Stel uzelf dan eens volgende vragen:Met uw samenvatting ben ik het eens, maar dan is er al sprake van een vaststaand verborgen gebrek. Dit is een bewering van de koper, hij moet dit dus eerst nog zien te bewijzen. Volgens mij is dat niet zo eenvoudig als u doet uitschijnen.
Daarover zijn we akkoord. Ik probeer uit te leggen dat het probleem bij de bewijslast ligt: moet de koper bewijzen dat het om een verborgen gebrek gaat, of moet de verkoper kunnen bewijzen dat hij het gebrek (voor zover een ongeval dat hersteld is geweest kwalificeert als een gebrek) vermeldt heeft?Stel uzelf dan eens volgende vragen:Met uw samenvatting ben ik het eens, maar dan is er al sprake van een vaststaand verborgen gebrek. Dit is een bewering van de koper, hij moet dit dus eerst nog zien te bewijzen. Volgens mij is dat niet zo eenvoudig als u doet uitschijnen.
U ziet 2 wagens staan. Beide exact hetzelfde aantal km's, zelfde merk, zelfde onderhoudshistorie... enfin, u snapt het wel.
De ene auto heeft een zwaar ongeluk gehad en is hersteld, de andere heeft geen schadeverleden.
Welke auto kiest u?
Als u een auto kiest. Heeft het schadeverleden van die auto dan invloed op uw keuze?
Art. 1641. De verkoper is gehouden tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak, die deze ongeschikt maken tot het gebruik waartoe men ze bestemt, of die dit gebruik zodanig verminderen dat de koper, indien hij de gebreken gekend had, de zaak niet of slechts voor een mindere prijs zou hebben gekocht.
Als ik de artikels in het BW analyseer dan spreekt het voor mij voor zich dat het schadeverleden iets is waar de verkoper de koper over moet informeren.
Wat TS dan nog rest is om te bewijzen dat de auto wel degelijk een ongeluk heeft gehad en dat de verkoper hiervan op de hoogte is.
Ik zie eerlijk gezegd de verkoper niet beweren dat hij zijn ongeluk niet meer herinnert.
Beste,Een verkoper, ook een particuliere verkoper, dient in te staan voor de verborgen gebreken.
Maar deze regel is niet van dwingend recht. Partijen kunnen overeenkomen dat de verkoper niet gehouden is tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak (= exoneratiebeding). Doorgaans wordt aanvaard dat dit het geval is als de koper het goed gekocht heeft "in de staat waarin het zich bevindt, goed gekend door de koper".
Als u terugleest zal u zien dat beide standpunten van toepassing zijn.Daarover zijn we akkoord. Ik probeer uit te leggen dat het probleem bij de bewijslast ligt: moet de koper bewijzen dat het om een verborgen gebrek gaat, of moet de verkoper kunnen bewijzen dat hij het gebrek (voor zover een ongeval dat hersteld is geweest kwalificeert als een gebrek) vermeldt heeft?Stel uzelf dan eens volgende vragen:Met uw samenvatting ben ik het eens, maar dan is er al sprake van een vaststaand verborgen gebrek. Dit is een bewering van de koper, hij moet dit dus eerst nog zien te bewijzen. Volgens mij is dat niet zo eenvoudig als u doet uitschijnen.
U ziet 2 wagens staan. Beide exact hetzelfde aantal km's, zelfde merk, zelfde onderhoudshistorie... enfin, u snapt het wel.
De ene auto heeft een zwaar ongeluk gehad en is hersteld, de andere heeft geen schadeverleden.
Welke auto kiest u?
Als u een auto kiest. Heeft het schadeverleden van die auto dan invloed op uw keuze?
Art. 1641. De verkoper is gehouden tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak, die deze ongeschikt maken tot het gebruik waartoe men ze bestemt, of die dit gebruik zodanig verminderen dat de koper, indien hij de gebreken gekend had, de zaak niet of slechts voor een mindere prijs zou hebben gekocht.
Als ik de artikels in het BW analyseer dan spreekt het voor mij voor zich dat het schadeverleden iets is waar de verkoper de koper over moet informeren.
Wat TS dan nog rest is om te bewijzen dat de auto wel degelijk een ongeluk heeft gehad en dat de verkoper hiervan op de hoogte is.
Ik zie eerlijk gezegd de verkoper niet beweren dat hij zijn ongeluk niet meer herinnert.
Ik neig naar het eerste. U blijkbaar naar het tweede. Dat impliceert dat elke particuliere verkoper bij een tweedehandse verkoop best een ongevallengeschiedenis o.i.d. voorziet in de overeenkomst... Vreemd dat dit dan niet verplicht wordt door de wetgeving, en dat een keuring voor verkoop volstaat...
Klopt, maar we hebben het waarschijnlijk over een verkoop tussen particulieren.Beste,Een verkoper, ook een particuliere verkoper, dient in te staan voor de verborgen gebreken.
Maar deze regel is niet van dwingend recht. Partijen kunnen overeenkomen dat de verkoper niet gehouden is tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak (= exoneratiebeding). Doorgaans wordt aanvaard dat dit het geval is als de koper het goed gekocht heeft "in de staat waarin het zich bevindt, goed gekend door de koper".
Dergelijk exoneratiebeding tussen een onderneming en consument is verboden. – VI. 83, 14° WER
Met vriendelijke groet,
Van Camp
Wetgeving dient te worden geïnterpreteerd, anders zouden er geen rechtbanken nodig zijn hé. U verwijt mij dat ik mijn interpretatie geef, maar u doet net hetzelfde. De samenlezing van de relevante artikelen uit het B.W. doet u besluiten dat het vanzelfsprekend is dat een particuliere verkoper het schadeverleden van de wagen meedeelt aan de koper. U zegt: 'Als ik de artikels in het BW analyseer dan spreekt het voor mij voor zich dat het schadeverleden iets is waar de verkoper de koper over moet informeren.'Als u terugleest zal u zien dat beide standpunten van toepassing zijn.Daarover zijn we akkoord. Ik probeer uit te leggen dat het probleem bij de bewijslast ligt: moet de koper bewijzen dat het om een verborgen gebrek gaat, of moet de verkoper kunnen bewijzen dat hij het gebrek (voor zover een ongeval dat hersteld is geweest kwalificeert als een gebrek) vermeldt heeft?
Stel uzelf dan eens volgende vragen:
U ziet 2 wagens staan. Beide exact hetzelfde aantal km's, zelfde merk, zelfde onderhoudshistorie... enfin, u snapt het wel.
De ene auto heeft een zwaar ongeluk gehad en is hersteld, de andere heeft geen schadeverleden.
Welke auto kiest u?
Als u een auto kiest. Heeft het schadeverleden van die auto dan invloed op uw keuze?
Art. 1641. De verkoper is gehouden tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak, die deze ongeschikt maken tot het gebruik waartoe men ze bestemt, of die dit gebruik zodanig verminderen dat de koper, indien hij de gebreken gekend had, de zaak niet of slechts voor een mindere prijs zou hebben gekocht.
Als ik de artikels in het BW analyseer dan spreekt het voor mij voor zich dat het schadeverleden iets is waar de verkoper de koper over moet informeren.
Wat TS dan nog rest is om te bewijzen dat de auto wel degelijk een ongeluk heeft gehad en dat de verkoper hiervan op de hoogte is.
Ik zie eerlijk gezegd de verkoper niet beweren dat hij zijn ongeluk niet meer herinnert.
Ik neig naar het eerste. U blijkbaar naar het tweede. Dat impliceert dat elke particuliere verkoper bij een tweedehandse verkoop best een ongevallengeschiedenis o.i.d. voorziet in de overeenkomst... Vreemd dat dit dan niet verplicht wordt door de wetgeving, en dat een keuring voor verkoop volstaat...
Nogmaals, dit heeft niets te maken met 'neigen naar' of van mening zijn. Maar dit is hoe de wet in elkaar zit. Net zoals u moet betalen aan de kassa. Het IS gewoon zo.
Ik ben hier niet mijn mening aan het verkondigen. U doet er goed aan om bw eens door te lezen.
TS moet het gebrek bewijzen en die verkoper zal op zijn beurt moeten bewijzen dat hij dit heeft vermeld.
Dit wordt letterlijk uitgelegd in art 1315 - 1316... en verder.
Verder is alles hierover gezegd, als de rechter besluit dat er op die wagen een verborgen gebrek zit, dan heeft de verkoper een probleem.
Aan TS om te bewijzen dat er een gebrek rust op zijn auto.
De enige goede en zeer nuttige info voor TS.Wetgeving dient te worden geïnterpreteerd, anders zouden er geen rechtbanken nodig zijn hé. U verwijt mij dat ik mijn interpretatie geef, maar u doet net hetzelfde. De samenlezing van de relevante artikelen uit het B.W. doet u besluiten dat het vanzelfsprekend is dat een particuliere verkoper het schadeverleden van de wagen meedeelt aan de koper. U zegt: 'Als ik de artikels in het BW analyseer dan spreekt het voor mij voor zich dat het schadeverleden iets is waar de verkoper de koper over moet informeren.'
Ik vind dat minder vanzelfsprekend. Het staat i.i.g. nergens letterlijk in de wetgeving. Ik vind het ook nergens terug in vakliteratuur. De enige relevante verplichting waar ik weet van heb ik dat het voertuig moet worden onderworpen aan een technische keuring. Aangezien deze aanwezig was, de koper het voertuig uitvoerig heeft kunnen inspecteren en hij het voertuig heeft gekocht 'in de staat waarin het zich bevindt', heeft de particuliere verkoper _naar mijn mening_ aan al zijn of haar verplichtingen voldaan. De koper kan wel proberen e.e.a. te bekomen via de rechtbank, maar maakt _volgens mij_ weinig kans.
Een potentiële koper kan trouwens a.d.h.v. het chassisnummer te weten komen of een wagen een schadeverleden heeft. Een voorzichtige koper die handelt als een 'goede huisvader' zal dit dan ook nagaan.
Professionele verkoper = consumentenkoop (= art. 1649bis-octies BW). Hier geldt primair:Een verkoper, ook een particuliere verkoper, dient in te staan voor de verborgen gebreken.
Maar deze regel is niet van dwingend recht. Partijen kunnen overeenkomen dat de verkoper niet gehouden is tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak (= exoneratiebeding). Doorgaans wordt aanvaard dat dit het geval is als de koper het goed gekocht heeft "in de staat waarin het zich bevindt, goed gekend door de koper".
Totaal niet mee eens:Art. 1641. De verkoper is gehouden tot vrijwaring voor de verborgen gebreken van de verkochte zaak, die deze ongeschikt maken tot het gebruik waartoe men ze bestemt, of die dit gebruik zodanig verminderen dat de koper, indien hij de gebreken gekend had, de zaak niet of slechts voor een mindere prijs zou hebben gekocht.
"""
Voorwaarde is voldaan