JuridischForum.be

Ik ben bediende bij een bankagentschap. Ik heb een dubbele boeking op rekening van de klant gezet en wij hebben met 2 partijen dit document getekend.
Daar ik die avond geen kascontrole had gemaakt en ik nadien een week niet op het werk was. Heb ik dit te laat gezien. De klant werd gecontacteerd maar op de goodwill hiervan kon ik niet rekenen. En zij strijkt de 3000 euro op.
Mijn baas wil dat ik deze zelf terugbetaal. Omdat ik nalatig was mijn kascontrole uit te voeren en de laat had gereageerd. En gaat hij alvast mijn 13de maand inhouden (+- 1000 euro) Mag hij dit doen en eisen dat ik alles terugbetaal?
In hoeverre kan ik aansprakelijk gesteld worden?

Ik zou met deze vraag meteen naar uw vakbond stappen.

Ik werk voor een zelfstandig agent (klein kantoor met enkel de zaakvoerder en ik als bediende) en ben niet aangesloten bij een vakbond.

Of hij kan eisen dat jij voor alles opdraait, weet ik niet, maar voor zover ik weet mag hij dit niet zomaar van je loon houden.

Voor de duidelijkheid: het ging over een klant die 3000€ op haar rekening wou storten, maar je hebt per ongeluk 6000€ op haar rekening gezet, en de documenten die zeggen dat de dame 6000€ op haar rekening heeft gestort, zijn zowel door jou als de klant getekend. Of zie ik het verkeerd?

Als jij zou moeten opdraaien voor de fout, kan je alsnog proberen dit te verhalen op de klant, maar dan zal je wel moeten bewijzen dat de klant niet ter goeder trouw is (dus bewust het document met foutieve info getekend heeft, en achteraf ook het geld niet wil terugstorten terwijl ze goed weet dat ze in fout was). Geen idee hoe je dit kan bewijzen. Zijn er camerabeelden waarop te zien is dat de dame maar 3000€ bij had?

Als werknemer bent u enkel aansprakelijk ten opzichte van de werkgever voor opzet, zware fout of een herhaalde lichte fout.

Ik neem aan dat er geen sprake is van opzettelijk bedrog, noch van een herhaaldelijke lichte fout. De vraag rest dan of er sprake is van een zware fout.

Van een zware fout is er sprake wanneer er geen sprake is van opzet, maar een dusdanig grove en extreme fout dat ze eigenlijk onverschoonbaar is. Wat dat precies inhoudt, is altijd voer voor discussie, maar dat werkt langs twee kanten. U kan nooit met zekerheid zeggen of er geen sprake is van een zware fout, maar de werkgever kan evenmin met zekerheid zeggen dat dat wel het geval is. Het valt dus altijd af te wachten wat de rechter zal beslissen.

Werden in het verleden al als zware fouten bestempeld:
- het onbeheerd achterlaten van cash betalingen in een voertuig.
- met een vrachtwagen onder een brug doorrijden die te laag is
- het niet opvolgen van veiligheidsinstructies.

Iets specifieker, met betrekking tot kastekorten, waarmee dit geval te vergelijken valt:
- een kastekort op zich wordt niet beschouwd als een zware of herhaalde lichte fout
- het verzwijgen van een kastekort gedurende meer dan 9 maanden maakt wel een zware fout uit.
- ook de omvang van een inventaristekort toont geen zware fout aan.
(W. VAN EECKHOUTTE, "Sociaal Compendium Arbeidsrecht 2014-15", Kluwer, Mechelen, 1530 e.v.)

Ik meen dus dat u met succes zou kunnen stellen dat er geen sprake is van een zware fout en dat een terugvordering bijgevolg uitgesloten is.

Daarnaast is er het probleem van de inhoudingen. In principe zijn inhoudingen op het loon verboden. Het loon wordt immers wettelijk beschermd en wie het loon niet (volledig) uitbetaalt, maakt zich schuldig aan een misdrijf. Niet betaling van het loon kan dus leiden tot strafrechtelijke vervolging! Op dit principe bestaan echter een paar uitzonderingen. Op grond van art. 23 van de wet van 12 april 1965 ter bescherming van het loon (de Loonbeschermingswet), zijn inhoudingen op het loon in een aantal gevallen toegestaan).

De wet van 12 april 1965 is van toepassing op alle werknemers. Iedereen die met zijn werkgever is verbonden door middel van een arbeidsovereenkomst wordt beschermd door de Loonbeschermingswet. Ook statutairen, leerlingen en leerkrachten kunnen zich op de wet beroepen.

Voor de toepassing van de Loonbeschermingswet is het ook van belang te weten wat nu precies onder het loon valt en wat niet. Vaststaat alleszins dat de inhoud van het begrip loon verschilt van wet tot wet. In het kader van de loonbeschermingswet, omvat het loon onder meer de volgende bestanddelen:

– Het gewone loon
– Het feestdagenloon
– Loon voor overuren
– Commissielonen
– Verbrekingsvergoedingen
– Vervangingsvergoedingen ingeval van ziekte of ongeval (gewaarborgd loon)
– Mobiliteitspremies
– …

Vallen daarentegen niet onder het loon:
– Vakantiegeld
– Aanvullend pensioen
– Aandelen in het bedrijf, deelname in de winst, …

De bedragen van deze laatste categorie kunnen dus zonder meer worden ingehouden. Inhoudingen op de vergoedingen uit de eerste categorie kunnen enkel in de hierna bepaalde gevallen.

De Loonbeschermingswet voorziet in een beperkt aantal gevallen waarin inhoudingen op het loon wel zijn toegestaan. Zijn bijgevolg wel toegestaan:
1. inhoudingen op het loon krachtens de belastingwetgeving (bedrijfsvoorheffing), wetgeving op de sociale zekerheid (persoonlijke sociale-zekerheidsbijdragen) of overeenkomsten betreffende bijkomende voordelen inzake sociale zekerheid (groepsverzekering, aanvullende ziekteverzekering, …). Wat u aan de sociale zekerheid dient te betalen, kan dus zonder meer van uw loon worden afgehouden.
2. inhoudingen op het loon voor geldboeten, maar enkel indien die mogelijkheid uitdrukkelijk is voorzien in het arbeidsreglement.
3. inhoudingen op het loon voor vergoedingen die de werkgever moet betalen omwille van de aansprakelijkheid van zijn werknemer. Dit kan echter enkel ingeval van bedrog door de werknemer, een zware fout of een vaak voorkomende lichte fout. Bovendien moet de werknemer akkoord zijn gegaan met de grootte van de schadevergoeding die aan het slachtoffer wordt betaald.
4. inhoudingen op het loon voor voorschotten die de werkgever aan de werknemer betaalde op een loon dat nog niet is verdiend.
5. inhoudingen op het loon ingevolge een borgstelling van de werknemer. In zeer beperkte gevallen mag de werkgever vragen dat de werknemer een borg stelt. Deze borg kan dan worden ingehouden op het loon.

Andere inhoudingen zijn per definitie verboden (bv. eerder teveel betaald loon, kasverschillen, …).

Los van deze mogelijkheden, kan de werknemer zich vanzelfsprekend ook akkoord verklaren met inhoudingen op het loon in andere gevallen, maar hij kan dit akkoord slechts geven wanneer het loon opeisbaar (lees: verdiend) is.

Inzake sociale en fiscale wetgeving staat er geen beperking op de inhoudingen op het loon. In de andere gevallen mag er maximaal 1/5 van het nettoloon worden ingehouden. Deze beperking van 1/5 telt bovendien niet wanneer de werknemer zich schuldig maakt aan bedrog of wanneer de werknemer de arbeidsovereenkomst heeft beëindigd vooraleer de afrekening heeft plaatsgevonden.

TL;DR: Ik denk niet dat er een grond is om u aansprakelijk te stellen. Los daarvan kan er slechts op uw loon worden ingehouden wanneer u uitdrukkelijk akkoord gaat met het bedrag. Ten slotte is het bedrag dat mag worden ingehouden, ook beperkt. Deze beperkingen gelden echter niet voor elke vorm van loon.