JuridischForum.be

Gisteren kocht ik een sjaal in een outletwinkel, prijs 3 Euro.
Aan de kassa bleek dat ik die sjaal pas kon betalen als ik, ofwel mijn paspoort liet inscannen, ofwel een klantenkaart aanvroeg.
Daar ik zulke situatie nog nooit meegemaakt had, vroeg ik om een beetje uitleg.
De kassierster zei mij "Ja, madam, jij bent hier in een outlet en dat zijn hier de regels".
Geen aankopen zonder ID of klantenkaart.
Al gauw stonden er drie kassiersters/verkoopsters mij te verwijten dat ik wel een moeilijke klant was.
Daar ik mijn sjaal absoluut wilde kopen, heb ik dan maar mijn ID afgegeven.
Bij navraag bij regelmatige outletklanten blijkt dat deze regels in andere outlets niet worden toegepast.
Moet ik het gebeurde dan niet als een inbreuk op mijn privacy beschouwen?
Normaal gezien moet ik mijn ID alleen geven als ik iets verkeerds gedaan heb.
Maar toch niet om een sjaal van 3 Euro te betalen, me dunkt?
Wat denken jullie hiervan?

U bent niet verplicht uw IDkaart te tonen, maar zij zijn dan niet verplicht aan u te verkopen

Ja, dat had ik al vlug door, maar ik vraag mij gewoon af of ze juridisch gezien het recht hebben dit te eisen.

Dit zijn geen normale zaken, denk wel volledig onwettig. Misschien klacht indienen.
http://economie.fgov.be/nl/geschillen/k ... _indienen/

Op zo'n moment zou je kunnen vragen dat de leidinggevende er even bij geroepen wordt. Wellicht kan je met deze persoon wél praten over de onwettelijkheid van deze eis. Indien ook daar geen reactie op volgt, meldt je dat je klacht zal neerleggen bij de dienst onwettige handelspraktijken.

Gewoon om duidelijk te zijn, waarom is dit een onwettige eis? Tegen welke wet druist dit in?

Privacywet stelt dat men enkel de persoonsgegevens mag verzamelen die noodzakelijk zijn. Bij een gewone verkoop is het niet nodig om ook maar enige gegevens te voorzien, en bijgevolg is de eis onwettig.

Ter aanvulling, dit vragen mag, maar kan niet verplicht zijn. Vaak voorkomend is bv bij een klantenkaart.

Ik moest mijn ID niet alleen maar tonen; deze werd ook ingescand.

Is duidelijk disproportioneel, ze mogen dit m.i. niet opleggen als voorwaarde voor de verkoop van een goed dat niet aan restricties onderhevig is (zoals vb sigaretten, sterke drank etc) tenminste indien ze normaliter verkopen aan particulieren want hebben die gegevens niet nodig in het kader van hun relatie met u voor de transactie of voor het aantonen dat ze de wetgeving respecteren (en geen groothandel zijn die zogezegd aan anonieme particuliere aankopers hele dozen sjaals verkopen, goed wetende dat de kopers professionelen zijn) .

Heb een analoge discussie gehad bij een elektrozaak waar men dit wou doen onder het voorwendsel van 'het is voor de garantie'.

Doen wat ik doe: just say no en herinner hen eraan dat u betaalt om een goed te kopen, niet om hen gelukkig te maken of om hen te helpen u daarna te bestoken met publiciteit. Idem voor e-mails en gsm-nummers: allemaal niet nodig.

Is duidelijk disproportioneel, ze mogen dit m.i. niet opleggen als voorwaarde voor de verkoop van een goed dat niet aan restricties onderhevig is (zoals vb sigaretten, sterke drank etc)

U bedoelt dan toch dat aan sigaretten en sterke drank wel restricties zijn verbonden, met name de leeftijd? Want dan mag men wel vragen om de leeftijd te bewijzen (net als bij treintickets voor ouderen/jongeren, toegang tot KNT-films, ...), wat het makkelijkst gaat via de ID-kaart.

Ja, uiteraard, bij dergelijke goederen mag de verkoper enkel verkopen indien aan de leeftijdsvereiste voldaan is en moet hij weigeren indien de kandidaat-koper de leeftijd niet kan of wil bewijzen.

Maar ook dan mogen ze het ID-bewijs niet inscannen; enkel vaststellen dat de kandidaat-koper aan de minimumleeftijdsvereiste voldoet. En dan ook alleen nog maar in twijfelgevallen; van mij gaan ze bijv. nooit geloven dat ik minderjarig ben!