Ik ben reeds 19 jaar werkzaam als bediende in een min-of-meer zelfde functie. In juli 2018 vielen er heel wat ontslagen in het bedrijf, waaronder ook mijn directe collega's. Al snel werd duidelijk dat onze afdeling eigenlijk ophield te bestaan, maar ik werd niet ontslagen. Alle taken die door onze afdeling werden gedaan, werden van de ene dag op de andere uitgegeven aan freelancers. Ik zit nu, 6 maanden later, nog op dezelfde stoel maar heb nog slechts een half uurtje per dag 'nuttig' werk. Geen gezonde situatie! Ondertussen vernam ik dat ik niet mee ontslagen ben omdat ik beschermd ben door de vakbond (ik verkozen voor de ondernemingsraad). M.a.w. er wordt gehoopt, door mij elke dag 'niets' te laten doen, ik zelf mijn ontslag ga indienen. Dat is voor mij echter geen optie. Ik heb studerende kinderen en als 50-plusser zijn mijn kansen om een andere baan te vinden heel beperkt (alhoewel ik zoekende ben).
Ik kreeg enkele weken geleden het voorstel om over te schakelen naar een andere afdeling, maar dit is een job die helemaal niet overeenkomt met mijn opleiding, ervaring en interesse (wel met behoud van loon). Het is bovendien een grote stap achteruit.
Een volgende poging van de werkgever om me te pushen om zelf ontslag te nemen.
Kan ik mijn ontslag vragen? Ik ben bereid om de extra vergoeding voor mijn vakbond-bescherming te laten vallen in ruil voor een ontslag. Of houdt dit alles risico's in?