Ik heb echter enkele bedenkingen bij het contract en mijn vrouw is al helemaal verliefd op het beestje dus de boel afblazen is voor haar niet echt een optie
.Voor zover ik weet en kan terugvinden is een hond voor de wet een handelsgoed en is er consumentenrecht van toepassing (en dierenwelzijnswetgeving maar dat staat dan weer los van de eigenlijke verkoop in mijn ogen). Met dat in mijn achterhoofd stel ik me bij de volgende twee punten toch wel vragen:
1. doorverkoop van de hond is enkel toegestaan mits bemiddeling van de fokker (zelfs al is het weggeven aan bv. een familielid) en de garantie in geval van aangeboren afwijkingen komt dan ook te vervallen.
Niet dat ik verwacht de hond door te verkopen of weg te geven, maar moest dat het geval zijn zou ik toch denken dat ik zelf het recht heb om te bepalen aan wie.
2. Advies van de fokker mbt voeding en opvoeding zijn bindend en zullen strikt opgevolgd worden.
Dit vind ik wel heel ver gaan en tegelijkertijd heel vaag. Vinden dat we niet naar een juiste hondenschool gaan in hun ogen zou hier bijvoorbeeld ook al onder kunnen vallen of zeggen dat we alleen een bepaald merk eten mogen geven. Dat is een beetje als een auto kopen met in het contract dat je enkel bij Total mag gaan tanken
.En qua voeding weten we bijvoorbeeld ook dat zij er anders over denken dan een kennis van ons die voedingsconsulent voor honden is en daar de nodige opleidingen voor gevolgd heeft, welke wij uiteraard meer geneigd zijn te volgen.
De meest rationele optie is natuurlijk niet tekenen en verder zoeken, maar dat is een optie waar wie niet echt voor staan te springen. Erg wettelijk lijken die bijkomende opmerkingen me al niet. Stel dat we dit toch zouden ondertekenen en er ontstaat achteraf discussie over die punten, kunnen zij dan afkomen met "maar kijk het staat hier zwart op wit en jullie hebben het ondertekend"?