JuridischForum.be

De werkgever van mijn inwonende zoon komt om de haverklap bij mij thuis aanbellen.

Bovendien gebruikt hij mijn woonkamer als een verlengstuk van zijn bedrijf.

Functionering gesprekken dienen toch plaats te vinden op het bedrijf en niet in mijn living ?

Hij snoert mijn zoon en mij steeds de mond doordat hij mijn zoon afdreigt met "ontslag wegens bezwarende omstandigheden"

Welk verweer hebben wij hier tegen ? Welke stappen kunnen wij zetten ?

Ik ben deze situatie zo beu, ik ben mijn thuis gevoel kwijt. Tegelijkertijd wil ik het belang van mijn zoon niet schaden.

Uw zoon nodigt op zich uit wie hij wil in de woning waar hij woont. Een functioneringsgesprek kan overal plaatsvinden waar mensen uitgenodigd Orden. Uw zoon zal zelf zijn baas de toegang moeten weigeren, of u zal stappen moeten ondernemen om uw zoon te dwingen de toegang te weigeren (dat hij anders de woning zal moeten verlaten).

Welke bezwarende omstandigheden wil de werkgever inroepen?

Hij snoert mijn zoon en mij steeds de mond doordat hij mijn zoon afdreigt met "ontslag wegens bezwarende omstandigheden"
Welk verweer hebben wij hier tegen ? Welke stappen kunnen wij zetten ?

hoop alvast dat die vlug terugkomt, zorg dat je dat gesprek kan opnemen, film desnoods uw plafond ondertussen, de film is waardeloos maar het geluid niet. en zorg dat hij nog wat van die uitspraken doet, en breng een bezoekje aan de dienst welzijn op het werk.
er is dan een ontslagbescherming, als hij dan toch ontslag geeft, gaat dit hem iets kosten.

en kijk ondertussen uit naar ander werk, in die omstandigheden kan je geen gezonde loopbaan maken

om uw zoon te dwingen de toegang te weigeren (dat hij anders de woning zal moeten verlaten).

dit gaat wel iets te ver hé

de moeder is den baas des huize zij beslist wie er binnenkomt. als zij tegen die baas zegt gij komt hier niet binnen
met welk recht mag hij dan de woning betreden?

ik ben hier thuis den baas, mijn kinderen mogen uitnodigen wie ze willen, als ik zeg die komt er niet in, dan komt die er niet in.
en dan wil ik wel ies weten op welke wettelijke basis zij de toegang kunnen afdwingen in mijn huis voor die persoon die ze willen binnenlaten.
gelieve te antwoorden met de wettelijke basis of rechtspraak.

Ik zou het volgende "functioneringsgesprek" toch wel laten plaatsvinden.... vermits de de living een gemeenschappelijke ruimte is voor beide gedomicilieerden, mag zoon dat wel toestaan. Maar mama mag gerust in de living aanwezig zijn tijdens deze evaluatie. En film het maar. Als de baas daar iets op zegt, verwijst u naar het feit dat dit een gemeenschappelijke ruimte is van beide gedomicilieerde personen. Dat dit een privé-woonst is waar u mag en kan filmen. Film intussen dit gesprek ook. Presenteer op het einde van het gesprek ook de verbruikssrekening. Bedrijf X heeft voor zijn professionele activiteiten X uur lang gebruik gemaakt van uw faciliteiten, verwarming en elektriciteit.
Ik val van mijn stoel van zo'n vreemde en domme bedrijfsvoering. Dat functioneringsgesprekken nog zouden doorgaan in het kantoor ten huize van de baas of in een zaaltje van een cultureel centrum, een café of parochiezaal. Maar bij de mensen zélf thuis? Het zal mij benieuwen waarom de baas zo'n rare evaluatietactiek volgt....

En film het maar.

met de persoon filmen daar ben je niks mee, tenzij je graag schadevergoedingen betaald.

@de reden, ik denk dat je in je privéwoonst mag filmen wat je maar wil.... die persoon kan in alle vrijheid je woning verlaten, die moet daar niet zijn.... Als jij je huiskamer filmt en die "bezoeker" bevindt zich in je zoekerveld is dat strikt genomen zijn/haar probleem. Als hij/zij niet gefilmd wenst te worden, houdt niemand hem/haar tegen te vertrekken. De persoon bevindt zich immers in de privéwoning van iemand anders. Het ligt anders als dit op een publieke plaats zou zijn. Daar kan de persoon in kwestie zeggen: ik sta op deze plek en wens niet gefilmd te worden.

Ik begrijp de situatie niet goed? Welke werkgever gaat (een deel van) zijn werk doen in de woning van één van zijn werknemers? Dat heb ik nog nooit gehoord?

Heeft die "werkgever" geen eigen kantoor / handelsruimte? Waarom komt hij naar jullie thuis? Over welke tewerkstellingssector spreken we hier?

@de reden, ik denk dat je in je privéwoonst mag filmen wat je maar wil.... die persoon kan in alle vrijheid je woning verlaten, die moet daar niet zijn.... Als jij je huiskamer filmt en die "bezoeker" bevindt zich in je zoekerveld is dat strikt genomen zijn/haar probleem. Als hij/zij niet gefilmd wenst te worden, houdt niemand hem/haar tegen te vertrekken. De persoon bevindt zich immers in de privéwoning van iemand anders. Het ligt anders als dit op een publieke plaats zou zijn. Daar kan de persoon in kwestie zeggen: ik sta op deze plek en wens niet gefilmd te worden.

dus volgens u is dan de wetgeving inzake portretrecht niet van toepassing?

Artikel 10.

De auteur of de eigenaar van een portret dan wel enige andere persoon die een portret bezit of voorhanden heeft, heeft niet het recht het te reproduceren of aan het publiek mede te delen zonder toestemming van de geportretteerde of, gedurende twintig jaar na diens overlijden, zonder toestemming van zijn rechtverkrijgenden.

dus volgens u is dan de wetgeving inzake portretrecht niet van toepassing?

Voor zover ik kan lezen zegt eylis niet dat je die beelden daarna openbaar moet maken. In je privé-woning mag je filmen wat je wil (ik spreek wel niet over "verborgen camera's", dan hebben we een andere discussie). Dat je uiteraard niet zomaar alles mag doen met die beelden, spreekt voor zich. Maar als we puur over de beelden MAKEN spreken, heeft portretrecht hier niets mee te zien...

Precies zoals Tom zegt: binnen je eigen woning mag je filmen wat je wil. en zelfs het portretrecht komt een beetje op wankele benen te staan als dit afspeelt binnen je privéwoning. Immers: stel dat je je interieur aan het filmen bent om te publiceren op je wabsite 'creatief wonen&interieur" en de bezoeker meldt: ik wil niet gepubliceerd worden. Dan is het de verantwoordelijkheid en de keuze van deze bezoeker zèlf een ander plaatsje te zoeken. Op een publieke plaats kan de bezoeker zeggen: ik sta hier en ik blijf hier staan. In een privéwoning is dat niet het geval meer. Dan moet je maar ophoepelen als het je niet bevalt gefilmd te worden. Niet omgekeerd.

Waar gaat eigenlijk heel deze discussie nog over? TS wordt aangeraden om een audio opname van het (eventuele) volgende gesprek te hebben als bewijs. Wat is de toegevoegde waarde van beelden voor de TS in dit geval? Waarom zou de TS gaan uitlokken dat de werkgever plots wel op zijn woorden gaat letten doordat er een camera voor zijn neus staat te draaien?

wordt ook nergens beweerd Lanox....Het principe van te filmen dient enkel als voorbeeld voor de werkgever die zo ontzettend dom is om een functionneringsgesprek in een privéruimte te houden (notabene van de werknemer én zijn huisgenoten zelf) waardoor die werkgever zijn euro misschien gaat vallen dat hij daar zijn bedrijfsactiviteiten beter niet houdt, want dat dit géén bedrijfsruimte; laat staan een neutrale ruimte is waar hij doet wat hij wil. Om het nog wat straffer uit te drukken. als de moeder van de werknemer goesting heeft om ineens de living te dweilen en zegt aan de werkgever, hef uw benen omhoog en houdt het tapijt even vast. Dat de werkgever dan exact 2 opties heeft: ofwel de benen omhoog (en dat mag dus gefilmd worden onder het motto: vrijdagse poetsvreugde in ons huisje) ofwel mag de werkgevermet de benen richting voordeur kiezen en het pand verlaten.

Ik vind de situatie nog altijd héél erg vreemd. Ik begrijp echt niet in welke situatie een werkgever de living van één van zijn werknemers als "werkruimte" zou gebruiken? Da's toch absurd?