retentierecht
Geplaatst: 29 sep 2017 21:40
In januari 2016 deelden wij de uitbater van de camping mee dat wij de staanplaats zouden opzeggen en de caravan verkopen. Wij stelden de vraag welke procedure wij dienden te volgen wat indien wij caravan verkopen met overname van staanplaats en zonder overname van staanplaats + vraag tot correctie van het staangeld 2016 daar wij verkopen. Hierop krijgen wij een aangepaste factuur met mogelijkheid om te betalen in drie termijnen. In februari verkopen wij de caravan. Koper wenst niet de staanplaats over te nemen. Samen met de koper wenden wij ons tot de administratie van de camping en bezorgen wij een exemplaar van de verkoopovereenkomst. Voor administratie was alles in orde en mocht koper verder gaan tot het leegmaken van de inboedel. Enkele dagen later wordt de koper geweigerd de camping te betreden. De uitbater roept retentierecht in. Daar wij de volledige factuur niet hadden betaald, mocht de koper de activiteiten niet verder zetten. De uitbater haalt naar zijn administratie uit dat hij niet op de hoogte is van een overname en dat koper voor hetzelfde een dief was. Hier is dus duidelijk een gebrek aan communicatie tussen administratie en uitbater. Wij worden geïnformeerd dat koper de activiteiten niet mag verder zetten zonder dat het volledige bedrag vereffend is. Om de koper de activiteiten te laten verder zetten gaan wij dan ook dezelfde dag over tot volledige betaling. Wij sturen een copij van de betaling door naar uitbater en uitbater bevestigt dat koper mag verder werken. Daags nadien wordt hij opnieuw toegang tot de camping geweigerd omdat de betaling nog niet op rekening van uitbater stond. Uitbater beroept zich op retentierecht. Waar haalt eigenaar na het bevestigen van betalingsmodaliteiten het recht op retentierecht? De koper informeerde ons niet dat hij de activiteiten niet mocht verder zetten. Wij zijn er dus van uitgegaan dat koper kon verder werken. In juli kregen wij een schrijven van uitbater dat caravan nog niet weggehaald werd. Hierop namen wij contact met koper. Koper weigerde nog de caravan te verwijderen na weigering betreding caravan. Had de uitbater het retentierecht niet ingeroepen en koper niet tegengehouden, had de caravan van de camping reeds verwijderd geweest. Nu vertikt de koper om deze weg te halen. Wij worden door de uitbater verantwoordelijk gesteld en in januari van dit jaar ontvingen wij een ingebrekestelling van advokaat om de caravan te verwijderen. Wij hebben gereageerd naar advocaat tegenpartij met melding dat wij niet akkoord waren daar uitbater retentierecht in het leven riep terwijl er betalingsmodaliteiten waren. Sinds ons antwoord mochten wij van tegenpartij geen reactie meer ontvangen. Vorige week kregen wij een dagvaarding en moeten volgende week voor de vrederechter verschijnen. Mag uitbater retentierecht in het leven roepen als er betalingsmodaliteiten zijn en koper de toegang tot camping weigeren? Heeft advocaat 8 maanden na ingebrekestelling recht om ons te dagvaarden? Is er na ingebrekestelling geen termijn voorzien om sneller te reageren? In dagvaarding spreekt tegenpartij over een minnelijke invordering? Mag tegenpartij minnelijke invordering inroepen als er geen schulden zijn? Bij overeenkomst tussen uitbater en eigenaar caravan in 2009 waren wij geen koppel. Ikzelf heb nooit geen overeenkomst dus met eigenaar aangegaan. Ik heb pas mijn echtgenoot ontmoet in 2010. In welke mate mag hij mij dagvaarden als persoon die in 2009 totaal niets afwist van een staanplaats en een caravan?