#5 , 19 apr 2017 00:32
Eerste vraag is of dit over een verkoop- of aannemingsovereenkomst handelt.
De meerderheid in rechtsleer en rechtspraak hanteert de regels van het aannemingscontract, hoewel de combinatietheorie - mee in rekening brengend dat de installateur ook het "plan" van het leggen ontwerpt - niet uit te sluiten is.
Ik ga hier verder in detail in op de regels voor de aannemingsovereenkomst (maar de conclusies in geval van combinatie aannemingsovereenkomst met koop-verkoop-overeenkomst zijn eigenlijk gelijkaardig). Er zijn wel verschillen in de rechtsgevolgen, maar dat zou ons hier te ver leiden.
Je kan hier niet van een vaste datum, of van aantal nuttige/werkbare arbeidsdagen gewagen. Dan geldt de regel "binnen redelijke tijdsspanne, gelet op aard, omvang en omstandigheden" (ifv. art. 1134, derde lid BW).
In de eerste plaats is de ingebrekestelling vereist (art. 1139 BW). Rechtspraak en rechtsleer leggen geen strikte wijze van ingebrekestelling op. Dit kan in principe zelfs mondeling (maar moeilijk bewijsbaar). Ideaal is aangetekend schrijven met antwoordkaart (of deurwaardersexploot, maar dat is stukken duurder).
De bewijskracht van een email is recent meer betwist dan voordien; anderzijds handel je tegenover een handelaar (art. 2, vijfde streepje W.Kh.) waarbij het bewijs via geschrift geen strikte verplichting is (art. 25 W.Kh.). Het feit dat je op de email een antwoord kreeg (en de deadline daar niet gerespecteerd werd) kan je positie versterken.
Mijn interpretatie is dat je hiermee aan de verplichting van ingebrekestelling redelijkerwijze voldaan hebt.
Eenzijdige ontbinding (art. 1183 BW) dient - in principe - via de rechter te verlopen.
Uitzondering (via de rechtspraak) op dit principe is als aan volgende drie vereisten voldaan is:
- voldoende ernstige contractbreuk (en termijnen waarvan we hier spreken, beginnen toch wel te tellen).
- rechterlijke machtiging doelloos vanwege het wegvallen van vertrouwen
- Ingebrekestelling gestuurd met een redelijke respijttermijn, waarin je ook je voornemen tot ontbinding hebt gemeld en dit gemotiveerd hebt.
Risico hier bestaat altijd dat de aannemer dit aanvecht (en dus ook zou kunnen gelijk krijgen van de rechter).
Je zou - in plaats van ontbinding - ook toelating kunnen vragen om het werk door een derde te laten uitvoeren op kosten en risico van de oorspronkelijke aannemer (art. 1144 BW). Hiermee "dreigen" kan misschien relevant zijn als je toch nog beweging wil krijgen in het dossier.
Daarnaast heb je ook schade geleden: het onredelijke deel van de termijn om te wachten heb je geen elektriciteitsreductie kunnen realiseren, en die kost kan je inbrengen. Alsook evt. de meerkost als je een andere aannemer - na het bekomen van een drietal offertes van concurrenten - hebt moeten aanstellen, telefoontjes, tijd voor nieuwe offerten, .... Hiermee kan je ook extra druk op de ketel zetten om een en ander toch nog op korte termijn in beweging te krijgen.
Conclusie: als je het vertrouwen volledig verloren hebt in deze aannemer (je wil maw niet dat deze aannemer nog zonnepanelen op je dak legt), dan heb je een aantal argumenten (maar geen zekerheid). Ik zag geen voorschot, dus je hebt op dit moment - veronderstel ik - geen rechtstreekse schade.
Je kan dan opteren om een aangetekend schrijven te sturen dat je het stilzitten van de aannemer en het ruimschoots en onredelijk overschrijden van de overeengekomen installatietermijn, ondanks bijkomende beloftes, beschouwt als het niet nakomen van de verbintenis door de aannemer (art. 1184 BW) waarbij de stilzwijgende ontbindende voorwaarde op deze overeenkomst van toepassing is, en je dan ook de samenwerking wenst te beëindigen en geen verplichtingen meer meent te hebben jegens de aannemer. Maar dat je hierbij niet afziet van je rechten op schadevergoeding voor alle gevolgschade zijnde (zie opsomming hierboven). Als je die keuze maakt, dan kan je wel moeilijker terug.
En weet dat de aannemer dit zou kunnen aanvechten via gerechtelijke weg omdat een eenzijdige ontbinding - zoals hierboven reeds gesteld - in principe via de rechter moet verlopen.
Als je toch nog een ultieme kans wil geven, dan kan je (eveneens) een aangetekend schrijven sturen waarbij je een ultieme termijn geeft waarop de panelen moeten gelegd, aangesloten en gekeurd zijn (bv. 3 weken), zoniet dat je vanaf de dag nadien (keuze) (1) de gerechtelijke ontbinding van de overeenkomst zal vorderen; (2) de rechterlijke toelating zal vragen om het werk en de zaak door een derde te laten uitvoeren op kosten en risico van deze aannemer.
Dit omwille van het manifest overschrijden van de redelijke termijn en het feit dat je hierdoor het voordeel van het lagere elektriciteitsverbruik al x maanden moet ontberen, alsook de administratieve last. Waarbij je je het recht voorbehoudt om ook de geleden schade (zie eerder) vergoed te zien.
Als alternatief kan je hier nog een minnelijke ontbinding voorstellen in wederzijds akkoord (want naar de rechter stappen genereert ook kosten. Die je evt. kan recupereren als je de zaak wint, met uitzondering van een deel van je evt. advocaatkosten. En via gerechtelijke weg verlies je ook wel een deel tijd.)
Veiligheidshalve kan je nog toevoegen "Dit bericht is gericht onder voorbehoud van alle rechten en zonder enige nadelige erkentenis."
Ik heb absoluut geen probleem met foute antwoorden. Ik maak ze ook. Dat is een leerproces.
Wat me wel stoort zijn zij die eigenlijk wel beseffen dat ze fout zaten, maar stijfkoppig volhouden zonder een juridische onderbouw te geven.