesproken te kunnen worden.
Ik ben het wel eens dat 500 EUR schade in verhouding tot het risico van een rechtszaak verliezen, een laag bedrag is.
Maar ik ben fundamenteel-principieel tegen straffeloosheid.
TS heeft alleszins
mogelijkheden (maar geen garanties).
En moet niet op voorhand opgeven. Verkoper kan minstens een
geste doen.