Een man, (voordien) in loondienst, is psychiatrisch ziek en zit al jaren thuis, leeft van de ziektekas. Hij is met zelfbouw audio bezig en zit op fora onder naam X, en wil graag een zaak rond audio starten.
In plaats van de zaak in eigen naam te starten, en zo zijn uitkering te verliezen, en het moeten beginnen betalen van de volle sociale bijdrages van een echte zelfstandige, start hij in naam van diens vrouw een zaak. Het BTW/ondernemingsnummer staat op naam van de vrouw. De vrouw komt er dan heel goedkoop vanaf gezien de sociale bijdrages van een bijberoep vele malen lager liggen dan de voltijdse zelfstandige, en de man kan nu van twee walletjes eten. De vrouw registreert zelfs X als naam van de vestiging van de zaak, exact dezelfde naam die de man voordien gebruikte voor zijn zelfbouw activiteiten. De vrouw gaat overdag werken, en eigenlijk is de man de uitvoerder van de activiteit, en de vrouws bijberoep constructie wordt gebruikt om te kunnen factureren.
Wie commentaar heeft op deze bedenkelijke marktverstorende en potentieel oneerlijke concurrentie constructie van dit koppel, krijgt steeds de uitleg dat hij toestemming heeft van zijn controle arts om zijn vrouw te mogen helpen. Ik vermoed dat deze man met "toestemming" bedoelt, het systeem van "toegelaten arbeid":
https://riziv.fgov.be/citizen/nl/allowa ... _6_6_1.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
http://vlaamspatientenplatform.be/uploa ... 0_tips.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
Dit systeem is bedoeld om deeltijds terug voor een werkgever te kunnen gaan werken, en een inkomst als loontrekkende te kunnen cumuleren met een reeds bestaande ziekteuitkering.
Deze man is echter niet in loondienst bij zijn vrouw en er wordt geen sociale zekerheid betaald voor zijn prestaties (wie echt in loondienst gaat betaalt RSZ dat wordt afgehouden van het brutto, wie in eigen naam zelfstandig wordt betaalt ook sociale bijdrages).
Toen ik het vlaams patienten platform hierrond mailde, was de reactie "Het moet inderdaad frustrerend zijn om geconfronteerd te worden met iets dat op zijn minst de schijn heeft van sociale fraude." Ook de studiedienst van Zenito, waar ik bij aangesloten ben, kwam tot een gelijkaardigde reactie "Ik begrijp uw frustratie over deze mogelijk vorm van oneerlijke concurrentie."
De vraag is dan ook of bovenstaande constructie geen vorm zou kunnen zijn van sociale fraude, gezien de reactie van reeds twee diensten die vertrouwd zijn met deze sociale materie.
Het lijkt er immers op dat zijn constructie niet in lijn ligt met wat bedoeld werd als "toegelaten arbeid".