En als je zaterdag het item zou gaan bekijken, en het is toch niet helemaal wat je ervan verwacht had... zou je dan ook willen dat de "overeenkomst" bindend was ?
Het is minder relevant wat je "wil". Relevant is wat de juridische situatie is. Dat kan in twee richten werken.
Dit is een feitenkwestie.
Als de zaak conform is met wat je redelijkerwijs van een soortgelijk product mag verwachten met een gelijkaardige levensduur, dan mag je veronderstellen dat er overeenkomst is over de zaak.
Als je bewust bepaalde zaken/beschadigingen verbergt of verzwijgt, dan is er sprake van een precontractuele fout of dwaling (tot bedrog) wat kan leiden tot nietigheid van de koop-verkoop-overeenkomst of tot een schadevergoeding (prijsvermindering).
Hopelijk allemaal in der minne te regelen - afdwingbaar enkel via de rechter (en dan is voor kleine zaken het sop de kool niet waard).
Als je extreem weinig of veel vraagt (en hebt gekregen) dan mag je verwachten dat de zaak meer gebruikssporen heeft (maar nog functioneel is tenzij anders gemeld) of anderzijds in beduidend betere staat is dan het gemiddelde product met gelijkaardige levensduur.
Als de koper
voorbehoud maakt (eerst het product wil zien) - en de verkoper stemt hiermee in - dan is er nog
geen sprake van een koop-verkoop-overeenkomst, maar van een
eenzijdige verkoopbelofte (optie). In dat geval is enkel de verkoper gebonden (binnen de afgesproken of redelijke termijn).
Als de koper
specifieke voorwaarden oplegt (ik koop het als er inderdaad geen krassen opstaan), dan gaat het om een
koop-verkoop-overeenkomst onder opschortende voorwaarde: verkoper is geboden, koper is ook gebonden als de voorwaarde in vervulling gaat.