Flexibiliteit als excuus voor onbetaald werk

[peterstahl2]

Geachte Leden,
Mijn dochter-34jaar, drie kleine kinderen,samen wonend- werkt als manusje van alles in een kleine supermarkt. Ze heeft een contract van onbepaalde duur en een 38 uren werkweek. Normaal werkt ze van 7u 's morgends tot 16u in de namiddag. Het is nu al maanden dat even voor het einde van de arbeidstijd, haar baas naar haar komt en haar aanmaant 'nog even dit en nog even dat' te doen, vooraleer huiswaarts te gaan. Resultaat: ze komt thuis om 18u of nog later, overstressed, en last but not least: onbetaald!. Andere collega's passen hiervoor, want die hebben ook een gezin, maar mijn dochter durft niet te weigeren omdat ze vreest haar baan te verliezen.
Ze heeft haar vrije dag op donderdag (totaal nutteloos, er valt niks te beleven met haar gezin), en zaterdags is ze ook thuis (alhoewel ze regelmatig wordt gesommeerd om te komen werken), maar zondags moet ze weer paraat zijn en dit aan een gewoon loon, niks extra. Haar levenskwaliteit wordt hier toch wel serieus aangetast, nooit kan ze es met haar gezin een weekendje weg. Anderzijds is het profitariaat van haar baas niet te geloven: hij betaald haar overuren niet eens! Wat te doen?
Dringend uw gewaardeerd advies.

[denlowie]

Ze werkt in de zelfstandige kleinhandel en daar zijn de lonen op zondag bijna het zelfde, één goede raad zoek ander werk!!

Er is enkel loontoeslag op zondag wanneer deze niet in de normale uur rooster zijn vervat, dus hier is deze wel in begrepen dus geen loontoeslag op zondag.

[peterstahl2]

Dank u voor Uw antwoord. Echter: het ging mij meer om de onbetaalde overuren die zij dient te presteren. Ik begrijp goed dat dit allemaal moeilijk hard te maken is met bewijzen die er niet zijn, maar toch, deze toestanden zijn toch niet normaal te noemen. Wie gaat er nu onbetaald werken? Navraag bij de vakbond leert mij dat alle mogelijkheden in het voordeel zijn van de baas, niet in die van mijn dochter. Ander werk is moeilijk omdat ze laaggeschoold is. Interimwerk zou gaan, maar ze kunnen haar maar 20 uur per week geven, dat is te weinig natuurlijk, ze zoekt een fulltime job. Kan ze zomaar weigeren die extra uren te doen? is er bescherming voor haar tegen ontslag mocht ze ingaan tegen haar baas?

[denlowie]

Overuren moeten betaald worden en die zijn ook beperkt !

[JPV]

Uw dochter zal haar hard moeten maken en de overuren weigeren. Gezien ze kinderen heeft, kan ze alvast een excuus gebruiken dat ze haar kinderen van school wil halen.

Occasionele overuren bij dringende werken (en dergelijke) kan ze niet zomaar weigeren, maar gezien de kinderen, de afwezigheid van enige dringendheid én het feit dat het al lang niet meer occasioneel is, kan ze in dit geval wel degelijk weigeren.

[Gebruiker21]

Wat te doen?

Zoals hierboven gezegd: ze moet op haar rechten staan! Zolang er werknemers zijn die toegeven aan dit soort "misbruik" van werkgevers, zal dit blijven bestaan. Dus uw dochter heeft twee mogelijkheden:
1. Eisen dat deze overuren uitbetaald worden.
2. Deze overuren weigeren in de toekomst.

Wat die vrije dag op donderdag betreft: dit zal ergens wel opgenomen zijn in het arbeidscontract, of het arbeidsreglement waar ze mee akkoord gegaan is. In dat geval kan daar weinig aan gedaan worden. Mijn vriendin heef ook een vrije dag in de week, en vind dit zeer handig om boodschappen te doen en dingen in het huishouden, zonder dat de kinderen voor haar voeten lopen.

[denlowie]

Zoals hierboven gezegd: ze moet op haar rechten staan! Zolang er werknemers zijn die toegeven aan dit soort "misbruik" van werkgevers, zal dit blijven bestaan.

Het probleem Gebruiker21 is dat u als je vandaag je ontslag krijgt je morgen al elders werkt, bij wijze van spreken, maar deze werknemers uit die kleine zelfstandige handels zaken, als er één betrekking is staan er 100 kandidaten aan de deur, want als je kan lezen is het voldoende om dit werk te kunnen uitvoeren, je hoeft zelfs niet te kunnen rekenen, want de kassa doet dit.

Maar dit wil niet zeggen dat je u moeten laten uitbuiten, en zoals JPV al schreef heeft ze een troef in de handen, nl haar kinderen waar ze moet voor zorgen om thuis te zijn.

Als ieder partij wat water in zijn wijn doet komt dit zeker goed, dit is mijn persoonlijke mening en ervaring.

[Gebruiker21]

als er één betrekking is staan er 100 kandidaten aan de deur

Da's net wat ik zeg: zolang er 100 kandidaten zijn die zich willen laten uitbuiten, zal dit blijven bestaan. En zolang de mindset blijft bestaan "Als ik me niet laat uitbuiten, krijg is sowieso mijn ontslag en heeft de baas meteen iemand anders, en kan ik op zoek naar een andere baas die me zal uitbuiten", verandert er niets. Als iedereen (ook die 100 kandidaten) de mindset hebben "Ik wil gerust werken, maar vanaf het moment dat ik uitgebuit wordt, ga ik op mijn rechten staan en zie ik wel wat er gebeurd", heeft de baas geen keuze: hij zal de rechten van zijn werknemers moeten respecteren of ze gaan weg. Allemaal.

Jammer genoeg zullen er altijd mensen zijn die hun loon belangrijker vinden dan de rechten die ze hebben (in sommige gevallen ook te begrijpen: de huur en electriciteit moet immers betaald worden), maar daardoor blijft het systeem van uitbuiting wel bestaan, natuurlijk.

[JPV]

Gebruiker21, probleem is de werkgever wel degelijk nog troeven in handen heeft om druk uit te oefenen. Als ik bvb een slechte werkgever zou zijn, dan zou ik het volgende kunnen doen tegenover de werknemer: "als je geen overuren wil doen, dan ontsla ik je en schrijf ik op de C4 dat ik je arrogant vond en dat je mijn vrouw overstuur maakte telkens als je luid riep". Zo'n reden, die weliswaar een wettelijke reden is om iemand te ontslaan, zal ervoor zorgen dat die werknemer als ze niet direct werk vindt en werkloosheidsuitkeringen aanvraagt, eerst nog naar de RVA voor een verhoor zal moeten gaan en een sanctie riskeert.

Op je rechten staan is leuk als je een "bruikbaar" diploma hebt of wat financiële reserves om zo'n zaken op te vangen. Op je rechten staan is niet altijd evident als je geen financiële overschotten hebt of indien je weet dat je niet direct het beste profiel hebt op de werkvloer (bvb wegens leeftijd (zowel jong als oud), ervaring, geslacht, aantal kinderen of arbeidshandicap (carpel tunnel syndroom, slechte rug, ...)).

[denlowie]

Zoals JPV schrijft dit is de werkelijkheid, vergeet niet dat er massa's vreemde mensen die al de taal machtig zijn staan te drummen om hier een job te krijgen.
Als voor beeld wil ik je nog aangeven dat hier mensen zijn die hier met een plukkaart komen werken reeds vele jaren(ken er reeds 5 jaar) aan 7,5€ per uur en dit aan 60 uur per week, en de overheid gaat zelf de plukkaart dagen nog verlengen van 60 naar 100 dagen, 6 op 7 !!
Die werken eerst in Belgie, gaan naar Nederland en dan naar Duitsland , en leven soms in erbarmelijke omstandigheden, maar zondags jongstleden heb ik met Poolse vrouwen gesproken en die houden dan nog van hun werk.

[Gebruiker21]

Gebruiker21, probleem is de werkgever wel degelijk nog troeven in handen heeft om druk uit te oefenen. Als ik bvb een slechte werkgever zou zijn, dan zou ik het volgende kunnen doen tegenover de werknemer: "als je geen overuren wil doen, dan ontsla ik je en schrijf ik op de C4 dat ik je arrogant vond en dat je mijn vrouw overstuur maakte telkens als je luid riep". Zo'n reden, die weliswaar een wettelijke reden is om iemand te ontslaan, zal ervoor zorgen dat die werknemer als ze niet direct werk vindt en werkloosheidsuitkeringen aanvraagt, eerst nog naar de RVA voor een verhoor zal moeten gaan en een sanctie riskeert.

In zo'n geval hoop ik dat de vakbond doet waar ze ECHT voor dient, en dat is het opnemen voor de rechten van de werknemer in zo'n geval, en ervoor zorgen dat dergelijke wergevers zwaar gestraft worden voor dergelijke praktijken.

Op je rechten staan is leuk als je een "bruikbaar" diploma hebt of wat financiële reserves om zo'n zaken op te vangen. Op je rechten staan is niet altijd evident als je geen financiële overschotten hebt of indien je weet dat je niet direct het beste profiel hebt op de werkvloer (bvb wegens leeftijd (zowel jong als oud), ervaring, geslacht, aantal kinderen of arbeidshandicap (carpel tunnel syndroom, slechte rug, ...)).

Dit heb ik ook al aangegeven heb in mijn vorige antwoord. Maar nogmaals zolang er mensen zijn die om gelijk welke reden (die reden kan ook zijn: geen andere uitweg zien) zich laten "uitbuiten" door wergevers, zal dit blijven bestaan. Als je berust in een onrechtvaadige situatie, vind ik persoonlijk dat je iets minder recht hebt om over die situatie te klagen, dan wanneer je effectief actie wil ondernemen.

Vakbonden zouden hier bijvoorbeeld kunnen bijspringen en mensen die in zo'n situatie zitten, provisoir reeds een soort uitkering bezorgen zodat ze verder kunnen, terwijl ze hun zaak behandelen en uitvechten voor de rechtbank. Als de werknemer dan in het ongelijk gesteld wordt, kan deze uitkering teruggevraagd worden. Als de werknemer gelijk krijgt, kan de uitkering afgetrokken worden van de schadevergoeding die wer werknemer krijgt. 't Is maar een suggestie.

[JPV]

Over wat vakbonden moeten doen, gaan we hier niet discussieren. Dat kan je op andere fora doen.

Juridisch kan je geen stappen ondernemen tegen die werkgever, tenzij je kan bewijzen dat hij dit enkel doet om je schade toe te rekenen (wat imho quasi altijd onhaalbaar is).

Vakbond kan ook niet zelf uitkeringen voorschieten gezien dit ofwel aanzien zou worden als een kredietverlening (wat niet kan aan mensen die niet kredietwaardig zijn) of als een effectief inkomen (wat dan weer naar belastingen en socaile lasten een probleem zou geven). Enkel in het kader van een verzekering (tegen loonverlies) kan dit, maar een vakbond is tot op heden nog altijd geen verzekeringsinstelling. En een vakbond kan ook geen uitkeringen eigenhandig "in pand nemen".

[Gebruiker21]

Over wat vakbonden moeten doen, gaan we hier niet discussieren. Dat kan je op andere fora doen.

Ik denk nochtans dat de vakbond van de topic starter hier best mag ingeschakeld worden. Jij niet?

Juridisch kan je geen stappen ondernemen tegen die werkgever.

Tegen welke werkgever? Die van de topic starter? Topic starter hoeft geen juridische stappen te ondernemen op dit moment. Ze kan gewoon al op haar rechten staan: dus niet zomaar al die overuren aanvaarden.

Vakbond kan ook niet zelf uitkeringen voorschieten gezien dit ofwel aanzien zou worden als een kredietverlening (wat niet kan aan mensen die niet kredietwaardig zijn) of als een effectief inkomen (wat dan weer naar belastingen en socaile lasten een probleem zou geven). Enkel in het kader van een verzekering (tegen loonverlies) kan dit, maar een vakbond is tot op heden nog altijd geen verzekeringsinstelling. En een vakbond kan ook geen uitkeringen eigenhandig "in pand nemen".

Jaja, allemaal uitleg... Laten we daar maar over zwijgen, want het feit dat vakbonden geld krijgen om de werkloosheidsuitkeringen te verdelen, slaat ook als een tang op een varken. So let's not go there...

[denlowie]

Dit zijn werkplaatsen waar hooguit 10 mensen tewerkgesteld staan, en ja in de PC 201 zijn overuren toegestaan, die kleine bedrijfjes hebben zoveel aanvragen voor werk van plaatselijke moeders, dicht bij de deur en toch nog een deftig loon ontvangen, en een familiale sfeer, wat een groot bedrijf je nooit kan geven.
Heb dit zelf gans mijn leven gekend, en als ik het zou kunnen herdoen dan koos ik voor het zelfde traject, maar zou wel een paar jaar meer school gelopen hebben.

Niks is beter dan in een familiaal bedrijf te werken, en ja er zullen wel uitzonderingen zijn maar dit is in alles zo.

[Gebruiker21]

Dit zijn werkplaatsen waar hooguit 10 mensen tewerkgesteld staan, en ja in de PC 201 zijn overuren toegestaan, die kleine bedrijfjes hebben zoveel aanvragen voor werk van plaatselijke moeders, dicht bij de deur en toch nog een deftig loon ontvangen, en een familiale sfeer, wat een groot bedrijf je nooit kan geven.

Tja, zoals ik al zei: als een werknemer zelf kiest om onbetaalde overuren te doen, omwillen van de redenen die je opsomt, wie zijn wij dan om daar tussen te komen. Als iemand wil "uitbuiten" en diegene die utigebuit wordt, vind het niet erg... Tja... Een beetje zoals wij ook geen oordeel te vellen hebben over SM, zeker? (Of is dat te kort door de bocht? )

Dus terug on topic: meer dan zeggen: "Zeg uw dochter dat ze op haar rechten staat, als ze deze onbetaalde overuren niet meer wenst te doen", kunnen wij niet zeggen. Juridisch is ze in haar recht om hier niet mee akkoord te gaan. Als ze daardoor ontslagen wordt, zou ze kennelijk onredelijk ontslag kunnen inroepen, maar dan moet ze zorgen dat ze genoeg bewijzen verzamelt van het feit dat haar baas haar uitbuit. Als ze aangesloten is bij een vakbond, kan ze eerst en vooral haar licht daar al eens gaan opsteken.

Ik denk niet dat je juridisch gezien nog meer kan zeggen. Al de rest kan als chit-chat in het praatcafé gebeuren,...