Wat wordt wettelijk verstaan onder een "week" zoals in het fictief voorbeeld: "De arbeidsduur is begrenst op 38u per week".
Is de "week" dan van maandag tot en met zondag?
Of is de "week" dan gewoon een periode van 7 opeenvolgende dagen?
Ik ken bijvoorbeeld mensen die gedurende 7 opeenvolgende dagen, 10u per dag werken. Maar omdat ze beginnen werken op zaterdag en stoppen op vrijdag, hebben ze "zogezegd" geen 70u per week gewerkt, maar gewoon 20u in week 1 en 50u in week 2...
Hopelijk is het een beetje duidelijk.
met vriendelijke groeten
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
meestal staat in je arbeidscontract we duidelijk uiteengezet over welke soort week het gaat: bijvoorbeeld: 38 uren in de vijfdagenweek. Als het gaat om 38 uren over verschillende dagen binnen de 7dagenweek, moet dat goed uitgelegd staan, want dan valt de werknemer vaak onder een specifiek CAO met specifieke regelgevingen.
Beste, bedankt voor je antwoord.
In de contracten wordt verwezen naar het arbeidsregelement van toepassing, en daarin staan volgende twee zaken i.v.m. de arbeidsduur:
"Overeenkomstig de beslissing van het paritair comité voor de gezondheidsdiensten of van het bevoegd paritair subcomité bedraagt de maximum arbeidsduur in beginsel 38 uren per week, onder voorbehoud van de wettelijke afwijkingen toegestaan voor het personeel tewerkgesteld in gezondheidsinstellingen.
De arbeidsduur is de tijd gedurende dewelke de werknemer ter beschikking is van de werkgever."
en beetje verder staan dan ook nog:
"De diensttijden zijn vastgesteld overeenkomstig de regeling in bijlage. De diensttijdenregelingen kunnen tijdelijk volgens noodwendigheden van de dienst aangepast worden. In het kader van hun dienstregeling en rekening houdend met de wettelijke bepalingen ter zake, kunnen de werknemers 's nachts, 's zondags en op betaalde feestdagen door de werkgever tewerkgesteld worden."
Dus over het onderwerk "week" wordt niet verder uitgebreid....
Wat is in dit geval nu een week? Want 70u werken in een periode van 7 dagen lijkt mij gewoon pure uitbuiting van het niet vermelden wat een week is...
Dank u wel!
In de contracten wordt verwezen naar het arbeidsregelement van toepassing, en daarin staan volgende twee zaken i.v.m. de arbeidsduur:
"Overeenkomstig de beslissing van het paritair comité voor de gezondheidsdiensten of van het bevoegd paritair subcomité bedraagt de maximum arbeidsduur in beginsel 38 uren per week, onder voorbehoud van de wettelijke afwijkingen toegestaan voor het personeel tewerkgesteld in gezondheidsinstellingen.
De arbeidsduur is de tijd gedurende dewelke de werknemer ter beschikking is van de werkgever."
en beetje verder staan dan ook nog:
"De diensttijden zijn vastgesteld overeenkomstig de regeling in bijlage. De diensttijdenregelingen kunnen tijdelijk volgens noodwendigheden van de dienst aangepast worden. In het kader van hun dienstregeling en rekening houdend met de wettelijke bepalingen ter zake, kunnen de werknemers 's nachts, 's zondags en op betaalde feestdagen door de werkgever tewerkgesteld worden."
Dus over het onderwerk "week" wordt niet verder uitgebreid....
Wat is in dit geval nu een week? Want 70u werken in een periode van 7 dagen lijkt mij gewoon pure uitbuiting van het niet vermelden wat een week is...
Dank u wel!
Weet iemand meer over dit onderwerp?
Wat is een "week" als er in het contract of de arbeidsovereenkomst niks over wordt vermeld behalve dat je 38u/week werkt.(of iets meer naar wettelijke norm, maximum 50u ofzo, zolang het gemiddelde maar 38u is) Bedoelen ze van maandag tot en met zondag of bedoelen ze "een periode van 7 opeenvolgende dagen".
Is het dan rechtvaardig om mensen 70uur te laten werken in een periode van 7 dagen? Enkel omdat deze uren niet allemaal in dezelfde "week" vallen, werken ze op papier nog steeds binnen de wettelijke norm... (dat is althans de logica van de werkgever, maar het is wel erg belastend voor de werknemers, als je kijkt naar iemand die effectief maar 38u werkt in een periode van 7 dagen.)
dank u wel
Wat is een "week" als er in het contract of de arbeidsovereenkomst niks over wordt vermeld behalve dat je 38u/week werkt.(of iets meer naar wettelijke norm, maximum 50u ofzo, zolang het gemiddelde maar 38u is) Bedoelen ze van maandag tot en met zondag of bedoelen ze "een periode van 7 opeenvolgende dagen".
Is het dan rechtvaardig om mensen 70uur te laten werken in een periode van 7 dagen? Enkel omdat deze uren niet allemaal in dezelfde "week" vallen, werken ze op papier nog steeds binnen de wettelijke norm... (dat is althans de logica van de werkgever, maar het is wel erg belastend voor de werknemers, als je kijkt naar iemand die effectief maar 38u werkt in een periode van 7 dagen.)
dank u wel
.Zie : https://en.wikipedia.org/wiki/Week en voornamelijk ISO-8601
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/
pc330, privé-kliniek, bediende, voltijds 38 "per week" contract. Maar wat dat er toe doet, weet ik niet. Maar alvast bedankt voor de informatie!Met een week wordt de periode van maandag tot zondag bedoeld.
Wat betreft de spreiding van de uren geeft u veel te weing informatie. Welk is het type van arbeid verricht? Aard contract? Welke sector, paritair comité?
Dus een week is ofwel een interval va 7 dagen, ofwel een volgens iso-8601 gedefinieerde standaard die start een eindigd op bepaalde dagen, wat dus een zéér verschillende interpretatie heeft en dus grote gevolgen kan hebben voor de effectieve duurtijd van de prestaties gedurende een bepaalde periode.
De duurtijd van prestaties over een opeenvolgende periode van dagen is uiteindelijk wel hetgeen wat de werknemers belast. Wanneer een week arbitrair begint of eindigt volgens iso-8601 zal hun worst wezen.
De duurtijd van prestaties over een opeenvolgende periode van dagen is uiteindelijk wel hetgeen wat de werknemers belast. Wanneer een week arbitrair begint of eindigt volgens iso-8601 zal hun worst wezen.
Ok bedankt, maar wat is in dit geval hier van toepassing?38u/week is in principe een periode van 7 dagen, maar er bestaan verschillende flexibiliteitsregelingen, zodat de pure regeling van 38u op 1 week niet meer veel discussie vereist omdat het geen nut heeft.
Ik kan dus zeggen dat het een periode van 7 dagen is, maar als de werkgever een flexibiliteitsregeling met de werknemer heeft kan het wel?
Conclusie: als het een periode van 7 dagen is, strookt de bovenstaande regeling met de wet.
met vriendelijke groeten en alvast bedankt
De wetgeving rond maximale arbeidsduur is héél ingewikkeld en hangt van sector tot sector, bedrijf tot bedrijf, werk tot werk, etc af. Daarnaast zijn er een hoop afwijkingen.
Even héél kort:
je hebt een 38urenweek. Dat wil zeggen dat je GEMIDDELD 38 uur per week presteert over een tijd van 1 jaar. Daarnaast zijn er standaardgrenzen van maximaal 8 uur per dag en 40 uur per week. Die moeten in principe gerespecteerd worden.
Overschrijdingen zijn sowieso al mogelijk in volgende gevallen:
1) werk in opeenvolgende ploegen (art. 22, 1°)
Een dergelijke arbeidsregeling impliceert minstens twee ploegen, die ongeveer identiek samengesteld moeten zijn en die elkaar opvolgen in de loop van een dag, op dezelfde arbeidsplaats.
De ploegen moeten elkaar zonder onderbreking opvolgen; ze mogen elkaar echter gedeeltelijk overlappen, maar in dat geval mag de overlapping niet langer duren dan de helft van de normale duur van een werkdag;
2) werk dat niet mag worden onderbroken vanwege de aard van het werk (= continuarbeid) (art. 22, 2°)
Hieronder verstaat men de arbeidsregeling die wordt toegepast in ondernemingen waarin, om technische redenen en niet om economische redenen, het werk niet onderbroken kan worden en 7 dagen per week, 24 uur per dag moet doorgaan (bv. ijzernijverheid, cementagglomeraten, bepaalde ondernemingen uit de scheikundige nijverheid, glasindustrie).
De afwijking op de maximale limieten is enkel mogelijk wanneer de activiteit van de onderneming een permanent karakter heeft. Deze activiteit mag dus niet tijdelijk of seizoensgebonden zijn (of een kortere duur hebben bepaald bij CAO);
3) werk in bepaalde activiteitstakken of categorieën van ondernemingen waar de “normale” grenzen van de arbeidsduur niet toegepast kunnen worden (art. 23)
In bepaalde activiteitstakken of categorieën van ondernemingen moeten de maximumlimieten van de arbeidsduur verhoogd worden, omdat de normale grenzen van de arbeidsduur er niet nageleefd kunnen worden. Toch moeten deze afwijkingen worden vastgelegd in een koninklijk besluit, zoals dat het geval is voor de volgende sectoren: voedingsnijverheid (industriële bakkerijen, brouwerijen, melkerijen); de sectoren van het vervoer, het tuinbouwbedrijf, de inrichtingen van het gesubsidieerd vrij onderwijs (bedienden), het hotelbedrijf, de gezondheidsinrichtingen en -diensten, de opvoedings- en huisvestingsinrichtingen, enz.;
4) voorbereidend werk of nawerk dat verricht moet worden buiten de normale productietijd (art. 24, § 1, 1°)
Hiermee bedoelt men het werk dat gedaan moet worden voor of na de normale werkdag (bv. onderhoud van de machines, voorbereiding van materialen of machines). De werkzaamheden waarvoor gebruik gemaakt kan worden van deze afwijking moeten bij koninklijk besluit vastgelegd worden. Zo werd er een koninklijk besluit genomen voor de volgende sectoren: de petroleumhandel en -nijverheid, de scheikundige nijverheid;
5) werken van vervoer, laden en lossen (art. 24, § 1, 2°)
De afwijking kan worden toegepast in de gevallen die vastgelegd zijn in een koninklijk besluit, zowel voor de ondernemingen uit de sector van het vervoer als voor andere ondernemingen waarin het vervoer niet de hoofdactiviteit is (bv. onderneming die producten of materialen levert die zij maakt);
6) werk waarvan niet precies bepaald kan worden hoe lang het duurt om het uit te voeren vanwege de aard van het werk (art. 24, § 2, 1°)
Van deze afwijking mag enkel gebruik worden gemaakt als ze vastgelegd is in een koninklijk besluit. Dit geldt bijvoorbeeld in de sector van het filmbedrijf (filmproductie);
7) werken aan stoffen die snel kunnen vervallen (art. 24, § 2, 2°)
De afwijking moet worden bepaald in een koninklijk besluit (bv. sectoren van de voedingsnijverheid, subsector groenteconserven, en de hotelnijverheid);
8) werken die door een onvoorziene noodzakelijkheid vereist zijn (art. 26, § 1, 3°)
Het moet hier gaan om werken die vereist zijn als gevolg van een onvoorziene noodzakelijkheid. Het presteren van “uren overwerk” moet dus absoluut noodzakelijk zijn en de gebeurtenis die deze arbeidsprestaties rechtvaardigt, moet zich totaal onverwacht voordoen.
De oorsprong van deze gebeurtenis mag echter niet te wijten zijn aan een fout van de werkgever of van zijn personeel (bv. slechte planning, fouten);
9) buitengewone vermeerdering van werk (art. 25)
De werkvermeerdering moet uitzonderlijk van aard zijn; het mag dus niet iets zijn dat regelmatig voorkomt.
Het mag bovendien ook niet voorspelbaar zijn; de onvoorziene aard van de vermeerdering van werk mag zowel betrekking hebben op de gebeurtenis die het werk veroorzaakt als op de omvang van het werk dat gedaan moet worden;
10) werken uitgevoerd voor rekening van derden om te verhelpen aan een dreigend of voorgekomen ongeval – dringende werken aan machines of materieel voor rekening van derden (art. 26, § 2);
11) werken uitgevoerd in de onderneming om te verhelpen aan een dreigend of voorgekomen ongeval – dringende werken aan machines of materieel in de onderneming (art. 26, § 1, 1° en 2°);
12) balans- of inventariswerken (art. 22, 3°)
Die grenzen mogen dan ook nog eens overschreden worden, waarbij een overurentoeslag gevraagd mag worden etc.
Even héél kort:
je hebt een 38urenweek. Dat wil zeggen dat je GEMIDDELD 38 uur per week presteert over een tijd van 1 jaar. Daarnaast zijn er standaardgrenzen van maximaal 8 uur per dag en 40 uur per week. Die moeten in principe gerespecteerd worden.
Overschrijdingen zijn sowieso al mogelijk in volgende gevallen:
1) werk in opeenvolgende ploegen (art. 22, 1°)
Een dergelijke arbeidsregeling impliceert minstens twee ploegen, die ongeveer identiek samengesteld moeten zijn en die elkaar opvolgen in de loop van een dag, op dezelfde arbeidsplaats.
De ploegen moeten elkaar zonder onderbreking opvolgen; ze mogen elkaar echter gedeeltelijk overlappen, maar in dat geval mag de overlapping niet langer duren dan de helft van de normale duur van een werkdag;
2) werk dat niet mag worden onderbroken vanwege de aard van het werk (= continuarbeid) (art. 22, 2°)
Hieronder verstaat men de arbeidsregeling die wordt toegepast in ondernemingen waarin, om technische redenen en niet om economische redenen, het werk niet onderbroken kan worden en 7 dagen per week, 24 uur per dag moet doorgaan (bv. ijzernijverheid, cementagglomeraten, bepaalde ondernemingen uit de scheikundige nijverheid, glasindustrie).
De afwijking op de maximale limieten is enkel mogelijk wanneer de activiteit van de onderneming een permanent karakter heeft. Deze activiteit mag dus niet tijdelijk of seizoensgebonden zijn (of een kortere duur hebben bepaald bij CAO);
3) werk in bepaalde activiteitstakken of categorieën van ondernemingen waar de “normale” grenzen van de arbeidsduur niet toegepast kunnen worden (art. 23)
In bepaalde activiteitstakken of categorieën van ondernemingen moeten de maximumlimieten van de arbeidsduur verhoogd worden, omdat de normale grenzen van de arbeidsduur er niet nageleefd kunnen worden. Toch moeten deze afwijkingen worden vastgelegd in een koninklijk besluit, zoals dat het geval is voor de volgende sectoren: voedingsnijverheid (industriële bakkerijen, brouwerijen, melkerijen); de sectoren van het vervoer, het tuinbouwbedrijf, de inrichtingen van het gesubsidieerd vrij onderwijs (bedienden), het hotelbedrijf, de gezondheidsinrichtingen en -diensten, de opvoedings- en huisvestingsinrichtingen, enz.;
4) voorbereidend werk of nawerk dat verricht moet worden buiten de normale productietijd (art. 24, § 1, 1°)
Hiermee bedoelt men het werk dat gedaan moet worden voor of na de normale werkdag (bv. onderhoud van de machines, voorbereiding van materialen of machines). De werkzaamheden waarvoor gebruik gemaakt kan worden van deze afwijking moeten bij koninklijk besluit vastgelegd worden. Zo werd er een koninklijk besluit genomen voor de volgende sectoren: de petroleumhandel en -nijverheid, de scheikundige nijverheid;
5) werken van vervoer, laden en lossen (art. 24, § 1, 2°)
De afwijking kan worden toegepast in de gevallen die vastgelegd zijn in een koninklijk besluit, zowel voor de ondernemingen uit de sector van het vervoer als voor andere ondernemingen waarin het vervoer niet de hoofdactiviteit is (bv. onderneming die producten of materialen levert die zij maakt);
6) werk waarvan niet precies bepaald kan worden hoe lang het duurt om het uit te voeren vanwege de aard van het werk (art. 24, § 2, 1°)
Van deze afwijking mag enkel gebruik worden gemaakt als ze vastgelegd is in een koninklijk besluit. Dit geldt bijvoorbeeld in de sector van het filmbedrijf (filmproductie);
7) werken aan stoffen die snel kunnen vervallen (art. 24, § 2, 2°)
De afwijking moet worden bepaald in een koninklijk besluit (bv. sectoren van de voedingsnijverheid, subsector groenteconserven, en de hotelnijverheid);
8) werken die door een onvoorziene noodzakelijkheid vereist zijn (art. 26, § 1, 3°)
Het moet hier gaan om werken die vereist zijn als gevolg van een onvoorziene noodzakelijkheid. Het presteren van “uren overwerk” moet dus absoluut noodzakelijk zijn en de gebeurtenis die deze arbeidsprestaties rechtvaardigt, moet zich totaal onverwacht voordoen.
De oorsprong van deze gebeurtenis mag echter niet te wijten zijn aan een fout van de werkgever of van zijn personeel (bv. slechte planning, fouten);
9) buitengewone vermeerdering van werk (art. 25)
De werkvermeerdering moet uitzonderlijk van aard zijn; het mag dus niet iets zijn dat regelmatig voorkomt.
Het mag bovendien ook niet voorspelbaar zijn; de onvoorziene aard van de vermeerdering van werk mag zowel betrekking hebben op de gebeurtenis die het werk veroorzaakt als op de omvang van het werk dat gedaan moet worden;
10) werken uitgevoerd voor rekening van derden om te verhelpen aan een dreigend of voorgekomen ongeval – dringende werken aan machines of materieel voor rekening van derden (art. 26, § 2);
11) werken uitgevoerd in de onderneming om te verhelpen aan een dreigend of voorgekomen ongeval – dringende werken aan machines of materieel in de onderneming (art. 26, § 1, 1° en 2°);
12) balans- of inventariswerken (art. 22, 3°)
Die grenzen mogen dan ook nog eens overschreden worden, waarbij een overurentoeslag gevraagd mag worden etc.
Kan je me zeggen in welk koninklijk besluit? Want dat vind ik nietDe wetgeving rond maximale arbeidsduur is héél ingewikkeld en hangt van sector tot sector, bedrijf tot bedrijf, werk tot werk, etc af. Daarnaast zijn er een hoop afwijkingen.
3) werk in bepaalde activiteitstakken of categorieën van ondernemingen waar de “normale” grenzen van de arbeidsduur niet toegepast kunnen worden (art. 23)
In bepaalde activiteitstakken of categorieën van ondernemingen moeten de maximumlimieten van de arbeidsduur verhoogd worden, omdat de normale grenzen van de arbeidsduur er niet nageleefd kunnen worden. Toch moeten deze afwijkingen worden vastgelegd in een koninklijk besluit, zoals dat het geval is voor de volgende sectoren: voedingsnijverheid (industriële bakkerijen, brouwerijen, melkerijen); de sectoren van het vervoer, het tuinbouwbedrijf, de inrichtingen van het gesubsidieerd vrij onderwijs (bedienden), het hotelbedrijf, de gezondheidsinrichtingen en -diensten, de opvoedings- en huisvestingsinrichtingen, enz.;
In de CAO bundel pc 330 staat het volgende:
"De grens van vijftig uren per week bedoeld bij artikel 27 van dezelfde wet,
kan overschreden worden in geval van toepassing van een arbeidsregeling
toegelaten in uitvoering van artikel 23 van dezelfde wet, o
p voorwaarde dat
zij georganiseerd wordt over een periode van ten hoogste vier weken. "
Artikel 23:
" Art. 23. <KBN225 07-12-1983, art. 2> De Koning kan toestaan dat de bij (de artikelen 19 en 20 en de krachtens artikel 20bis) vastgestelde grenzen overschreden worden in de bedrijfstakken, de categorieën van ondernemingen of de takken van ondernemingen waar deze grenzen niet kunnen worden toegepast. <W 1985-01-22/30, art. 78, 002>"
Artikel 27:
Art. 27. <W 1998-12-04/31, art. 6, 019; Inwerkingtreding : 27-12-1998> § 1. Behoudens in de bij de artikelen 22, 2°, en 26, § 1, 1° en 2°, en § 2 bedoelde gevallen mag de arbeidsduur nooit meer dan elf uren per dag noch vijftig uren per week overschrijden, zelfs niet bij de gelijktijdige toepassing van verschillende bepalingen.
§ 2. Wanneer arbeid wordt verricht in toepassing van artikel 22, 2°, is de arbeidsduur evenwel steeds begrensd tot twaalf uren per dag en tot vijftig uren per week. De wekelijkse arbeidsduur kan op zesenvijftig uren worden gebracht wanneer de dagelijkse arbeidsduur acht uren niet overschrijdt. Deze dagelijkse en wekelijkse grenzen kunnen worden overschreden in geval van toepassing van artikel 26, § 1, 1° en 2°, en § 2.
§ 3. De Koning kan de overschrijving van de in §§ 1 en 2 voorziene grens van vijftig uren toestaan in de bedrijfstakken, de categorieën van ondernemingen of de takken van ondernemingen waarin deze grens niet kan worden toegepast, behoudens wanneer de werknemer tewerkgesteld wordt in het kader van een arbeidsregeling bedoeld in artikel 38, § 4.
§ 4. De afwijkingen bedoeld in de artikelen 22, 1° en 2°, 23 en 24 zijn niet van toepassing op de nachtarbeiders wanneer hun werk bijzondere risico's met zich meebrengt of belangrijke lichamelijke of geestelijke spanningen. Voor de toepassing van dit lid dient onder nachtarbeider te worden verstaan, diegene die gewoonlijk tewerkgesteld wordt in een arbeidsregeling bedoeld in artikel 38, § 4.
Deze bijzondere risico's of belangrijke lichamelijke of geestelijke spanningen worden gedefinieerd door een door de Koning algemeen verbindend verklaarde collectieve arbeidsovereenkomst of bij ontstentenis van een dergelijke collectieve arbeidsovereenkomst, door de Koning. Deze collectieve arbeidsovereenkomst of, bij ontstentenis ervan, de Koning, kan bepaalde van deze afwijkingen geheel of gedeeltelijk toepasselijk verklaren op de nachtarbeiders, bedoeld in het eerste lid.
Dus 70u in een periode van 7 dagen wordt hier toch nog altijd niet gerechvaardigd? En met een overurentoeslag mag en kan je dat niet oplossen want er is hier geen sprake van overuren...
dat is idd niet gerechtvaardigd en behalve in enkele héél uitzonderlijke gevallen ken ik ook geen sectoren waar zo'n grote afwijking gerechtvaardigd kan worden. Ik had het voor alle duidelijkheid als reactie op de posts waar 38u/week redelijk strikt geinterpreteerd werd.
Hou er wel rekening mee dat niet alle aanwezigheid op het werk gelijkgesteld wordt met arbeidstijd. Dat kan, zeker als het met overnachten is, een groot verschil maken.
Ik vind de betrokken CAO ook niet direct terug. Enkel dit: Koninklijk besluit van 4 maart 2010 betreffende de arbeidsduur van de werknemers in de voorzieningen die ressorteren onder het Paritair Comité voor de Vlaamse welzijns- en gezondheidssector (PC 331). Daar staat iets vergelijkbaars, maar dat maakt het natuurlijk nog niet noodzakelijk toepasbaar op PC 330.
Hou er wel rekening mee dat niet alle aanwezigheid op het werk gelijkgesteld wordt met arbeidstijd. Dat kan, zeker als het met overnachten is, een groot verschil maken.
Ik vind de betrokken CAO ook niet direct terug. Enkel dit: Koninklijk besluit van 4 maart 2010 betreffende de arbeidsduur van de werknemers in de voorzieningen die ressorteren onder het Paritair Comité voor de Vlaamse welzijns- en gezondheidssector (PC 331). Daar staat iets vergelijkbaars, maar dat maakt het natuurlijk nog niet noodzakelijk toepasbaar op PC 330.
Dank je wel voor je reactie en moeitedat is idd niet gerechtvaardigd en behalve in enkele héél uitzonderlijke gevallen ken ik ook geen sectoren waar zo'n grote afwijking gerechtvaardigd kan worden. Ik had het voor alle duidelijkheid als reactie op de posts waar 38u/week redelijk strikt geinterpreteerd werd.
Hou er wel rekening mee dat niet alle aanwezigheid op het werk gelijkgesteld wordt met arbeidstijd. Dat kan, zeker als het met overnachten is, een groot verschil maken.
Ik vind de betrokken CAO ook niet direct terug. Enkel dit: Koninklijk besluit van 4 maart 2010 betreffende de arbeidsduur van de werknemers in de voorzieningen die ressorteren onder het Paritair Comité voor de Vlaamse welzijns- en gezondheidssector (PC 331). Daar staat iets vergelijkbaars, maar dat maakt het natuurlijk nog niet noodzakelijk toepasbaar op PC 330.
Ja, daar kaart je nog zo'n hekelpunt aan. Het feit dat "niet alle verplichte aanwezigheid op het werk gelijkgesteld wordt met arbeidstijd", is zo onvoorstelbaar onrechtvaardig (in een CAO waar er geen afspraak voor is), dat ik echt moeite heb om dat te geloven. Er zijn intussen een aantal uitspraken van het Europees hof en van het Belgisch gerecht die zeggen dat het effectief WEL als arbeidstijd moet tellen als je VERPLICHT aanwezig bent. Iedereen die eens logisch nadenkt kan dit eigenlijk al uit de zin "de arbeidstijd is de tijd in dewelke je ter beschikking staat van je werkgever" afleiden. Maar ja dat is een andere discussie
Merci voor alle reacties