Even kort de situatie schetsen:
Mijn abonnement bij M. loopt ten einde. Beleefd sluit ik het abonnement af met een aangetekende brief. Ik zeg mijn domiciliëring op en betaal netjes de laatste factuur. In de veronderstelling het resterende saldo op te maken, stuur ik nog sms'jes, en bel ik. Echter een maand nadien krijg ik van M. een rekening met daarop een maand abonnementsgeld. Contact opgenomen, nummer van de aangetekende zending doorgegeven .. het ging worden opgelost. Een maand later ... weer een rekening. E-mail verstuurd ... nogmaals gebeld ... Uiteindelijk 3 maand later na diverse telefoons eindelijk afgesloten. Ik geef toe nog een klein aantal sms'en te hebben verstuurd in die periode. Eerst, zoals eerder vermeld, in de veronderstelling restbedrag op te souperen nadien met de gedachte: na aangetekend opzeggen, stoppen zowel mijn verplichtingen als die van M.. Dat zij niet stoppen met die van hen (met blijven telefoonverkeer aanbieden)is hun zaak .. zelfs nadat ik hen een drietal keer heb verwittigd van mijn aangetekend opzeggen. Een medewerker van M. pretendeerde dat ik moreel gezien gelijk had, maar wettelijk gezien niet.
Ik heb al de ombudsdienst ingeschakeld ... maar die schrijven alleen maar over en weer tot iemand het beu is en er zich bij neerlegd. Die bekijken geen argumenten en noch minder vellen zij een oordeel. M. beweert dat ze te kampen hadden met een technische storing en daardoor mijn abonnement niet hebben kunnen afsluiten. Op mijn repliek of deze drie maand lang heeft geduurd en toevallig steeds wanneer ik hen ervan verwittigde dat ik had opgezegd, kwam geen respons. ...
Ondertussen is er een incassobureau ingeschakeld, maar daar heb ik geen schrik van.
Mjn vraag is: of ik naast het morele ook de wettelijke kant aan mijn zijde heb? Of dien ik inderdaad, ondanks opzegging, de rekening te betalen?.