verjaringstermijn energiefacturen

[pedege]

Ik ontving vandaag een dagvaarding voor openstaande energie facuren van xxxxxxxx ( een energieverkoper). De dagvaarding gaat over facturen in 2008. We zijn vandaag 2011... Ik vindt het ongeloofwaardig dat een zulke firma jaren wacht om te dagvaarden ( om zo intrest te nemen ?).
Mijn concrete vragen:
-1- Vermits xxxxxxx een privefirma is ( dus een koopman in de zin van het wetboek) en ik een privépersoon, kan ik de verjaringstermijn van 1 jaar inroepen ( art 2272, lid 2) ? Ik vindt hierover veel text maar geen precendenten ( ben zelf geen advocaat).
-2- Mag indien bovenstaande geen optie is, copy vragen van alle eventuele correspondentie om zo aan te tonen dat de eiser weingig tot geen moeite heeft gedaan om betaling te krijgen ( ik was dit volledig vergeten en ben sinds einde 2008 klant bij een andere leverancier ) en om aan te tonen dat de intresten niet betaald dienen te worden en dat de eiser eigenlijk zelf heeft bijgedragen tot deze achterstal...

het gaat over 1600 euro...

bedankt

[Fore]

De verjaring op nutsvoorzieningen is 5 jaar.

Vraag 2 kan ik niet op antwoorden.

Bent u in die tijd verhuist? en dat daardoor geen correspondentie is doorgekomen?

PS: namen noemen is verboden ^^

[pedege]

energie is een product en volgens mij geen nutsvoorziening. Ik kan inkomen dat dit vroeger wel het geval was omdat energie via de intercommunales werd geleverd maar nu via privé firmas en daarop speelt art2272 toch ?

[Fore]

Verjaring tussen burgelijke partijen blijft 5 jaar

EDIT:
“Art.2277.Termijnen van...en, in het algemeen, al hetgeen betaalbaar is bij het jaar of bij kortere termijnen,Verjaren door verloop van vijf jaren.”(Burgerlijk Wetboek).

[pedege]

wat is dan de bedoeling van art 2272 ?

[Fore]

Artikel 2272

De rechtsvordering van gerechtsdeurwaarders, tot betaling van hun loon voor de akten die zij betekenen, en voor de opdrachten die zij uitvoeren;

Die van kooplieden, wegens de koopwaren die zij verkopen aan personen die geen koopman zijn;

Die van kostschoolhouders, tot betaling van het kostgeld van hun leerlingen; en van andere meesters, tot betaling van het leergeld;

Die van dienstboden die zich bij het jaar verhuren, tot betaling van hun loon,

Verjaren door verloop van een jaar.


Artikel 2277

Termijnen van altijddurende renten en van lijfrenten;

Die van uitkeringen tot levensonderhoud;

Huren van huizen en pachten van landeigendommen;

Interesten van geleende sommen, en, in het algemeen, al hetgeen betaalbaar is bij het jaar of bij kortere termijnen;

Verjaren door verloop van vijf jaren.

bron: http://www.elfri.be/verjaring" onclick="window.open(this.href);return false;

[scorpioen]

Over de verjaring van art. 2272 BW valt veel te vertellen.

De vordering van kooplieden, wegens de koopwaren die zij verkopen aan personen die geen koopman zijn verjaart na één jaar.

Deze verjaring is niet van toepassing op alles wat handelaars aan particulieren verkopen. Zij is van toepassing op courante verbruiksgoederen, die je gaat kopen bij de kruidenier om de hoek en waarvan het de gewoonte is dat ze contant betaald worden.

Facturen voor energie vallen daar niet onder. Volgens bepaalde rechtspraak (die ik niet deel) is deze verjaring niet van toepassing als er een factuur opgemaakt werd voor de verkoop.

Wat de intresten betreft. In principe is intrest verschuldigd aan de wettelijke intrestvoet vanaf de ingebrekestelling (artikel 1146 van het Burgerlijk Wetboek). Hiervan kan afgeweken worden bijvoorbeeld in de algemene voorwaarden, als u die aanvaard hebt.

Sommige rechters zullen gevoelig zijn voor uw argument dat de leverancier lang gewacht heeft om u in gebreke te stellen en daarom de periode gedurende dewelke de intrest verschuldigd is verminderen, anderen niet, dat blijft dus een gok.

[j.demoor]

“Art.2272.De rechtsvordering van...kooplieden, wegens de koopwaren die zij verkopen aan personen die geen koopman zijn...verjaren door verloop van een jaar.”(Burgerlijk Wetboek).

‘De korte verjaringstermijn is gebaseerd op een vermoeden van betaling en wordt gemotiveerd door het feit dat van het ontstaan en de kwijting van dergelijke schulden doorgaans geen geschrift wordt opgesteld. De wetgever vermocht ervan uit te gaan dat het vermoeden van betaling niet geldt voor de levering van diensten, omdat in de regel van de overeenkomst voor dergelijke leveringen een geschrift wordt opgesteld. Artikel 2272, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet...in zoverre zij uitsluitend van toepassing is op rechtsvorderingen voor de levering van ‘koopwaren’ en niet op rechtsvorderingen voor de levering van diensten‘(Grondwettelijk Hof nr.88/2007,20 juni 2007).

“Art.2277.Termijnen van...en, in het algemeen, al hetgeen betaalbaar is bij het jaar of bij kortere termijnen,Verjaren door verloop van vijf jaren.”(Burgerlijk Wetboek).

‘B.6. Het criterium waarop het in het geding zijnde verschil in behandeling steunt, afgeleid uit het karakter van kapitaal of van inkomsten van de schuldvordering, is niet relevant ten aanzien van het doel van artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek, dat erin bestaat de schuldeiser tot zorgvuldigheid aan te zetten en tegelijk de schuldenaar te beschermen tegen de opeenstapeling van periodieke schulden over een te lange periode. Ten aanzien van dat doel vertoont de schuld met betrekking tot de levering van leidingwater immers gelijkenissen met de schulden bedoeld in artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek, vermits die schuld, aangezien zij periodiek is en het bedrag ervan na verloop van tijd toeneemt, op termijn een dermate grote kapitaalschuld kan worden dat zij de schuldenaar kan ruïneren. Hieruit volgt dat artikel 2277 van het Burgerlijk Wetboek, in die zin geïnterpreteerd dat het niet van toepassing is op de schulden met betrekking tot de levering van leidingwater, onder schuldenaars van periodieke schulden een verschil in behandeling invoert dat niet kan worden verantwoord‘(Arbitragehof nr.15/2005,19 januari 2005);LEBON,C.,Ook voor water-, gas- en elektriciteitslevering (art. 2277 B.W.),[NjW 2005, nr. 109, 506].