#5 , 11 nov 2015 21:11
Verordening 608/2013 inzake de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten door de douane en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1383/2003:
Definities:
8. „houder van het recht”: de houder van een intellectuele-eigendomsrecht;
13. „houder van het besluit”: de houder van een besluit waarmee een verzoek wordt toegewezen;
14. „houder van de goederen”: de persoon die de eigenaar is van de goederen waarvan wordt vermoed dat zij inbreuk maken op een intellectuele-eigendomsrecht of die een soortgelijk recht heeft om erover te beschikken, of er fysieke controle over uitoefent;
Noot: De houder onder punt 13 is de vertegenwoordiger van de houder van het recht, meestal een advocatenvennootschap..
Art 17:
[...]
4. De douaneautoriteiten stellen de houder van het besluit en de aangever of de houder van de goederen in kennis van de feitelijke of geschatte hoeveelheid en de feitelijke of vermoedelijke aard en, in voorkomend geval, beschikbare afbeeldingen van de goederen waarvan de vrijgave is geschorst of die worden vastgehouden. Ook stellen de douaneautoriteiten de houder van het besluit op verzoek en mits zij daarover beschikken, in kennis van de namen en adressen van de geadresseerde van de goederen, de afzender en de aangever of de houder van de goederen, alsook van de douaneregeling en de oorsprong, herkomst en bestemming van de goederen waarvan de vrijgave is geschorst of die worden vastgehouden.
[...]
Art 19:
[...]
1. De douaneautoriteiten stellen de houder van het besluit en de aangever of de houder van de goederen in de gelegenheid tot het inspecteren van de goederen waarvan de vrijgave is geschorst of die worden vastgehouden.
2. De douaneautoriteiten kunnen monsters nemen die representatief zijn voor de goederen. Zij kunnen deze monsters verschaffen of toezenden aan de houder van het besluit, op diens verzoek en uitsluitend met het oog op analyse en het vergemakkelijken van het verdere verloop van de procedure in verband met nagemaakte of door piraterij verkregen goederen. De analyse van deze monsters wordt verricht onder volledige verantwoordelijkheid van de houder van het besluit.
[...]
Art. 21:
Toegestaan gebruik van bepaalde informatie door de houder van het besluit
Indien de houder van het besluit de in artikel 17, lid 4, artikel 18, lid 5, artikel 19 of artikel 26, lid 8, bedoelde informatie heeft ontvangen, mag hij die informatie uitsluitend voor de volgende doeleinden vrijgeven of gebruiken:
a) om een procedure in te leiden teneinde vast te stellen of inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht is gemaakt en tijdens een dergelijke procedure;
b)in verband met strafrechtelijk onderzoek naar de inbreuk op een intellectuele-eigendomsrecht, uitgevoerd door de overheid in de lidstaten waar de goederen zijn aangetroffen;
c) om een strafprocedure in te stellen en tijdens een dergelijke strafprocedure;
d) om compensatie te vorderen van de inbreukmaker of van andere personen;
e) om overeenstemming te bereiken met de aangever of de houder van de goederen dat de goederen vernietigd worden overeenkomstig artikel 23, lid 1;
f)om overeenstemming te bereiken met de aangever of de houder van de goederen over het bedrag van de waarborg als bedoeld in artikel 24, lid 2, onder a).
Art. 29 (Kosten van vernietiging)
Kosten
1. De houder van het besluit vergoedt op verzoek van de douaneautoriteiten de kosten die door de douaneautoriteiten of andere namens de douaneautoriteiten optredende partijen zijn gemaakt, vanaf het moment van vasthouding of schorsing van de vrijgave van de goederen, met inbegrip van opslag en behandeling van de goederen, overeenkomstig de artikelen 17, lid 1, en 18, lid 1, en artikel 19, leden 2 en 3, en wanneer er corrigerende maatregelen worden gebruikt, zoals het vernietigen van goederen overeenkomstig de artikelen 23 en 26.
De houder van een besluit die in kennis is gesteld van de schorsing van de vrijgave van goederen of de vasthouding ervan, krijgt, op verzoek, van de douaneautoriteiten informatie over waar en hoe die goederen worden opgeslagen en over de geraamde kosten van de opslag, bedoeld in dit lid. De informatie over geraamde kosten kan worden uitgedrukt in eenheden zoals tijd, producten, volume, gewicht of dienst, al naargelang de omstandigheden van de opslag en de aard van de goederen.
2. Dit artikel laat het recht van de houder van het besluit om compensatie te vorderen van de inbreukmaker of andere personen overeenkomstig de toepasselijke wetgeving, onverlet.
Veel tekst maar waar het op neerkomt is dat de goederen namaak zijn, dat u als geadresseerde aansprakelijk wordt gesteld zonder dat dient te worden vastesteld dat u de intentie had een misdrijf te begaan, dat de vertegenwoordiger van de rechthouder de goederen mag laten vernietigen door de douane op zijn risico en alle kosten voor de vernietiging op u verhalen, onverminderd de mogelijkheid om strafklacht neer te leggen (in dat geval komt de intentie wel op de knoppen, ligt lastig qua bewijslast) en/of een burgerlijke vordering in te stellen tot schadevergoeding.
Wat u moet weten: nu stellen ze een schikking voor die hun kosten (royaal) dekt. Indien u weigert zal een burgerlijke procedure opgestart worden maar dan is de kans groot dat u met een astronomische eis geconfronteerd wordt (en dat u de zaak verliest). De hierboven genoemde R0L€X van 100 EUR kan dan wel eens 30 000 EUR kosten. De advocatenkantoren die deze zaken doen zijn zéér goed onderlegd in de materie (die zeer technisch is) en kosten enorm veel. Dus roll the dice: betalen en alles gaat weg. Of een gok wagen en zien wat er gebeurt.
Behalve de procedure hierboven is er nog een andere voor 'kleine' zendingen die simpeler en een stuk goedkoper (voor u) is maar blijkbaar heeft men hier geen gebruik van gemaakt.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.